Komşunun Kızı |✔|

? K.K;21. Bölüm?

Bu bölüm Çınar'ın ağzından kudurun!! Djzjxjsjch (yanlış anlaşılmasın sevinin anlamında djsjsj)
Bu bölümde Çınar bir şey itiraf ediyor...

💫Çınar'ın Ağzından 💫

Gözlerimi kapatıp sinirle derin nefes aldım. Su kollarımın arasından çıkıp hızla mutfaktan ayrıldı. Ellerimi yasladığım buz dolabından çekip sinirle Uzay'a baktım. O ise omuz silkip sırıttı. "Yanlış bir zamanda mı geldim?"dedi. Kafamı salladım. "Sen neden gelmiştin?"dedim ve Nutella ve çilek tabağını dolaba koydum. "Hiç öyle evde sıkıldım. Maksat hava degişikliği."dedi ve yanıma gelip elimde duran sos kutusunu aldı. Kapağını açıp ağzına sıktı. "Neli bu çok güzelmiş."dediğinde sinir kat sayım daha da arttı. Kenarda duran peçeteyi alıp ona uzattım. "Al şunu ağzını sil!"dedim ve homurdandım. "Sen neden bu kadar sinirlisin ya?"dedi gülerek. Gerçekten olur olmadık yerlerden çıkmakta üstüne yoktu! "Sence?"dedim ve kaşlarımı kaldırıp indirdim. " Ha...Ben sizin romantik dakikalarınızı böldüm değil mi?"dedi sırıtarak. "Uzay kardeşim ben mi senin kıçına tekmeyi basayım yoksa sen mi gidersin?"dedim. Güldü ve sandalyeyi çekip oturdu. Ona kaşlarımı kaldırıp baktığımda homurdandı. "İyi tamam be...Salondayım ben! Sende şu anlında ki damar gidince gel."dedi ve kalçasını sallayarak gitti. Biraz sakinleşmeye çalışıp az önce yaşadığım olayı gözlerimin önüne getirdim. O anki hisettiğim duygular o kadar karmaşıktı ki...Duygularımı dışarı vuran bir insan olmamıştım. Ama sanırım Uzay biliyordu. Benim bilmediğim şeyi o biliyordu. Benim kaçındığım gerçeği o biliyordu. Hoşlanıyor olabilirdim. Ama aşk bana fazlasıyla uzaktı. Ben baş karakter filmde aşk ilan ettiğinde kanalı degiştiren biriydim. Su'yu ilk gördüğümde sadece güzel olduğunu düşünmüştüm. Duygusal bir şey hissetmemiştim. Ama şimdi...Tüm düşüncelerin içinde boğuluyordum. Uzay'ın yaptığı imalar ise düşündürücüydü. Daha fazla düşünmemek için sürahiden bardağıma biraz su koydum. İçip bardağı yerine bıraktım. Ve mutfaktan çıkıp salona girdim. Girer girmez yüzüme bir şey yememle geriye sendeledim. Yere düşen yastıga bir de ellerinde ki yastıkları arkaya saklamış ve masumca bakan Su ve Uzay'ı gördüm. Derin bir nefes aldım. Yerde ki yastığı alıp ikisine baktım. Yavaş adımlarla koltuğa gidip oturdum. Su elinde ki yastığı çıkarıp arkada ki koltuğa bıraktı. Uzay ise kolunun altına aldı yanıma oturdu. Su ise çaprazımızda ki koltuğa oturup cebinden telefonunu çıkardı. Bie şeyler yazmaya başladığında dikkatle onu inceledim. Elleri hareket ederken gülümsüyordu. Kime mesaj attığını ya da neye güldüğünü merak ettim. Sonunda kahkaha attığında kaşlarımı çattım. Uzay bakışlarını televizyondan çekip Su'ya baktı. "Neye gülüyorsun kız?"dedi. Su bize baktı. "Şey...Duru. Instagram da canlı yayın açacakmış da beni de çağırıyor."dedi gülerek. O an içim rahatladı. Gülümsedim. "Neden gitmiyorsun peki?"dedim. Bana bakmayıp telefona baktı. "Birazdan gideceğim."dedi. Sonra ayaklanıp"Hatta şimdi gidiyorum."dediğinde istemsizce homurdandım. Filmlerde böyle olmuyordu ama! Kapının çarpma sesini duyduğumda oturduğum koltuktan kalktım. Uzay bana sırıttı. "Ne oldu Su gidince keyfin kaçtı bakıyorum."dediğinde olduğum yerde durdum. Arkamı dönüp ona baktım. "Ne ima ediyorsun? Açıkca söylesen artık?"dedim sinirle. Eliyle koltuktuğun çaprazında ki yani az önce Su'nun oturduğu koltuğu gösterdi. Hızla koltuğa oturdum. "Eee.."dedim. Sesim çok soğuk ve bıkkın çıktığı için kaşlarını çattı. "Sana bir şey soracağım. Ama ciddi ol!"dedi. Kafamı salladım. Gözlerimi devirmemek için kendimi zor tutuyordum. "Sen Su'ya karşı bir şeyler mi hissediyorsun?"dedi kaşlarını çatarak. Konuya bu kadar hızlı girmesini beklemiyordum. "Ne y-yani şey belki...yani anlamda?"dedim gözlerimi kaçırarak. "Anladığın anlamda Çınar."dedi. Bu sefer kekelememeye özen göstererek konuştum. "Ben...Bilmiyorum! Bir yanım onu yanımda tutmak isterken diğer yanım bu duygulara inanmak istemiyor. Bu kadar kısa sürede kalbimde bir yer edinmesi...Ben gerçekten bilmiyorum ama..." derin bir nefes aldım. Birazdan diyeceklerim belki içimde ki duyguları çözecekti. "Ben Su'dan hoşlanıyorum."

💫Su'nun ağzından💫

Kapıyı ardımdan kapattıktan sonra ayakkabılarımı ayağıma geçirdim. Merdivenlerden hızla inip sokağa çıktım. Sokakta ellerim cebimde ilerlerken kafamdami cap'i ters çevirip kafama geçirdim. Çınar'ın şapkalarından birini yürütmüş olabilirim...Basketbol sahasının yanından geçerken aklıma iki gün önce tam burada yaşadığım geldi... Kahkahalarımız,koşuşlarımız,onun belimden tutup beni kaldırması ve yere yuvarlanmamız...Kafamda hiseetiğim acıyla ellerimi kafama götürdüm. Kahkaha sesleri duyduğumda sinirle kafamı kaldırıp basketbol sahasında oturan ve bana bakıp gülen gençlere baktım. Aralarından biri gülmüyor dikkatlice bana bakıyordu. Sanki ne yapacağımı bekliyor gibiydi. Kenarda duran topu elime aldım. Ve sinirli adımlarla içeri girdim. Önlerine gittiğimde hala gülüyorlardı. Bir elimi belime koydum. Diger kolumun altına topu sıkıştırdım. "Bu topu kim attı?"sesimi düz çıkarmaya çalıştım. Diğerleri gibi anırmayan ve başından beri kaşları çatık olan çocuk ukalaca gülüp elini kaldırdı. "Ben attım bir sorun mu var?"dedi. "Evet bir sorun var. Bir dahakine topu sahada tutmaya çalış! Uyarımı tekrarlamayacağım."dedim. Güldü ve karşıma geçti. "O uyarın tekrarlanırsa ne olur?"dedi. Sinirlerimin gerilmeye başladığını hisettiğimde derin nefes aldım. Evet ihtiyacım olan biraz nefes almaktı. "Çok merak ediyorsan göstereyim..."dedim ve onu alayla süzdüm. Diğerleri susmuş bizi izliyordu. Ne zamandan beri bu kadar cesur olmuştum bilmiyordum. Elimi arka cebime uzatıp Duru'nun ne olursa olsun yanımda bulundurmam gerektiğini tembihlediği çakıyı çıkardım. Düşünmeden elimde ki topa çakıyı batırdığımda arkadakilerin gözleri büyüdü. Karşımda ki çocuk ise gülüp gözlerini devirdi. "Tek yapabildiğin bu mu?"dedi alayla. "Bence dahasını öğrenmemek için akıllı ol."dedim ve patlayan topu önlerine attım. Arkamı dönüp gitmeden önce o gıcık sesini duydum.
"Zoru oynuyorsun! Ve ben zoru severim küçük hanım!"dediğini duyduğumda arkamı dönmeden omuz silktim ve basketbol sahasından çıktım. Biraz ilerideki Duru'nun evine girdim. Merdivenleri çıkıp kapının önüne geldiğimde zile ardı ardına bastım. İçeriden sesini duyduğumda elimi çekip beklemeye başladım. Kapı açıldığında elinde fön makinesi ile beni karşılayan Duru'ya gözlerimi devirdim. Canlı yayın için yine tonca makyaj yapacaktı. Onu itip içeri girdim. "Ne kadar zamanımız var?"dedim ve tarağı elime aldım. "Yirmi beş dakikamız var. Canlı yayında sende yanımda olacaksın!"dedi. Bunu bilmiyirdum ama benim için fark etmezdi zaten...
" İyi geç otur saçını yapalım."dedim ve şaçını yapmaya başladım. Saçı bittikten sonra makyajını yaptım. Saate baktığımda gözlerim irileşti. Hemen son kez dudağına ruju sürüp koşarak kameranın yanına gittim kamerayı hazırlayıp Duru'yu kadraja aldım. Geriye saymaya başladım. Kayıt başladığında Duru gülümsedi ve kameraya el salladı. Bir kaç gereksiz şey geveledikten sonra soruları cevaplamaya başladı. Beni yanına çağırdığında istemeye istemeye yanına oturdum. Ben herkese tanıttıktan sonra benim hakkımda sorular gelmeye başladı. Sevgilim olup olmadığını,kaç yaşında olduğumu,neler sevdiğimi...Uygun bir kaç soruyu cevapladım. Video bitmeden önce gördüğüm yorum ile gözlerim büyüdü...

'Komşu kızı ünlü oldu...- Ç'

- Bölüm sonu-
Yine kısa ama dünde bölüm attım. Bu hafta her gün bölüm atmaya çalışacağım. Yani pazar gününe kadar 5 bölüm yayımlamam lazım. Şu ana kadar 2 bölüm attım. 3 bölüm daha atacağım. Hala psikolojik sorunlar yaşıyorum bölüm kötü olabilir...Ve olaylar artık başlasın dedim. Çınar itiraf etti. Artık olaylar çok farklı gelişeek ve kitaba yeni biri
giriyor. Kendisinin çok rolü olacak. Kimimiz sevecek kimimiz nefret edecek ama...Neyse çok uzattım.Sizleri seviyorum okurella'larım 💘
Telefondan yazmak hala zor...
Gerçekten bu aralar bu kadar psikolojik sorun yaşamasam geç gelmeyecek bölümler ama bu aralar kendimi yalnız hissediyorum. Sanki kimse beni sevmiyor gibi...Sanki bu dünya da olmam oksijen israfı gibi...Her neyse çok uzattım yine ❤
Sizi seven yazarella...

Bölüm hakkında düşüncelerini yazanlardan bir kaç kişi seçip ithaf yapacağım 💫