Komşunun Kızı |✔|

🌼 K.K; 24.Bölüm🌼

Geç geldi üzgünüm.

Yukarıda bulunan şarkıyı dinlemeden ölmeyin fazlasıyla anlamlı. Klipten de anlaşılıyor.

***

Başımı yasladığım omzundan kaldırıp ona baktım. "En fazla ne kadar kötü olabilir ki? Belki kendini afettirmek için gelmiştir. Ne olursa olsun o senin baban Çınar..." dedim. Kafasını olumsuz anlamda salladı. "Buraya kurduğum düzeni bozmaya geldi. Onu o kadar iyi tanıyorum ki! Şu an yapmak istediği beni buradan alıp o lanet şirketinin başına getirmek. Hayatımı yaşamamı istemiyor!" dedi sesini yükselterek. Diğerleri seslerimizi duymuyordu çünkü onların fazlasıyla uzaklarındaydık. Aklıma gelen şey ile ayağa kalktım. Elimi ona uzattım. Elimi tuttu. Yerden destek alıp ayağa kalktığında gülümsedim. İleri de duran taşların yanına sürükledim. Eğilip elime bir kaç tane taş aldım. Ona uzattım. "Bu taşları denize at.Denizi baban olarak gör. Taşları ise ona karşı kullanacağın kalkanlar."dedim. Kafasını kaldırdı ve onayladı. Elimdeki taşları alıp denize sertçe atmaya başladı. Sinirini çıkarması için en iyi yöntem buydu. Taşlar bitince dikleştirdiği omuzlarını rahat bıraktı. Bana döndü ve gülümsedi. "Rahatladım...Şu an çok iyi hissediyorum kendini!" dedi. " O zaman..." dedim ve ileride duran balon patlatma yerini gösterdim. "Orada daha da rahatlarsın."

Elini tutup oraya sürükledim. Görevli adam bize gülümseyince silahları aldık. İlk atışı Çınar yaptı. İlkini ıskaladı ama diğerlerini zor bela tutturmayı başardı. Sıra bana gelince tedirgince silahı elime aldım. On beş temmuz olaylarından beri silah gördükçe korkuyordum. Çınar yanıma geldi. Ve arkama geçip bana destek oldu. "Hadi bakalım,komşu kızı...Beni geçersen sana bir süprizim var." dedi. Kafamı salladım. Hedefe odaklanmaya çalışıyordum fakat şu an arkamda olan Çınar'ın varlığı beni gergin bir hale sokmuştu fazlasıyla hemde!

İlk atışımda balon patladı ikinci atışta da. Ama son atışta her şey istediğim gibi gitmedi. Çınar'ın başı omzuma düştüğünde vücudum titredi. Bilerek yapıyordu. Kazanmamam için yapıyordu. "Çınar artık alıştım bence uzaklaşabilirsin." dedim. Kafası omzumdayken olumsuz anlamda salladı kafasını. "Burası çok rahat." dediğinde sinirlendim. Onu hafifçe ittirip vücudumdan uzaklaştırdım. Atış yapacağım sırada homurdandığını duydum. Sırıtıp balonu vurdum. Arkamı büyük bir gurur ile dönüp silahı onun göğşüne bastırdım. "Kazandım."dediğimde bakışları dondu. Bir elime bir de göğsünün üstüne bastırdığım silaha baktı. "Evet...Kazandın."dedi ve yüzünde ki soğuk ifadeyi silip gülümsedi. "Bizimkiler bizi merak etmiştir...Gidelim hadi!"dedim ve elinden tutup kayalıklara sürükledim.
"Tabii...Merak etmişlerdir."dedi arkamdan.

***

"Denize gideceğiz!"

Annemin odama girer girmez söylediği şey bu olmuştu. "Ne? Hayır ben gelmek istemiyorum!" dedim bağırarak. Deniz'den döndüğümüzde genelikle harabeden farkım kalmazdı. Her ne kadar koruyucu krem sürsemde her yerim yanardı. Ve tabii uyuma zamanı gelince ise...O zaman tam bir faciaydı. Omuzlarım yandığı için omuzlarımın üstüne yatamazdım. Kısacası tamamen biterdim o gün. "Kızım ramazan ayından çıkmışken baban ailecek denize gitmek istiyor. Kırma onu." dedi. O da gitmek istiyordu. Kafamı salladım. "Biraz düşünsem?" dediğimde anlayışla kafa salladı. Odamdan çıkmadan bana öpücük attı. Karşımda duran bilgisayara dönüp yarım bıraktığım yazıya devam ettim.

İnsanların bakışlarından korkuyorum. Kısa şeyler giyinmeye çekiniyorum. Gözlerin bana çevrilmesini sevmiyorum. İnsanların benim hakkımda ki kötü düşüncelerini umursamıyorum. Kadının ezilmesinden nefret ediyorum. Kadın'ın güçlü olduğunu unutanlardan nefret ediyorum. Ben eşit olan bir dünyada nefes almak istiyorum. Ve unutmadan bayan değil KADIN!