My Cruel Boyfriend [Completed]

Chapter 9

Bella POV

Nasa bahay ako ngayon. Kauuwi lang galing school pero hanggang ngayon di pa rin mawala ang ngiti ko. Frist time na lang kase naming mag asaran ulit eh! Kinikilig ako!

"KYAAAAAAAAH!"

Tumili tili ako sa kwarto ko at gumulong gulong sa kama! Kinikilig ako shet! Chansing ako kanina! Pinalo ko siya! Hihi.

"ANAK! ANONG NANGYARI?! BAKIT KA SUMISIGAW?!"

Natigil ako sa pagsigaw ng niluwa ng pinto si mama na may hawak ng kutsilyo.

"MA! Bakit ka may hawak na kutsilyo?" Tanong ko at kinuha sa kanya yun kutsilyo.

"Jusko ka namang bata ka! Aatakihin ako sayo ng rayuma eh! Bakit ka ba nasigaw? Akala ko may nangyari sayo o kaya may magnanakaw kaya nagdala ako ng kutsilyo!"

"Ma, kinikilig lang ako kaya sumigaw ako. Alam mo na!"

"Hoy! Mag aral ka nga ng mabuti! Di puro kilig kilig ang inaatupag mo."

"Nag aaral ako ng mabuti ma! Sige na magluto ka na dun! Shoo!"

Close kami ni mama kaya ganyan ang batian namin. Pinapalayas ko nga yan eh. Hahaha. Joke.

Sisigaw sana ako ulit ng mag ring phone ko.

*ring* ring* ring*

Di ko na tinignan kug sino tumawag at sinagot ko na lang. Baka si Jen lang to.

"Hello?"

OMO! S-Si Elijah ba to? Shit shit!

"H-Hello?"

"Baboy!! Buti naman sumagot ka!"

"Baboy your face. Bakit ka ba napatawag?"

"Papatulong sana ako."

"Saan naman yun? Baka mahirap yan nako!"

"Hindi! Madali lang to pramis. Magpapatulong sana ako sa pag isip kung anong magandang regalo kay Dianne? Malapit na birthday niya eh."

Sabi na eh. Ganito lang mangyayari sa buhay ko. Parang sinasadya pa atang saktan ako ng lalaking to. Nakakainis!

Di ko na muna siya sinagot kase naiiyak na ako. Tumingin ako sa taas para pigilan.

"Hello? Baboy? Nandiyan ka pa ba?"

"H-Ha? O-Oo. Nandito pa. A-Anyways, bakit di ka kay Jen magtanong?"

"Ah kase may ginagawa siya eh. Di ko na maistorbo. Kaya ikaw na lang tinanong ko."

"Ahh. Siguro magugustuhan niya yung pag eeffort-an mo. O kaya yung kakain kayo ng kayong dalawa lang sa isang romantic place o kaya memorable place para sa inyong dalawa." Habang sinasabi ko yan ay naiimagine kong kaming dalawa yun. Masaya kami at ako yung mahal niya. Sakin siya nag eeffort pero hindi eh.

"Yon! Thank you Bella! Mwa! Byee!"

*toot* toot* toot*

Natulala ako. Ngayon ko lang narinig sa kanya na sinabi niya yung pangalan ko. Hindi baboy. Napangiti ako. Kanina lang naiiyak ako ah? Aish!

_______

Jen POV

Naglalakad ako papuntang room. Math subject kami ngayon. Argh. Hate this. Aanhin mo ba numero sa buhay mo? Di mo naman gagamitin yan eh. Pano pag pangarap mo chef? Maluluto mo ba numbers? Duh. Tapos--

"ARAY!/AISH!" Parehas kaming natumba ni kuyang nagmamadali. Actually napahiga pa nga ako eh. Ang lakas kaya ng banggaan namin!

"Aray ko po! Yung pwet ko! (T__T)"

Pinaparinig ko yan kay kuya. Aba! Di man lang ako tulungan tumayo! Ayan! Tumayo na siya kaya tinignan ko mukha niya.

Yung kaninang ganyan (?__?) Naging ganito (O__O)

"Ezekiel?!" Sigaw ko kaya napatingin siya sakin.

"What? Mag sosorry ka? No need. Tss." Tapos umalis na siya. Ay sungit. TAPOS DI MAN LANG AKO TINULUNGAN TUMAYO! Aish!

"Ghad! Ang landi niya. Talagang nagbuwis buhay para lang maka usap siya ni Ezekiel."

"Kaya nga. Buti nga sa kanya at nasungitan siya."

"Malanding pangit. HAHA."

Woah. Mean girls ba itech? Grabe sila. Saka whaaat? Bakit kilala nila si Ezekiel? Lower grade tong mga to ah? Saka malandi? Wow ah.

Tumayo na lang ako at dumiretso na sa room. Late na ako panigurado. Aish. Kasalanan to nung gunggong na lalaking yun eh.

Pagdating ko ng room wala pa si ma'am saka konti pa lang tao sa room. Anyare? Mali ba orasan ko?

"Uy! Ano meron? Bakit konti pa lang kayo? Tapos na ba klase?" Tanong ko kay Bella na kasalukuyang kausap si kuya.

"Gagi. Wala si Ma'am. May meeting sila. Wala naman kaming maisip na tambayan kaya dito na lang muna kami." Sagot niya.

"Lil sis! Bakit ngayon ka lang?" Kuya.

"Duuh. Iniwan mo kaya ako! Ewan ko ba sayo at maaga kang umalis at di na ako nahintay." Pasigaw ko na sabi sa kanya at inirapan siya.

"Sorry na lil sis. Tumawag kase si Dianne eh. Sabay daw kami kaya ayun! I'm so sorry dude!" Saka siya umakap sakin na parang iiyak.

"Yaahh! Bading bading!" Sigaw ko kay nagtawanan silang lahat pwera kay gunggong poker face.

"Eh bakit kayo magkasama ni Bella ngayon? Saka asan si Dianne?" Tanong ko kase ako, si kuya, Bella, Steven at gunggong lang ang nandito.

"Ah kase sumama muna siya dun sa kaibigan niya so kami muna nag usap ni Bella para sa surprise ko sa birthday ni Dianne." Ah okay. Ow! Speaking of Bella.

"Bella! Usap muna tayo." Sabi ko tapos turo sa labas.

Imbis na sa labas kami mag usap dinala ko siya sa may cr.

"Ahm. Ano ba pag uusapan natin?" Tanong niya na parang kinakabahan. Dapat lang yan! Kabahan ka na! BWAHAHA. Char!

"Umamin ka nga sakin. May problema ka ba? Kase nung mga nakaraang araw parang wala ka sa sarili mo tapos minsan para kang naiiyak na ewan." Halatang nagulat siya sa tanong ko. Pero agad siyang ngumiti.

"Kaibigan nga kita. Kilala mo talaga ako huh?"

"Syempre naman! So ano nga problema mo? Just say it. I'm more than willing to help."

"Ah. Kase diba nakukwento ko sayo na may crush ako sa kuya mo? Totoo yun. I'm not joking. Nagulat na lang ako nung araw na nilock mo kami sa kwarto ayun na. Natouch ako sa pagiging gentleman niya akala ko yun lang yun. Kaso nung mga sumunod na araw nging mas close kami. Dun na ata ako nahulog ng tuluyan." Naiiyak niya sinabi sakin.

"Omy! I'm sorry to hear that. Kaya ka ba nagkakaganito dahil kay Dianne? Nagseselos ka?"

"Oo pero wala naman akong magagawa eh. Kaya hayaan na lang natin yun."

"Bella. Cheer up na. Nandito naman ako eh. Akong bahala sayo. Halika na? Nagugutom na ako eh." Nakangiti ko ng sabi sa kanya kaya nahawa na siya.

"Sigesige. Patay gutom ka nga pala." Natatawa niyang sabi kaya binatukan ko.

Hay. Dahil pala sakin kaya nasasaktan kaibigan ko. Kung sana di ko sila nilock sa kwarto edi sana di ganito. I felt bad.