Ms. Suplada Meets the Seven Beasts

Chapter 32

Chapter 32

Clif's Point of View:

Pabalik na kami sa building namin kung nasaan din nandun sila anastasia. Pumunta kami kasi ni ford sa kabilang building kanina ibinalik lang yung mga papers na kinuha ng mga beasts.

Maya-maya may nakita akong lalaki na naglalakad palabas sa building namin. Nagkatinginan kaming dalawa at aking ikinagulat na kuya ko pala yun.

"Bro ford. Mauna kana,"

"Sige bro. Ingat,"

Iibahin ko na sana direksyon ko pero naabutan niya ako at bigla siyang nagsalita.

"Clif, dito ka nagaaral?"

"Yes kuya, may problema ba?"

"Umalis kana dito, or else madadamay ka."

"Okay lang. I work with xander now, leader of the Seven Beasts."

"Cliff, you better go. Sumama kana saakin."

Hihilahin niya sana ako pero inalis ko agad ang kamay ko.

"No kuya. Pag umalis ako parang tinraydor ko na din sila xander pati ang grupo ko,"

"Hayaan mo sila. Isipin mo ang sarili mo."

"Hindi ako kasing selfish mo kuya,"

"Im not selfish clif. You better think twice before you speak."

"Do i still need to think twice hyung?! Why don't you try to think thrice before you plan?"

"Watch your words,"

"No need hyung. I know you got my point. Umalis kana bago kapa makita ng iba,"

"Ikaw rin naman malilintikan kapag nakita nilang kausap mo ako."

"Shut up." Huli kong sabi at sabay alis.

Nagmadali na akong bumalik sa building namin para kausapin si xander. Napag isip isip ko kasi na mabuti ng maaga nilang malaman kesa naman malaman pa nila kung kelan huli na ang lahat.

Some says its better to be late than never. Paano magiging better yun kung huli na ang lahat?  Hay nako.

Nandito na ako sa elevator papunta ako ngayon sa dorm nila xander. Mabuti pa sigurong tawagan ko muna siya bago ako pumunta.

Nakakatatlong ring palang sumagot narin agad.

[Yes clif?]

"Sir xander i have something to tell you,"

[Is it important?]

"Yes sir. I guess?"

[Haha! Okay. See you at the canteen,]

[Okay sir.]

"Wag mo na akong sir."

[sige po]

"Kahit po! Nakakatanda eh!"

"Oo na hhhaha!"

Ibinaba na niya agad yung tawag. Nakakatawa talaga si sir xander hahaha! Kaya siguradong nagiging succesful lahat ng bagay sakanya pati sa iba pang beasts dahil sa may unity sila hindi lang bilang magkakaibigan kundi magkakapatid narin. Pantay pantay pa sila lahat. Walang bida bida, walang inggit, walang lamangan.

Hindi katulad ng kuya. Sarili nalang ang iniisip palagi.

*****

Nandito na ako sa canteen si sir xander naman este si xander naman wala pa. Ano? Natraffic sa elevator? Hahaha!

Tatayo palang sana ako para bumili nang marinig kong sumigaw si sir xander.

"Hoy! Wag ka ng bumili!"

Kaya umupo nalang ako at siya naman ay paupo narin.

"So ano sasabihin mo?" Aniya.

"Ah.. wag ka sana magalit sa sasabihin ko,"

"Dipende. Ano ba kasi yun?!"

"Kasi."

"Kasiii???" Nagaabang niyang sambit

"Me and thunder are brothers."

Nakatingin lang siya sa mata ko na para bang galit na hindi ko maintindihan ang expression ng mukha niya.

"Are you here to betray us?"

"No. I swear. Hindi. I'm here to tell you all of his plans,"

"Bakit mo naman sasabihin ang plano ng kuya mo? Edi siya ang tinraydor mo?"

Natahimik ako sa sinabi ni xander. Oo tama siya. Parang si kuya ko narin ang tinraydor ko. Napayuko nalang ako sa sinabi ni xander.

"Bro, naniniwala ako sayo na hindi mo kami tratraydurin. Pero wag na wag mo yang gagawin kay kuya mo."

"Bakit xander sa lahat ng ginawa sayo ng kuya, ganyan kaparin kabait?!"

"Dun tayo sa garden mag usap."

"Sige."

Tumayo na kaming dalawa at pumunta agad sa garden.

****

Mabilis lang rin kaming nakarating dahil sa malapit lang rin naman ang garden dito sa building namin

"Okay so ano tanong mo," panimula niya habang paupo sa bench.

"Sabi ko. Bakit sa lahat ng ginawa sayo ng kuya ang bait mo padin sakanya?"

Tumingin muna siya sa langit bago mag salita.

Wala narin kasing liwanag. Pagabi narin kasi kaya siguro dito niya gustong magusap.

"Kasi wala rin mangyayari kapag naghiganti pa ako sakanya, wala rin mapapala kung magagalit pa ako sakanya. It's all about acceptance and forgiveness."

Nakatingin lang ako sakanya habang siya naman ay nagsasalita.

"Hindi sa lahat ng bagay kailangan kong makipaglaban. May pinipili yan. Oo may galit ako kay kuya mo. Dahil ayaw niyang tantanan si anastasia,"

Nanatili parin akong tahimik at nakinig lang ako sa bawat sinasabi niya.

"Wala naman na akong galit sakanya dahil sa nakaraan. Inis meron kasi hindi ko inaakalang magagawa niya yun. Pero ngayon, dahil ang pinakamamahal kong tao ang aagawin niya ngayon kailangan ko talagang makipaglaban. Hindi ko hahayaang matalo ako sa laban na 'to. Kung ang thunder university at pagiging leader ko noon sa grupo namin ay nakuha niya.." huminto muna siya sa pagsasalita at tumingin saakin.

"Pero ngayong mahal ko naman ang gusto niyang makuha? Hindi na pwede. Ang mga naagaw saakin ni kuya mo noon madali lang maipatayo o makuha. Pero ang tulad ni anastasia? Hindi. Naghintay ako ng ubod ng tagal. Nagtago ako ng nararamdaman sakanya ng ubod ng tagal tapos mapupunta lang sa wala? Hindi na ako papayag nun. Ngayon palang aangkinin ko na siya. She's Mine."