{TYS17} El diario de un loco

Ελλαδιστάν

Δεν βαριέσαι ποτέ στην Αφρικανική προέκταση που ονομάζεται Ελλάδα. Βασικά προσπαθώ εδώ και χρόνια να κατανοήσω τον λόγο που συγκρινόμαστε με αυτήν την άκρως πολιτισμένη ήπειρο. Έγιναν τόσα πολλά τον προηγούμενο μήνα,που πιο εύκολο είναι να αντισταθώ σε 2 πιτόγυρα παρέα με ένα βυτίο κόκα-κόλα παρά να μην γράψω τις σκέψεις μου δηλαδή την κλασική μου γαμημένη στοχοποίηση σε μονοκύτταρους οργανισμούς που ζούνε ανάμεσά μας. Δικαστές εκ των παραλιών αποφασίζουν ποιος θα έχει πρόσβαση σε αυτές και ποιος όχι,ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΓΥΦΤΟΥΣ ΟΥΓΚ ΟΥΓΚ,gay pride ξου ξου και ρασοφόροι να βγάζουν την μαλαπέρδα τους μέσα σε λεωφορεία,που αλλού; Στην πιο ερωτική πόλη της χώρας. Την Θεσσαλονικάρα μας. 

Η αποτυχία του εγχώριου εκπαιδευτικού συστήματος δεν εκφράζεται μόνο με διψήφια ποσοστά ανεργίας. Δυστυχώς εκφράζεται και με την παραγωγή αμόρφωτων ανθρώπων χωρίς ίχνος παιδείας. Α και άλλο πράγμα ο σπουδαγμένος και άλλο πράγμα ο μορφωμένος. π.χ. Κάποιος που γράφει 1930429584903455 μόρια στις πανελλήνιες αλλά δεν σημαίνει απαραίτητα πως είναι και τέρας ευφυίας και κυρίως δεν σημαίνει πως είναι άνθρωπος με τρόπους.  Ο εν λόγο δικηγορίσκος,κάτοικος Θεσσαλονίκης φρόντισε με ένα ποστ να μας πει την αποψάρα του σχετικά με το πως θέλει το σώμα των γυναικών και να μας ενημερώσει για την αγανάκτηση του σχετικά με χοντρές,πλαδαρές γυναίκες που έχουν το θράσος να κάνουν μπάνιο στην ίδια θάλασσα (Ο ΜΑΙ ΓΚΟΝΤ ΔΗΛΑΔΗ) που απολαμβάνει το μπάνιο του ο κύριος που μοιάζει σαν γαμώ την καλησπέρα. Ενδιαφέρον θα είχε και η άποψη των γυναικών για απελπισμένους,ανέραστους,αγάμητους 35άρηδες με μπακίτσα που διαθέτουν μια άκρως αηδιαστική μπουγελόφατσα και έναν ακόμα πιο άσχημο χαρακτήρα. Το πρόβλημα είναι ότι η αρνητική διαφήμιση,είναι η καλύτερη διαφήμιση. Ο σνομπ αναγούλας γυρνούσε από εκπομπή σε εκπομπή για να πει πως έκανε χιούμορ,πως δεν τον νοιάζει το ότι έγινε σούργελο και συνεχίζει ακόμα να γράφει την κομπλεξική/μίζερη αποψάρα του και πως να μην τον ενοχλούμε οι πληβείοι γιατί θα κρυώσουν τα γεμιστά της μαμάκας. Το πρόβλημα είναι πως σαν και αυτόν χιλιάδες ανθρωπάκια που αντί να απολαύσουν το μπάνιο τους ή όποια άλλη δραστηριότητά τους ασκούν κριτική,σε πράγματα που δεν χωράει κριτική ενώ επιπλέον δεν τους ζητήθηκε. Βέβαια ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Σε κανέναν μας δεν αρέσουν εμφανισιακά οι υπέρβαροι κτλ κτλ. Δεν είναι κακό. Είναι φυσιολογικό μιας και η ομορφιά είναι κάτι το φυσικό και επιθυμητό από όλους μας και η παχυσαρκία ως γνωστόν ούτε όμορφη είναι και κυρίως δεν είναι δείκτης καλής υγείας (το ίδιο όπως και η αφαγία). Το θέμα είναι ότι πλέον η ομορφιά (η ατόφια ομορφιά χωρίς τις κλασικά κουραστικές παρεμβάσεις και επεμβάσεις) αποτελεί αυτοσκοπό και μοναδικό προσόν για την αποδοχή είτε ερωτική είτε επαγγελματική. Η ομορφιά έπρεπε να αποτελεί ένα συμπληρωματικό όμορφο στοιχείο σε έναν όμορφο χαρακτήρα που πρωτίστως έπρεπε να επιδιώκεται. Μιας και ξεκαθαρίσαμε πως δεν γίνεται να αρέσουν όλοι σε όλους ας πάμε παραπέρα. Κανείς μα κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κρίνει την εμφάνιση του άλλου,ειδικά στην περίπτωση που ο κριτής δεν είναι τέλειος. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να απαιτεί και να ορίζει την εμφάνιση των άλλων σύμφωνα με τις προτιμήσεις του. Και κανείς μας κανείς δεν μπορεί να κάνει πλάκα με την εμφάνιση των άλλων. Υπάρχουν άτομα που είναι ακομπλεξάριστα και υπάρχουν άτομα που αν ακούσουν το παραμικρό για την εμφάνισή τους πάνε σπίτι και κλαίνε σε εμβρυακή στάση. Θα μου πεις αν είσαι υπέρβαρος φταις (κατά 90% των περιπτώσεων) εσύ και μόνο εσύ. Μόνο που και πάλι κανείς δεν έχει δικαίωμα να σε προσβάλει μιας και την γνώμη σου κράτα την για τον εαυτό σου από την στιγμή που δεν σου ζητήθηκε. Ο καθένας θα είναι όπως θέλει,θα φοράει ότι θέλει και θα πηγαίνει όπου θέλει χωρίς να πρέπει να αισθάνεται άβολα επειδή κάπου στον χώρο θα υπάρχει ένας μαλακοκαύλης υπερόπτης δικαστής του κώλου. Μόνο που ο συγκεκριμένος εκτός από το να θέλει να βάλει ζυγαριές στην είσοδο της παραλίας,πρόλαβε να γενικεύσει όλες τις γυναίκες πως το παίζουν μοντέλες κτλ κτλ. Πόσα ψυχολογικά προβλήματα,πόσα απωθημένα και πόσο κόμπλεξ κουβαλάει ο εν λόγο κουραμπιές για να περνάει την ώρα του μετρώντας πόντους και γραμμάρια.