İMKANSIZ ( ASKIDA )

6.bölüm (part 1 )

Part 1 diye kısa oldu ama 6.bölüm part 2 de uzun yazıcağım kısa zamanda yeni bölümler gelicek iyi okumalar...

"Samaraaaa" kalbim yerimden çıkacakmışcasına öyle atıyordu ki, bir an öldüm zannettim. Tuğba ile birbirimize sımsıkı sarılmıştık ve karşıdakı yaratık mı desem bilemiyorum ona bakıyorduk.

"Ablaa" samara resmen konuşuyordu ama ama bir dakika samara niye bana abla desin ki tövbe yarabbim galiba ben deliriyorum.

"Abla mı ?" samara daha çok yakınlaşarak kapıya kadar geldi.

"Abla benim şiyin" ne samara yani şirinmiş mi ben şuan anlamadım da. Tuğba ya şaşkınca bakarken sarılmamızı sonlandırıp şirine baktım.

"Şirin sen misin ?" bu sefer daha çok yakınlaşarak dibimize kadar geldi. Ne kadar karanlık olsa da belli belirsiz yüzümüz gözüküyordu.

"Evet abla "

"Şirin olduğuna emin misin ?" tabi bu saçma soruyu soran kişi tuğbadan başkası olamazdı.

"Eminim tuğba abla" diyerek yanımıza gelip koltuğa oturdu. Biz tuğba ile sanki karşımızdaki uzaylı gibisinden bakıyorduk şirine.

"Saçmalama tuğba şirin bu" şirine dönüp "kızım sen bizi korkutmaya mı çalışıyorsun saçların önde beyaz elbise giymişsin" diyerek kızmaya başlamıştım. O değilde biz karanlıkda tuğba ile korkarken şirin yukardan buraya kadar gelmiş bizden cesaretli valla. Ben olsam hayatta gelmezdim. Siz olsanız ne yapar dınız ?

"Ben uyuyoydum sonya aşağıdan bağyışma sesleyi gelince uyandım aşağıya indim abla " bu kız ne cesaretli yarabbim. Hangimiz abla bilemedim şimdi ki ben onu karanlıkdan korkmaması için koruyacağıma o beni koruyor.

Buradan şirin e bir alkış lütfen.

"Eee ne yapıcaz biz hala daha elektrikler gelmedi?" tuğba ya çaresizce bakıp cebimdeki telefonu çıkardım.

"Ben annemleri arıyacağım "diyerek telefonu açıp rehbere girdim. Annemi bulduktan sonra ara tuşuna bastım.

Çalıyor... Çalıyor... Ve açtı.

"Alo anne ne yapıyorsunuz ?"

"Oturuyoruz kızım cenaze evindeyiz"

"Anladım şey anne bizim evde elektrikler kesildi. Evde de kimse yok biz acayip korkuyoruz da"

"Birazdan kalkıcağız kızım yarım saate orada oluruz"

"Tamam" diyerek telefonu kapatmıştım. Tuğba ya döndüğümde benim birşey dememi bekliyordu.

"Annemler yarım saate kadar geliceklermiş" diyerek açıklamada bulundum bir nevi.

Yaklaşıklar yarım saat sonra annemler gelmiş ve elektrikler de gelmişti. Hatta annem bana inanmamıştı elektriklerin kesik olmasını bu duruma ne kadar sinirlensemde anne sonuçta birşey demedim.

Elektrikler geldiği için tuğba ile hemen odama çıktık. Saate baktığımda 11 olduğunu gördüm. Daha uyumamız için vakit vardı biraz sohbet etsek fena olmazdı aslında.

"Asya sana birşey söyliyeceğim ama kızma " hep bunu yapardı tuğba hep bu lafı söylerdi. Bu lafı söyledikten sonra sonuç olarak hep ben kızardım.
Birşey demeyip ona bakmaya başladım.

"Siz, yani senle yiğit hoca birbirinize çok yakışıyorsunuz" dediği şeyle başımdan aşağıya kaynar sular döküldü sanki. Olamazdı öyle birşey o benim öğretmenim di. Öğretmenden başka birşey asla ve asla olamazdı.