İMKANSIZ ( ASKIDA )

26.BÖLÜM

İyi okumalar ponçikler❤😘

Sınır: 75 vote 150 yorum💜💙

Seviliyorsunuz canlar, bu arada 100 bin olmuşuz teşekkür ederim, bu kitabı siz var ettiniz.❤

"Asya'nın babasını sizin elinizden kurtardım, bu saldırı hiç bir zaman olamayacak bütün yaptığı şeyler benim sayemde kapandı artık bir açık bile bulamazsınız"

"İzin vermeyeceğim" dedim ciddi sesimle.

"İster izin ver ister verme kaç yıllık yaptığınız proje benim bir dokunuşumla kapandı o defter, hadi iyi çalışmalar size" diyerek yüzüme telefonu kapattığı gibi telefonu duvara hızlıca fırlattım.

Hayır olamazdı, bu iş bu akşam olacaktı Mert bu kadar güçlü olamazdı.

"Meeeeeeeerrt"

Benim başladığım bir işi başkası bitiremezdi buna asla izin vermezdim, şuan o kadar kötü durumdaydım ki kaç yıl biz bu işin peşindeydik, intikamımı alacaktım o şerefsizden.

O şerefsiz kişi, Asya'nın babasının ta kendisiydi.

Ondan nefret ediyordum, her yüzüne baktığım da tiksiniyordum.

Eğer ben bu işi bu şekilde bitiremiyorsam Asya'ya söyleyip de bitirebilirdim, belki de son çözüm olacaktı.

"Yiğit sinyali buldum" Emir'in seslenmesi ile gerçek dünyaya geri dönüp ona baktım.

"Bana hemen o yerin konumunu at" der demez tam dışarı çıkacakken, "telefonu parçaladın Yiğit nasıl atmasını bekliyorsun" demesiyle yeniden onlara döndüm.

"Arabama atın ben oradan da bulabilirim" son cümlemi söyledikten sonra hızlıca dışarı çıkıp arabama bindim, onu gördüğüm anda öldürene kadar dövecektim.

Emir'in attığı konum ile birlikte hızlıca arabamı çalıştırıp oradan uzaklaştım.

& ASYA'DAN &

Tuğba'ya kabusumu anlattıktan sonra bir nevi rahatlamıştım.

"Asya'm kıyamam ben sana sadece bir kabus bebeğim kafana çok takma" 

"Öyle ama Yiğit'in dedikleri hala aklımda ve bir türlü o yapbozu tamamlayamıyorum"

"Yavaş yavaş olacak her şey ve sen günün birinde o yapbozu tamamlayacaksın, ama şimdi kafana çok takma" tamam anlamında kafamı aşağıya yukarıya sallamaya başladım.

"Evde otur otur nereye kadar bir yerlere çıkalım" der demez ayağa fırlayıp beni de kaldırdı.

"Benim canım hiç bir yere çıkmak istemiyor Tuğba" diyerek sıkıntıyla nefesimi dışarıya üfledim.

"Olmaz öyle şey kafanı dağıt biraz, düşün düşün nereye kadar" tam ağzımı açıp bir şey diyecekken " itiraz kabul etmiyorum" demesiyle ağzımı kapatmıştı.

Tuğba ile birlikte hazırlandıktan sonra evden tamamen çıkıp taksiye atladık, en yakın alışveriş merkezine gidecektik, inşallah benim için güzel bir gün olurdu.

Yaklaşık yirmi dakika kadar olduktan sonra nihayet alışveriş merkezine gelmiştik,  taksiye ücretini ödedikten sonra alışveriş merkezine girip ilk kıyafetlere bakmaya başlamıştık.

"Benim derdim başımdan aşkın sen hala bana şu kıyafeti dener misin diyorsun Tuğba " diyerek ona kızmaya başlamıştım.

"Şuan dertleri falan bırak bir kenara ya kafa dağıtmaya gelmedik mi buraya ?"