İMKANSIZ ( ASKIDA )

16. Bölüm

Dikkat!!!

Sınır: 60 yorum ve 50 vote gelirse yeni bölüm gelecektir.

İyi okumalar ponçiklerim...

Teleferikten sanki kopacakmış gibi ses gelince daha da çok korkmuştum öyle eski bir teleferikte değildi ki ?

"Galiba iki dağın arasında asılı kaldık" cebinden telefonu çıkartıp ekrana baktı" ve telefonda çekmiyor " olamaz.

"Belki bizi biri duyar"

"Ne yapacaksın asya ?"

"Bağıracağım" diyerek son gücümle bağırmaya başlamıştım, boğazlarım acıyana kadar bağırmayı düşünüyordum.

"İmdaaaaaaaaaat ! Yardım ediiiiiiiiiiiin"

"Boşuna canını yakma bizi burada kimse duymaz" diyerek beni uyardı.

"Ben hiç bir şeyi boşuna yapmam iki dağın arasında kaldığımız için ses yankılanır ve bizi illa duyacaklardır" 

"Söylediğin şey doğru ama kar sesi emer " 

"Biz şuan karın içinde değiliz dağın arasındayız böylece de ememez " diyerek son noktamı da koymuştum, ayrıca en yukarıdayız nasıl telefon çekemez anlamış değilim.

Birden uzaklardan bağırma sesleri gelince irkilmiştim galiba bizi duymuşlardı.

"Asya seni duymuşlar inanamayacaksın ama telefon bir an çekti o anda da mesaj geldi yağızdan"

"Bak ben ne demiştim ben boşuna konuşmam tamam mı ?"

"Hiç boşuna konuşmazsın tabi tabi " tek kaşım havalanırken ona baktım birde şu anda dalga mı geçiyordu benimle ?

"Benimle dalga geçmeyi kes lütfen "

"Hem emir veriyorsun hemde rica damı bulunuyorsun "

"Başıma türkçe öğretmeni kesildin " diyerek göz devirdim.

"Bana öğretmen demeyi bırakabilirsin " 

"Ne- neden ?"

"Artık öğretmenin değilim de ondan "

"Şu konu, bir kere daha düşünemez misin ?" bu cümleyi kuracağım aklıma bile gelmezdi.

"Kaç kere düşündüm ama olmuyor"

"Nasıl hitap edeceğim peki ?"

"Benim bir ismim var" 

"Ama ayıp olmaz mı sonuçta yaşça büyüksün benden "

"Eğer ben öyle istiyorsam olmaz "

"Peki "

Kollarımı birbirine sarıp ısıtmaya çalışıyordum kendimi, gerçekten hava çok soğuktu birde dağın tepesinde olduğumuz için soğukluk kat ve kat artıyordu, birden üstümde bir şey hissedince hızlıca arkama döndüm yiğit hoca montunu benim üstüme koymuştu.

"Gerçekten gerek yok ben üşümüyorum" diyerek birazcık yalan söylemiş olabilirdim aksine donuyordum resmen.

"Asya yalan söylemeyi bile beceremiyorsun "

"Ne yani ben beceriksiz miyim ?" kaşlarım havaya kalkmıştı.

"Öyle de denebilir " diyerek gülmeye başlamıştı ta ki ben dirseğimi karnına geçirene kadar.