SON EJDER

~10~

"Eva?"

"Efendim Mia?"

"Annemi ve kardeşimi görmek istiyorum, onları çok özledim." Eva'nın oturduğu uçurum kenarında bende onun ön ayaklarına uzanmış bir şekilde yıldızları seyrediyorum. Diğer tüm küçük ejderhalar'da uçurumun içindeki küçük oyuklara uzanmış gecenin verdiği tatlı serinlikle uyuyorlardı. "Bir buçuk ay oldu, hatta iki olucak nerdeyse. Ben hiç bu kadar ayrı kalmamıştım onlardan." Yerinde hafifçe kıpırdanan ejderha kafasını benim uzandığım tarafa doğru yaklaştırıp ön ayaklarının arasında kalan boşluğa yerleştirdi. "Biliyorum ama olmaz küçüğüm."

"Neden?"

"Daha hiç birşey bilmiyorsun Mia. Öğrenmen gerekenler var."

"Öğrenebiliceğim bir çok şeyi öğrendim ama! Normal bir insanın öğrenebileceği hızın on katı hızla hemde." Eva burnundan yakıcı bir buhar verip büyük kafasının benim tarafımda kalan gözünü bana sabitledi. "Fiziksel şeylerden bahsetmiyorum."

"Yarın Daniel büyü derslerinede başlıyor. Hiç değilse bir kaç günlük? Sonra söz veriyorum sızlanmadan her dediğini yapıp çok iyi çalışıcam."

"Büyü derslerinden bahsetmiyorum Mia. Bildiğin hiç birşey yok daha küçüğüm."
"O zaman neden bahsettiğini söyle? Daha ne bilmiyorumki?"

"Neden buradasın Mia? Kiminle savaşmak için çalışıyorsun? Karşındakiler kim? Ve en önemlisi  neden savaşman gerekiyor? Biliyormsun? Hayır, bilmiyorsun. Ve ben seni daha hiç bir şeyden haberin yokken bir krallığın ortasına bırakamam."

"O zaman bana bu gece tüm bu soruların cevaplarını ver. Ver ki bende neden burda olmam gerektiğini biliyim!" Artık bu bilmecelerden sıkılmıştım. Ne zaman bu konu hakkında konuşmak istesem bir şekilde konu dönüp dolaşıp başka bir yere doğru yol alıyordu. Ve işin kötüsü ben bunun farkına bile varmıyordum. "Öncelikle ailenin bulunduğu krallık hakkında bir kaç bilgi öğren o zaman." Gözlerim şaşkınlığını gizleyememişti. Ben Eva'nın yine konuyu saptırıp beni kandırıcağını düşünürken o konuya bir giriş yapmıştı. Meraklı bakışlarla Eva'ya biraz daha yaklaştım ve soru sormadan onu dinlemeye başladım. "Krallığın ismi Archena Krallığı. Bunun dışında üç krallık daha var ama Archena Krallığı hep daha nazik ve yumuşak bir krallık olmuştur. Toplamda dört krallık arasında en çok nüfusun bulunduğu yer Archena..." Archena'nın özelliklerini anlatırken ilgiyle Eva'yı dinliyordum. Arada bir kaç kez soru sormak istemiştim ama her seferinde tam ağzımı açtığım anda Eva'nın güçlü ve otoriter sesi benim sesimi örtüyor ve sorularımı sonraya saklamam gerektiğini belirtiyordu. "... ve son olarak küçüğüm, Archena ne kadar kalabalık bir nüfusa sahip olsada yumuşaklığı ve merhameti onu her zaman bir şekilde zor duruma düşürmüştür. Ama yinede diger krallıklarla arası iyi olduğu için şu ana kadar büyük bir sorun çıkmadı."

"Peki diger krallıklar? Onlar nasıl?"

"Her gün bir krallık." diyen ejderhanın içinden geçen gülümsemeyi hissedebilmiştim. Her seferinde beni gıcık etmeyi çok seviyordu. Meraklı bir insan olduğumu biliyordu ve tam olarak nerden vurup beni deli edebiliceğinide çözmüştü artık. Her ne kadar şu an bağırarak devamını getirmesini yalvarsamda konuşmayacağını biliyordum. Sonuç olarak her gün için bir krallık kazanmıştım ve buda benim için şimdilik fazlasıyla iyi bir olaydı. Hiç değilse geldiğim boyutu az çok tanıyabilme fırsatı yakalamıştım. Ayakları arasında beni iyice kendine çekti. "Uyu artık." Emredici bu ses kesinlikle bir itiraz kabul etmiyordu. Zaten yorgun olan bedenim Eva'nın emrinden bir kaç dakika sonra kendini tatlı uykunun kollarına atmıştı. Birşeyleri öğrenmenin verdiği mutluluk, bu gece çok iyi ve rahat bir uyku çekeceğimin habercisiydi.