We're Just Married

WJM: Five

WJM- Five

Dahil kay Lolo

 

Aira's POV

Ilang minute lang darating na rin si Steven. Habang nag aayos ako ng gamit ay bigla may pumasok, nako hindi na talaga marunong kumatok itong baklang dito.

“So bessy, what time ka susundoin ng prince charming mo?” masayang bungad ni Mandy, napailang nalang ako mas exicited pa sya sakin? Oh wait, I mean… hindi ako excited ha!

“He’s not my Prince Charming, Mandss! Mag hintay ka nalang, ikaw ba ang susundoin?” pagtataray ko, pero tumawa lang ito.

Nice ang lakas talagang mang-asar, pero we love each other mas madalas nga lang kaming nagkakaaway. Pagkatapos kong mag ayos ng gamit ay napag isipan na naming bumaba para hindi narin umakyat si Steven dito, mas maganda kung sa labas nalang kami mag hinhintay. Mga 10 minutes kaming naghintay ng biglang may nagpark na kotse sa harap namin, siguro ay si Steven na iyon.

May bumabang gwapong lalaki, naka tuxedo pa ito, bagay ng bagay ng business suit sa kanya. Seryoso  ang mukha nya ng bumaba sya sa kotse, pero agad din naman syang napangiti ng makita ako. Mukha ba akong clown? Seriously?

Sinagot ko ang ngiti nya ng tipid na ngiti ko. Naiilang parin ako. Bakit ganon parang sya cool lang, chill. Samantalang ako? Hay nako!

“Sorry super traffic. Hindi ako makasingit.” aniya ng humarap sakin

“Nuh, It’s okay.” Sagot ko. Okay lang naman talaga iyon wala naman syang binagay na eksatong oras. Hindi rin naman ako naghintay ng matagal.

“Eheeem.” Malanding ubo ni Mandy. I just rolled my eyes. I know Mandy panigurado ay naglalaway na ngayon ito. Tiningnan ko muna ng matalim si Mandy bago ako mag salita pero hindi parin nawawala ang ngiti sa mga labi nya.

“Oh, by the way Steven these is my Friend,Isabel and Tho…I mean Mandy.” Natatawang pakilala ko, inilahad naman ni Isabel ang kamay nya kay Steven agad naman itong tinggap ni Steven. Ganon din ang ginawa ni Mandy, pero God ang tagal nyang nakahawak sa kamay ni Steven with matching kagat labi pa, uuuurrgggghh! Nakakahiya naman sya, bigla nga pang hinawi ang buhok nya akala mo naman ang haba ng buhok.

“H-hello.” Malanding bati nito kay Steven inirapan ko nalang ito dahil sa asal nya. Fuck you! Ang landi talaga.

“MANDY!” madiin na tawag ko, sabay nguso ko sa kamay nilang dalawa hanggang ngayon parin kasi ay nakahawak parin si Mandy sa kamay nito.

“Oh sarreh!” agad naman napatawa si Steven, kaya mas lalong natuwa ang mga lamang loob ni Mandy. Buti at hindi nagalit si Steven sa asal ni Mandy. Aba baka mamaya may galit pala ito sa bakla.

“Okay. Guys we have to go na. Ingat kayong dalawa sa byahe. Mands, you have your car?” malumanay pero inirap ko sya.

 “No! Sira hindi ko pa napapa-ayos, ihahatid daw ako sa Isa, diba Isa?” natatawang tanong ni Mandss, nakita ko namang kumonot ang noo ni Isabel mukhang si Mandss lang ang nakakaalam na ihahantid sya ni Isa.

“Sige Isa, okay lang kung ayaw mo kila Papa Steven nalang ako magpapahatid.” Sabay harap nito sakin at tumawang nakakaloko. God! Ang gwapo, kaso wala e bakla.

 "Sige. Pwede kang sumabay samin." inosenteng sabi ni Steven. Nagkatinginan nalang ako kaming tatlo. Nakita ko ang malaking ngisi ni Mandss. Nagtagumpay ang bakla.