TWENTY-ONE
STEVEN’S POV
“Oh Bro bakit gising kappa?” tanong sakin ni Kuya habang nakikita ko syang pababa ng hagdan. Tumingin lang ako sa kanya at pinasadahan sya ng kakarampot na ngiti. Nandito ako sa Mini bar ng bahay namin konting chill lang.
“Nothing.”simpleng sagot ko. Habang pinapaikot ko ang wine na nasa mga kamay ko.
“You look worried?” then umupo sya at kumuha rin ng baso at nagsalin ng wine. Pagkatabi na kami ngayon.
“I am?”
“Haha tell me what it is?” tumingin lang ako sa kanya. Kuya William is my Best Buddy.
“Iniisip ko lang yung kasal ko bukas.”casual na sabi ko.
“What about the wedding?”
“What if hindi sya sumipot bukas sa kasal namin. What if hindi na sya magpakit. What if pumunta sya ng France. What if hindi mag work yung relastionship namin. What if hindi mag work itong marriage namin after a month’s mag divorce lang kami. What- ”
“The fvck bro. Stop freaking out. Haha nababaliw kana. Itigil mo yang mga what if’s mo. What if dumating sya at pakasalan ka? What if?” bigla akong napaisip sa sinabi ni Kuya. Tsk! Nababaliw na talaga ako. Normal lang namann siguro it diba? Kasi sapilitan lang naman ang pagpapakasal nya sakin. Siguro kung mahal nya ako baka hindi pa ako nag iisip ng ganito, kaso she’ll never love me.
BINABASA MO ANG
We're Just Married
RomantizmSiya lang ang babaeng minahal ko ng ganito, nagpakatanga, nagpakabaliw para lang mahalin nya ako katulad ng pagmamahal na inilalaan ko sa kanya, anong klaseng tao ba ako at bakit hindi niya ako magawang mahalin? Isa lang ang hinihingi ko, ang mahali...
