We're Just Married

WJM: Twenty-Six

Aira'POV

Nagkaroon ako ng sigla ng nalaman ko ang binabalak ni Charles. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o matutuwa o matutuwa. Waaahhh hindi ko alam. Bigla akong nakaramdam ng parang feeling ko kinakilig ako, feeling ko lang naman. Pero iyon talaga ang feeling ko kinikilig, na kinikilig hahaha. Nababaliw na ako.

Aba ilang araw din syang hindi umuwi nu, tsk! Kahit hindi ko naman mahal iyon may pakielam parin ako sa kanya.

Umuwi na sya na bahay? So ibig sabihin hindi na sya galit? Ganon? Kasi ipaghahanda nya ako e, i mean my inihanda sya para saming dalawa.

Panay ang tingin ko sa orasan, ngayon okay na kami ni Charles. Si Lucas naman ang dapat kong intindihin, galit sya sakin. Ramdam ko naman iyon naging insensitive ako, dapat pag sya ang kasama ko sa kanya ang intensyon pero hindi ko maiwasan na dalhin ko yung problema naming mag asawa.

Sa kakaisip ko kung anong ginagawa ni Lucas ngayon sa mga oras na ito, dahil hindi nya pinapansin ang mga tawag at text, sabagay ganon naman talaga kami pero ang tagal naman ata ng galit nya ngayon. Hindi na namalayan na 60pm na pala, kung hindi lang pumunta si Isabel at Mandy dito sa office ko.

"Bessy, tara kaen tayo sa labas. Libre ko." mag yayaya ni Isabel sakin.

"Nako bessy pasensia na, kailangan kung umuwi eh." sabi ko kay Isa. Agad naman napakunot ang kanilang mga noo.

"Anong meron?" tanong sakin ni Mandss na may malapusang tingin.

"Nasa bahay na si Charles, sabi sakin ni Nana Lina, pero huwag daw akong maingay dahil ayaw pasabi ni Charles." hindi matago sa mga salita ko ang tuwa.

"Ay ang taray ang Lola mo. Mukhang magkakaroon na tau ng Little inaanak ha."

Agad naman akong napatingin kay Isabel dahil sa sinabi nya. "Sira ulo." sabi ko sa kanya habang nag susuklay ng buhok.

"Swerte kang babaita ka. Nako! Sige enjoy ha, magpakabait ka." sabi nito sakin sabay beso beso nila at niyakap nila ako. Nako kahit pinapagalitan nila ako mahal na mahal nila ako ramdam ko iyon.

Panay parin ang tawag ko hanggang nasa sasakyan ako, pero wala talaga hindi nya talaga sinasagot ang mga tawag ko. Mukhang galit parin sya sakin.

7:30 na ako ng makarating sa bahay, sobrang traffic, sana pala mas inagahan ko ang pasok. Busina na ako para sana buksan ni Nana lina ang gate, pero nakakailang busina na ako ay wala parin sya. Kaya naman lumabas nalang ako ng kotse at ako na ang nag bukas ng gate.

"Nana?" tawag ko dito. Naka dim lang ako ang light ng bahay. Akala ko ba nandito na si Charles. Natatakot tuloy ako, aba natatakot din naman ako sa multo no .Kahit ako nakakakita, feeling ko mayroon.Tsk.

"Nana?" tawag ko ulit at dahan dahan na naglalakad papasok.

"Nana?" medyo ilakasan ko ba ang tawag.

"Ay!" Biglang sigaw ko ng nakarinig ako ng nahulog na metal, baka kutsara at tinidor iyon.

Kinabahan naman. Tsk! Nana naman asan kanaba?

"Nana, natatakot po ako." sigaw ko. Nako! Kaya siguro na mimiss ko rin si Charles. Oo na mimiss talaga, hindi naman siguro masama hindi ba?

"Jazz?" may biglang malambing na boses ang tumawag sa pangalan ko. Putcha! Teka kinikilabutan ako, baka maman mamaya multo na yung tumatawag sakin.