We're Just Married

WJM: Twenty-Two

TWENTY-TWO

 

 

 

Aira’s POV

 

 

 

 

“Tara Bessy uwi na tayo 2am na, aba may mga pasok pa tayo bukas.” Yaya sakin ni Mandss. Tama nga si Mandss nagkaayos narin kami medyo my galit parin sya dahil sa kapabayaan ko pero maiintindihan nya ako narin ang humingi ng paumanhin dahil alam ko naman na kasalanan ko iyon. At heto kami ngayon nagkayayaan na mag Bar. 3 araw din kaming hindi nagpansinan at na miss ko sya.

Syempre sermon muna bago nya tinanggap ang sorry ko pinakinggan ko lang sya kahit pasok sa kanan labas sa kaliwa.

“Bye Baby. Text nalang kita bukas. Sweet dreams Baby. I Love You.” Sabi ni Lucas then he kissed me, a very sweet and gentle kiss. Gosh! Naaadik nanaman ako sa mga halik nya sobrang tamis baka naman pagka diabetes ako nito.

“I love you too.” Then ngumiti lang ako sa kanyang at agad na akong pumunta sa kotse ko hahatid sana ako ni Lucas pero hindi ako pumayag dahil dala ko ang kotse ko kung iiwan ko naman ito ay siguradong magtataka na si Charles kung bakit ko ito iniwan.

Nagpaalam natin ako kay Mandy at Isabel walang dalang kotse si Isa kaya naman ihahatid na lang sya ni Mandy. Lutang ang isip ko habang nagmamaneho pauwi, walang ibang laman ang isip ko kundi si Lucas lamang.

Paano kaya kung sa kanya ako kinasal?

Paano kaya kung sya ang naging asawa ko?

Alam ko ang sagot na sarili kong tanong.

Alam kong magiging Masaya ako kug sakaling si Lucas ang naging Asawa ko. Ako na ata ang pinaka masayang babae dito sa mundo kung sakaling nangyari ang araw na iyon.

Hindi tama naman? Walang hihigit sa ligaya mo kung sakaling ikasal ka sa taong sobrang mahal na mahal mo at alam mo naman na mahal na mahal ka nya.

Hindi ko na pansin na nakapreno na pala ako sa tapat ng bahay ko. Nakita ko binubuksan ni Nana Lina ang gate para tuluyan akong makapasok. Teka hindi ba ay 2am na? Bakit gising pa sya? si Charles kaya nasa bahay na?