Nandito ako sa likod ng school. Ang sakit na nga, nadagdagan pa! Lecheng buhay naman oh! Tangina lang! Sinabihan niya akong malandi porket kasama ko si Christian? Tanga ba siya?! Kung bibibigyan sana niya ako ng time edi hindi si Chris yung kasama ko pag busy siya! Ayoko na! Nakakapagod na talaga! Lalayo na ako, pero pano?
Wag na muna kaya ako pumasok?
Oo, hindi nalang muna ako papasok.
"Vanessa." Sabi ng isang babaeng papalapit saakin. "Okay ka lang ba? Wag ka nang umiyak." Sabi niya. Si Trix lang pala to. Mukha kaya akong okay?! Tss.
Tumango nalang ako bilang pagsagot. "Uh Vanessa, samahan mo nalang ako dun sa kaibigan ko. Dun ka magpatulong na mag-move on." Pagsusuggest niya.
Hindi pa ako nakakasagot pero hinila na niya ako. Habang naglalakad kami nagkukwento siya sakin. Medyo nagiging okay na din ako kasi masaya naman tong kasama eh. Ang name daw nung girl ay Liv. Ang cute nga ng name niya.
Biglang tumigil si Trix kaya napatigil din ako. "Bakit Trix? May naiwan ka ba?" Tanong ko sakanya.
"Wala. Nandito na tayo sa bahay niya." Sagot niya. Tiningnan ko ang bahay niya. Ang ganda! Hindi man ganun kalaki pero maganda.
May lumabas na isang magandang babae. I think she's Liv.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
That's Liv. Beautiful right? Sabi nga ni Trix na medyo magkamukha kami eh, and I think she's right. Pero, mas maganda si Liv.
"Oh Trix, is she the girl you're talking about?" Ay, inglishera ang ate niyo?! Alis na po ako, bye!
"Yep. Uh, Vanessa. Meet Liv, Liv meet Vanessa." Sabi ni Trix.
"Hi!" Sabi ko sabay abot sakanya ang kamay ko na agad naman niyang tinanggap.
Pumasok na kami sa bahay. Dun ko na din ikinuwento sakanya lahat. Maalam naman pala to magtagalog, inenglish pa kami kanina eh.
"WHAT?! SINABIHAN KA NIYA NG MALANDI?! ABA! SINO YANG LALAKING YAN?! SAN BAHAY NIYAN?! SUSUGUDIN KO YAN!" Sermon niya saakin. Kung makapagreact si Liv kala mo naman kilalang kilala na ako. Pero kung sa pagsama ko kina Christian ay iniisip niya din na malandi ako, wala na akong pakielam. Gusto niyo yan eh. Basta pagdating ng araw, wag na wag kayong luluhod sa harap ko at nagsosorry ha. Dejoke lang!
"Liv, kalma lang. Hayaan na natin siya, okay. Kung yun ang gusto niyang paniwalaan, hayaan nalang natin." Pagsagot ko kay Liv.
"Yan yung problema sainyo eh. Masyado kayong mabait. Please naman, next time wag niyong hayaan na ginaganyan kayo ng mga lalaki." Sabi niya na medyo mahinahon na.
"Pero seryoso, Van. You need to move on. Patunayan mo sakanya na hindi ka naman talaga malandi, na you just care for him BEFORE. Change for the better, Vanessa. Andito lang kami ni Trixy sa likod mo. Tutulungan ka namin." She said and smiled.
She's right! Hindi dapat ako umiiyak lang sa isang tabi kundi ipakita sakanya na matapang ako. Na kaya kong mabuhay ng wala siya.
"Pero Vanessa. Wag mong mamadaliin, masasaktan ka lang sa huli." Pagpapaalala sakin ni Trix.
I smiled at them. "Thank you." I said and hugged them. Ang sarap ng feeling na may mga taong anjan lang lagi sayo kahit hirap na hirap ka na.
