Chapter 35

1 0 0

by chandariaxs

by chandariaxs

Totoo ba? Totoo bang anjan lang siya. I want to meet him! Sana nga ganun kadali. Di naman talaga nakakapagod magmahal eh. Ang nakakapagod, ay masaktan ng paulit-ulit. Yung para bang ginagawa ka na nilang tanga. Binigyan na nga ng another chance, lolokohin pa ulit.

"Uh Vanessa, Chris wants to talk to you at the park daw. Now." Sabi sakin ni Liv.

"Aba, at demanding pa si kuya. Oh siya, okay lang ba sayo na maiwan na kita?" Pagpapaalam ko kay

"Oo naman, sige na. Inaantay ka na ng nagmamahal sayo." Sabi niya pero hindi ko naintindihan yung huli kasi pabulong lang.

Nagpaalam na ako sakanya. Tumakbo na ako papunta sa park at nakita ko siya sa may swing. He's sitting, alone.

"Chris?" Tawag ko sakanya. Lumingon siya sakin and I saw his eyes, he's crying. Wait! Is he really crying?

"Vanessa *sob* w-wag mo a-akong *sob* iiwan h-ha?" Sabi niya sakin while hugging me. What is he talking about?

"Anong ibig mong sabihin, Chris?" Tanong ko at lalo niyang hinigpitan ang yakap sakin.

"Basta wag mo akong iiwan ha? Mangako ka, Vanessa. Please." Sagot niya.

"Oo."

"Mahal kita."

Mahal kita...

I stepped backwards. I look at his eyes. He is really in pain.

"Vanessa."

"Christian, I'm sorry."

"Vanessa, diba nangako ka na hindi mo ako iiwan? Nasa 'yo na nga ang puso ko, wag mo namang ilayo. Ikaw na nga lang ang tanging meron ako." Sabi niya habang umiiyak siya.

I stepped backwards, hindi ko na kaya to. "Wala eh, kay Jim parin tong puso ko. Sinaktan na nga niya ako eh bat siya parin ang laman nito." Sabi ko at naramdaman ko na umiiyak na din pala ako.

"Tch. Kahit naman anong gawin ko hindi moko kayang mahalin eh, kahit anong paghihirap ko wala parin." Sagot niya habang tumatawa pero yet, umiiyak parin siya. I know he's in deep pain, at ang masakit pa dun, ako ang dahilan.

"I'm really sorry, Chris." I said at naglakad palayo.

"BULLSHIT!" I heard him shouted. Kung hindi ba naman kasi ako tanga.

I'm really sorry.