19 • 'Önemli Konuşma!'

127K 9.5K 4.1K
                                    

Multimedya: Jax Jones ft. Demi Lovato | Instruction

Keyifli Okumalar...

🍀
Esra Yağmurlu

Elimdeki kitabı bir tarafa notları bir tarafa fırlatırken bunu karşı duvara çarpan ayakkabılarım takip etti. Biten vizelerle ben de bitmiştim. Günlerce ders çalışmaktan tamamıyla bitik ve uykusuz bir haldeydim. Sınavlar yetmezmiş gibi bir de Gül'ün peşine takılan bir lavukla uğraşmıştım. Çocuk kıza kene gibi yapışmıştı adeta. Rahat vermeyeceği de açıktı. Geçen gün sınavın birinden çıkıp eve gelmiştim ki kapıda kıza askıntı olduğunu görmüştüm. Az kalsın nasıl bir hanımefendi(!) olduğumu uçan tekmemle açık edecektim ki Gül beni engelleyip eve sokmuştu.

Hatta dün de bir olaylar olmuştu. Gül eve geldiğinde yağmurdan sırılsıklamdı ama ağzından tek kelime alamamıştım. Sanırım bu çocuk canını fazlasıyla sıktığından son bir haftadır fazlasıyla durgundu. Hatta ağzımdan kaçan küfürleri bile anneme rapor etmemişti. Bir kaç kez benimle konuşmak istemişti ama hemen sonra vazgeçip kendisini odasına kapatmıştı. Bazen onun başka bir derdi olduğunu düşünmeden edemiyordum ama Gül istemedikçe onun ağzından laf alamazdınız.

Ardımdan kapıyı kapatmaya yeltenmiştim ki Azman'ı merdivenlerden çıkarken yakaladım. O da beni fark edince bir an duraksar gibi oldu ama hemen ardından merdivenlerin son basamağını çıkıp kapısının önünde durdu. Kapıyı açmaya çalışırken bir kaç kez hapşırdı. Kaşlarımı çatarken, "Çok yaşa!" dedim.

Başını çevirip göz ucuyla bana baktı. "Sağ ol."

Son bir haftadır onu nadir görmüştüm. Burak'la da merhaba, merhaba modunda kısa selamlaşmadan öteye geçmemiştik. Sanırım o sınavları ciddiye alan bir yapıdaydı ama Azman'ın hiç öyle olduğunu sanmıyordum. O yüzden çat kapı kapıma dayanan adam neden birdenbire görünmez olmuştu anlamamıştım ama buna fazlasıyla memnundum. Yani sadece bazen zil çaldığında o geldi sanıp kapıyı açmış olabilirdim. Tamam, bunu biraz abartmış ve her kapıyı ben açmış da olabilirdim ama bunun onu görmek istememle bir alakası yoktu. Sadece onu azarlamak hoşuma gidiyordu o kadar.

Tekrar hapşırırken "Ne oldu, hasta mısın?" diye sordum.

"Hayır," dedi kısaca.

Azman kapıyı tam kapatacaktı ki "Ne o?" dedim. "Akdeniz'de gemilerin mi battı?"

Gözlerini kıstı. "Karadeniz değil miydi o?"

"Mümkünse senin gemin bizim karasularımıza girmesin."

Güldü ama ardından hemen kendini düzeltti. "Görüşürüz Esra."

Esra! Asi'ye ne oldu? Aslında doğru soru bu çocuğa ne oldu olmalıydı.

Dudaklarımı birbirine bastırırken gözlerim kısıldı. Azman tam kapıyı kapatacaktı ki söylediğim şeyle duraksadı. "Görüşürüz Azman."

Gözlerine yine öfke hücum ederken "Sen..." dedi. "Ne dedin?"

Kaşlarımı kaldırıp umursamazca omuz silktim. "Görüşürüz dedim."

"Hayır, başka bir şey daha söyledin."

"Görüşürüz Akın?" dedim tek kaşımı kaldırarak.

Bana doğru yürüyüp "Hayır," dedi.

"Ne demişim?"

Tam karşımda durduğunda "Görüşürüz Azman," diye beni taklit etti.

"Demişsem ne olmuş?"

KÜFÜR YOK! Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin