NECROPOLIS (Published - Viva Books)

Chapter 2

Inilihis ko ang tingin ko papuntang garden ng school. Nagpanggap akong hindi ko siya nakita. Mahinahon kong ibinaba ang kurtina saka ako tumalikod at lumabas ng mini-room ko. Single bed lang ang kasya na nasa sulok, isang cabinet, computer table at isang side table. Lahat dito mini, para siguro mapagkasya ang tatlong kwarto sa "Premium Dorm".

Umupo ako sa single sofa. "Matagal na kayo rito?"

Umiling si Daisy. "Bagong transfer lang din kami, pero one week na ako rito sa dorm tapos 3 days na si Emma. Maaga kaming dinispatsa ng parents namin."

Tumawa si Emma sa biro ni Daisy. "Dinispatsa talaga kami ni Mama nang maaga dahil may date sila ng new found boyfriend niya sa Moroco. One month daw sila doon." Parang wala lang sa kanya na may new boyfriend ang Mama niya dahil sa paraan ng pagkakasabi niya. Parang tonong matter-of-fact lang.

"I sent myself away naman dahil busy sa business at alak si Papa. Busy naman si Mama sa ibang bagay. Wala namang pakialam ang mga 'yon kahit 'di ako umuwi. Mula nang mamatay si Ate, wala na silang pakialam sa akin. Siya ang paborito nila eh." Napabuntong hininga si Daisy.

Ang ironic talaga ng buhay. Misery really loves company, ika nga. Kaya siguro kaming tatlo ang magkakasama-sama dito. "Wow ha. Pare-pareho pala tayong may mga drama sa buhay. Sumama sa kabit niya si Papa kaya nagtago kami dito sa province. Kaso malayo pala 'tong school sa villa kaya my mom sent us away. Wala pa kasi ang driver namin. Siya lang pinagkakatiwalaan ni Mama para maging driver namin."

"Hayaan na natin 'yang mga parents natin. Mag-eenjoy tayo dito. Pwede naman daw lumabas basta magpapaalam lang, saka may curfew." Kumindat si Daisy.

"I like that!" Nag-hi five kaming tatlo.

"Pero teka... may napansin ba kayo dito sa school?" putol ni Emma sa kasiyahan namin.

"L-Like what?" Kinakabahan ako. Baka may third eye din 'tong mga 'to ah. No please. Don't entertain those ghosts!

"Medyo malungkot ang ambiance, tahimik, eerie, may something na ewan." Niyakap ni Emma ang sarili.

OMG. May gift din 'tong isang 'to, hindi nga lang open pa at hindi siya aware. "Hmmm... w-wala naman akong napapansin. Siguro dahil konti pa lang ang students."

Tumango-tango si Emma. "Siguro nga... siya nga pala. Ang weird ng sinabi ng guard. Huwag daw tayong gagala sa gabi. Basta 'pag madilim na, bawal na sa area ng Annex building, sinasaraduhan na daw 'yon. 'Di rin pwedeng puntahan ang bodega sa dulo na nasa kakahuyan saka huwag daw pupunta doon sa building na luma na parang bahay."

Nagtatanong ang mga mata ko. Si Daisy ang nagtanong ng iniisip ko. "Bakit naman daw? Ano'ng mayro'n?"

Inilahad ni Emma ang dalawang palad kasabay ng pagkibit ng balikat. "Ewan, 'di na ako nagtanong."

Napasimangot si Daisy. "Ang weird nga. Ano 'yon, tapos ng klase, dito lang tayo? Kasi paglagpas ng Main Building, dadaan tayo ng hallway ng Annex Building para makarating dito eh. Pag sinarahan nila 'yong entrance do'n, 'di na rin tayo makakauwi ng Dorm. Nakaharang ang buong Annex building eh."

Nangalumbaba si Emma. "Ano ba ang mayro'n sa Annex Building? Saka sa storage pati sa lumang building?"

"Gusto n'yong malaman?" Tumaas-baba ang dalawang kilay ni Daisy.

"Hey! 'Di pa nga nagsisimula ang klase, gagawa agad tayo ng violation. Maghintay naman tayo ng 1 week hehe," nakangising sabi ni Emma.

Kinabahan ako. Okay lang mag-ikot at usisain ang Annex Building, huwag lang ang Old Building na 'yon. "Kayo talaga kung ano-ano ang naiisip n'yo. Mag-snack na lang tayo. Mukhang masarap ang food sa Cafe nila sa baba."