Jongensinternaat

- D2 | SIX -

Ik ben met mijn vriendinnen in een winkel opzoek naar jurken voor het schoolfeest. 

"Ik heb er een gevonden!" schreeuwt Yara door de winkel. Ze was op zoektocht naar een zwangerschapsjurk, die ze ook mooi vond en blijkbaar heeft ze er een gevonden. 

We begeven met z'n vieren naar de paskamers om de gevonden jurken te passen. Ik heb er drie op mijn arm liggen: een gele, een beige en een bordeaux. 

In de paskamer doe ik als eerste de gele jurk aan. Ieuw! Nee deze word het echt niet. 

"Ik heb al een jurk aan. Jullie?" vraag ik. "Ik ook." zegt Haley. "Ja. Yara en jij?" vraagt Mirthe. "Jup." zegt ook zij. Ik doe het gordijn aan de kant en zie dat mijn vriendinnen net hetzelfde doen. 

Ze lachen allemaal wanneer ze de gele jurk zien. "Hij zag er mooi uit op de hanger." verdedig ik mezelf. 

"Wauw, Yara die jurk ziet er echt mooi uit." zeg ik om de aandacht niet meer op mijn verschrikkelijk lelijke gele jurk te hebben. "Dankje." zegt ze een beetje verlegen. Ze heeft een mooie korte, kanten, zwarte jurk aan.

"Maar weet je wel zeker dat je naar het feest gaat. Het zijn nog maar drie weken." zegt Mirthe. Yara zucht. "Jer zaagde hier ook al, maar die twee kinderen in mijn buik gaan mij er niet van weerhouden plezier te hebben." zegt ze vermoeid. "Je hebt groot gelijk." stemt Haley met Yara in. "Nu terug naar de jurken. Mirthe jou jurk is ook echt mooi." zegt Yara. Mirthe heeft een prachtige korte, pastel blauwe jurk aan. 

"Ja, ik ga deze nemen." zegt ze vastbesloten. "Ik niet." zegt Haley. "Ik ook niet hoor, Hales." 

We draaien ons allemaal om en gaan het paskamertje weer in. Ik doe deze keer de beige aan. Hij is mooi, maar niet helemaal mijn stijl. 

"Hales, heb je een andere jurk aan?" vraag ik. "Ja, jij?" vraagt ze. "Ik ook." Ik doe het gordijn weer open. Yara en Mirthe zijn gaan in de zetels zitten. Haley heeft een magnifieke korte roze, off-shoulder jurk aan.

"Deze ga ik nemen." zegt ze resoluut. "Die van jou is ook mooi." zegt Mirthe tegen mij. "Ja, maar het is niet haar stijl." zegt Yara weer. "Dat dacht ik ook al." zeg ik.

 Haley en ik gaan beide weer het paskamertje in. Ik doe de laatste jurk aan. Deze vind ik echt mooi. Het is een korte, halter bordeaux jurk met een open rug en toch niet omdat er twee dunne bandjes zitten.

Haley gaat nu ook bij Yara en Mirthe zitten. "Wauw Star. Die jurk is adembenemend." complimenteert Yara me. "Deze ga ik nemen." Ik draai me om om me te gaan omkleden. 

Terwijl ik me omkleed beginnen we een gesprek over onze dates. 

"Met wie ga jij eigenlijk naar het feest?" vraagt Mirthe nieuwsgierig. 

"Austin zegt dat Jaden zijn geheugen aan het terugkrijgen is. Hij herinnert zich nu de tijd vlak voor dat we samen waren, dus hij herinnert zich dat hij me leuk vind. Hij gaat me waarschijnlijk uitvragen." zeg ik. "En als hij dat niet doet dan ga ik gewoon als vrienden met Tanner." vertel ik verder. 

"Wie is die Tanner eigenlijk?" vraagt Haley benieuwd. "Tot het derde leerjaar, dus tot vlak voor dat ik jullie en Scott ontmoette, waren we vrienden. Hij was verhuisd naar Arizona en ik naar Los Angeles. Onze moeders waren vriendinnen en wij werden dat daardoor ook automatisch." licht ik hun in over mijn verleden met Tanner. 

Nadat we onze jurken betaald hadden, gingen we naar een etenstentje. 

"Ik wil jullie vertellen wat er gebeurd is tussen Aaron en mij in New York." zeg ik uit het niets. Ze kijken me geïnteresseerd aan. 

"Het gebeurde op de dag dat ik Manuel, mijn neef, terug had gezien toen we uit waren. Ik ging samen met Manuel naar buiten gegaan om even rustig te kunnen praten. Een tijdje later ging ik terug naar binnen. De vrienden die Aaron en ik daar gemaakt hadden zeiden dat hij al naar ons hotel was gegaan, dus dat deed ik ook gewoon." begin ik. 

Ze knikken om me te bemoedigingen en aan te geven dat ik verder kan gaan. 

"Toen ik daar aankwam was hij er nog niet. Ik ging dus wachten in de zetel terwijl ik tv keek. Ik dacht misschien had zijn taxi vertraging. Een half uur later kwam hij binnen. Maar hij was niet alleen." 

Ik voel tranen opkomen maar probeer ze niet over mijn wangen te laten vloeien. 

"Hij kwam al kussend binnen en ging met het meisje onze tweede kamer binnen. Ik wist niet wat ik moest doen, dus heb ik Manuel gebeld en gevraagd of hij mij kon komen halen en of ik bij hem mocht slapen. Dat heeft hij dan ook gedaan. Toen ik de volgende dag terugkwam. Vroeg ik waarom hij met dat meisje naar bed was gegaan. Hij zei dat het wraak was en heeft het toen uitgemaakt." eindig ik mijn verhaal. 

Ik voel iets nat op mijn hand vallen. Ik had niet door dat ik was begonnen te huilen. Mirthe die naast me zat trekt me in een knuffel om me te troosten. 

"Het komt wel goed." troost ze me. Yara en Haley proberen naast ons te komen zitten, daarom schuiven we een beetje op. Ook zij proberen me te troosten. "Ik snap niet eens waarom hij is vreemd gegaan. Hij zei wraak, maar wraak voor wat? Ik weet niet wat ik heb verkeerd had gedaan." snik ik. 

"Daar komen we nog wel achter, maar voor nu ga ik er voor zorgen dat Jaden je uitvraagt. Je verdient het net zoveel als ons om gelukkig te zijn." zegt Yara kordaat.