Jongensinternaat

- D2 | TWELVE -

"Het spijt me meneer, ik zal het niet doen." zeg ik tegen de directeur. "Ga nu maar, ik wil jullie niet meer zien." zegt hij teleurgesteld. Tanner, Yara, Jer, Jaden en ik lopen zijn kantoor uit.

**Vier uur eerder**

Ik loop het wiskundelokaal in en ga met een zucht zitten. 

Gisteren hebben we het super laat gemaakt. Ik ben ook naast Jaden op de grond in slaap gevallen. Na het voetballen zijn alle anderen ook naar de kamer van Grayson, Jake, Jaden en Austin gekomen. Om drie uur 's morgens zijn we toen in slaap gevallen. 

Ik heb vier uur geslapen en wiskunde helpt niet echt met mijn humeur. Aaron komt naast me zitten. "Goed geslapen?" vraagt hij. "Nee, jij?" vraag ik aan hem. "Nee." 

Meneer Black komt het lokaal binnen. Zonder iets te zeggen begint hij les te geven. Ik zucht luid. Ik wil de vakantie terug. "Is er iets, juffrouw Micheals." "Waarom is dit zo saai?" vraag ik verveeld. "Ga je-" begint meneer Black. "Ja ja, ik weet het ga je maar melden." maak ik zijn zin af. Ik sta recht en neem mijn tas - ik had mijn boeken er nog niet uitgehaald. 

Ik draai me in de open deur nog even open. "Ik zie jullie in de volgende les wel." zeg ik tegen mijn vrienden. 

In de middag is iedereen nog wel moe, maar de koffie waarvoor we de kantinevrouw gesmeekt hebben was een heel grote hulp. 

Tanner gooit per ongeluk wat eten op mij en ik gooit wat terug. Yara lacht ons uit dus gooi ik wortelpuree op haar. Jer gooit wat op mij om haar te beschermen en Jaden gooit weer wat op Jer om mij te beschermen. 

Iemand in de zaal roept heel luid: "Voedselgevecht!" Iedereen begint eten op elkaar te gooien. "Dit is geweldig!" roep ik lachend. 

Plots is iedereen stil. Ik draai me om en daar staat de directeur. "Wie is dit begonnen?" roept hij vragen. Iedereen wijst naar Tanner, Yara, Jer, Jaden en mij. "*ssholes!" roep ik. "Jullie vijf, meekomen!" 

Met gebogen hoofden lopen we achter hem aan. Jaden komt naast me staan en legt zijn arm over mijn schouder. "Het komt wel goed. We moeten waarschijnlijk gewoon een aantal dagen nablijven en de kantine schoonmaken." fluistert hij geruststellend in mijn oor. 

We gaan het kantoor binnen. Yara en ik gaan op de twee stoelen voor de directeurs bureau zitten en de jongens gaan achter ons staan. 

"Ik ben diep teleurgesteld in jullie." zegt hij. Ugh is het zo'n speech. "Kunt u niet gewoon onze straf zeggen." 

Ik was daarnet voor de eerste keer vandaag vrolijk, maar die vreugde is al snel wegggegaan. 

"Natuurlijk, Tanner, Yara, Jer en Jaden jullie moeten twee weken nablijven en jullie gaan straks de eetzaal kuisen. Starlett jij gaat drie weken nablijven en gaat twee weken elke dag na school de eetzaal kuisen." 

"Wat waarom krijg ik een zwaardere straf?" vraag ik verward. "Omdat je daarstraks in de kantine iedereen hebt uitgescholden en omdat je je zonet gedroeg als een verwaand klein kind." zegt hij. 

"En nu verontschuldig jullie maar." Iedereen zegt sorry en het is mijn beurt. "Het spijt me meneer, ik zal het niet meer doen." zeg ik tegen de directeur.

"Ga nu maar, ik wil jullie niet meer zien." zegt hij teleurgesteld. Tanner, Yara, Jer, Jaden en ik lopen zijn kantoor uit. 

"Dit wordt zo leuk." zeg ik sarcastisch. "Star, wat heb jij vandaag? Heb je jou regels of zo?" vraag Tanner. "Ja, misschien wel. Problemen mee?" 

Met die woorden draai ik me om en loop naar mijn kamer. Ik hoor de anderen nog roepen dat ik moet komen om de kantine te kuisen. "Ja, dat ga ik dus niet doen!" roep ik terug. 

De rest van de dag heb ik op mijn kamer gelegen en ben niet meer naar de lessen gegaan.