Mysterious Case Of Love [COMPLETED] [UNEDITED]

Thirty-four : Helping hand

CHAPTER 34: Helping Hand

Nakatitig kami ni Berry sa mga ingredients na nasa lamesa. Nasa loob na kami ng kusina at halos ayaw naming kumilos. Hindi namin alam ang gagawin. Ano ba ang uunahin namin? Paano ba magluto? Ano'ng lulutuin namin?

"What now? Tititigan lang ba natin yan?" basag ni Berry sa katahimikan. Akala mo kung sino kung makapagsalita.

"I don't know how to cook." sabi ko.

She gasped. She look at me as if I'm a fool. Akala mo naman marunong din sya. Mamomroblema ba kami ng ganito kung marunong din sya?
"Ano lang ba ang alam mo?"

"Kumain." honest kong sagot.

"errrgh." she rolled her eyes heavenwards.

Tiningnan ko sya taas baba. "Bakit ikaw? "

"Duh,ako pa ang inasahan mo dyan,eh ni hindi nga ako humawak ng kahit ano'ng utensils." sagot nya na parang nandidiri sa isiping hahawak sya ng gamit,pagpapawisan at mapapagod.

"Oh tingnan mo. Ikaw rin naman hindi marunong akala mo kung sino kang magaling." hindi ko napigilan ang bibig ko. I touched the cabbage.

"Ano'ng sabi mo? Sumasagot-sagot ka na ah!" nagtaas sya ng boses sa akin.

Hindi ko alam kung bakit hindi na ako makaramdam ng takot sa dalawang babae na inaaway ako. Kung gusto nila ng away. Sige go. " Alangan naman hindi kita sagutin. "

Hahampasin nya sana ako nang may nagbukas ng pinto. Handa na sana akong ipalo sa kanya yung talong,mabuti nalang may pumasok sa kusina.

"Guys,samahan nyo daw si Ella. Magpapa-checkup sa clinic." Desi said.

Oo nga pala,si Ella. Iniwan namin kanina,pero okay naman na daw sya. Iyon nga lang para daw syang nabugbog ng limang maskuladong wrestlers. Hindi naman ako mabigat eh. Masyado naman sya.

Pagkakataon ko na ito para makatakas sa task namin. I was about to open my mouth when Berry raised her hand.
"Ako na. Me! Me!"  natutuwa nyang sabi. Hinawi nya ako sabay lapit kay Desi.

"Uy teka, don't leave me here!"

Nginisian nya ako sabay kaway. "Bye,bahala ka na dyan,pagbutihan mo ah." she winked tsaka inaya si Desi na lumabas.

Hindi naman nya kasundo si Ella. Actually wala naman talaga syang kasundo. Kunwari kasundo nya kahit hindi naman. Napapansin iyon ng mga classmates namin pero pinakikisamahan nalang sya.

"Crapberry! " sinubukan ko syang pigilin pero wala na sya. Lalo akong namroblema. Sad life,paano ako kikilos? "Humm. What am I gonna do?" I asked myself.

"Is there a problem?"

"Ay kabayo!" nagulat ako sa nagsalita. Alam kong ako lang mag isa rito kaya hindi ko napansin na pumasok na pala si Vice pres sa kusina. "Ano ka ba naman vice pres wag mo akong gulatin." I said touching and massaging my chest. "Ano'ng ginagawa mo rito?"

"Iinom lang. Ikaw bakit hindi ka pa nagluluto?" he asked. He went to the ref and get the pitcher.  He picked up a glass and poor the water on it.

"Isa nga iyan sa problema ko. Hindi ako marunong magluto."napaupo nalang ako sa gilid ng kitchen table. Hindi na nga ako marunong magluto,iniwan pa ako ng partner ko. Napakalupet sobra.

"Ugh. Okay." he said calmly. Uminom sya.

I stared at him unbelievably. "Okay? Okay! Para sayo okay lang iyon? Hindi mo ba alam na pagagalitan ako kapag wala akong naluto?" parang napakadali lang sa kanya ang lahat samantalang ako nababadtrip na.