Wspomnienia z Auschwitz

List do mamusi.

Mamusiu, chciałam Ci przekazać na kartach tego dziennika wszystko to, czego nie powiedziałam Ci dotychczas. Wiem, że jestem częscią Twojego serca i chyba by Ci pękło, gdybyś widziała co ONI tu ze mną robią. Tak bardzo za Tobą tęsknię, czuję, że już nigdy nie będzie dane mi Ciebie zobaczyć, wysłuchać, porozmawiać. Tak bardzo się boję mamo, tak bardzo.....chciałabym być teraz z Tobą w domu, jeść wspólny posiłek, śmiać się. Już nie pamiętam, jak wygląda szczęście. Doświadczam tu nadludzkiego cierpienia, pewnie cierpisz mamusiu mimo tego, że tak naprawde nie wiesz co się ze mną dzieje. Zapewne łudzisz się, że wszystko jest w porządku, ale wiem iż czujesz, że ta mała część Ciebie cierpi. Kocham Cię mamo, choć nie mówiłam Ci tego zbyt często...żałuje...Przepraszam, przepradzam za to, że nie zawsze byłam dobrą córką, że często Ci się sprzeciwiałam. Chcę żebyś wiedziała, że nie mogłam wymarzyć sobie lepszej mamy od Ciebie. Muszę Cię też o coś prosić....Nie płacz..Kiedy będziesz czytała ten pamiętnik, o ile w ogóle znajdzie się w Twoich dłoniach, mnie już nie będzie. Nie pocieszę Cię mamusiu, dlatego nie smuć się. Nie otrę Ci łez, więc proszę nie płacz. Już nie spełnie obowiązków córki. Będę się Tobą opiekować. Niech ta część Twojego serca, którą jestem nie umiera wraz ze mną, bo ja mamusiu nadal będę żyć w tym małym kawałeczku Ciebie. Wybacz mi...wybacz mamo. Zawsze Cię kochałam i będę kochać.