Alexis Smith

hoofdstuk 14: banden plakken.

heeeeeeeeeeyy people!!!!!!!!!!

hier is het nieuwe hoofdstuk!!!!!!!

reageer en dan hou ik van je!!!!!!!!!!!!! (niet dat ik van je ga houden maar reageer gewoon ^^)

xxxxxxxxx

ps. hihi, ik gebruik veel uitroeptekens xD

pps. weet iemand waar 'ps' eigenlijk voor staat?

ppps. enjoy!!!!!!

pppps. waarom drie 'p'???

ppppps. wow, ik ben echt afgeleid vandaag 0.0

************************************************************************************************************

hoofdstuk 14

_______________

*Alexis*

wat is het toch fijn om zes uur 's ochtends de wekker te horen gaan. zucht. met moeite stapte ik mijn bed uit en stond met mijn handigheid natuurlijk weer op iets scherps omdat het nog zo donker is. 

''godverdomme'' mompelde ik. woedend schopte ik tegen dat ding (wat een beeldje leek te zijn) en zocht de lichtknop. het leek wel alsof ik aan de hele muur had betast voordat ik 'm eindelijk had gevonden.

ik keek mijn kamer rond. ik moet echt een keer opruimen. vind je het een wonder dat ik gaten in mijn voeten heb door beeldjes die overal liggen?

nog een zucht. volgens mij ben ik chagrijnig vind je niet? en volgens mij moet ik echt stoppen om tegen mezelf te praten. straks hoor ik nog allemaal stemmetjes en eindig ik als een oud, verward vrouwtje die getrouwd is met katten. vergelijkbaar is Dan. die zal ongetwijfeld wel met zijn scooter trouwen. hoe zouden zijn kinderen eruit zien?

maar nee, ik zal niet zo eindigen. i hope.

zo zacht mogelijk stapte ik onder de douche. ik wilde oma niet wakker te maken. ze mag dan wel altijd vrolijk zijn maar als ze niet genoeg heeft kunnen slapen; is ze echt chagrijnig. en man, dan kan je beter uit haar buurt blijven.

eigenlijk lijkt ze wel op mij. maar dat is wel logisch aangezien dat we familie zijn.

ik hoorde mijn mobieltje afgaan. ik stapte snel uit de douche. mijn haar zat nog vol met shampoo die op mijn vloer drupte.

ik keek naar mijn telefoon. op de display stond 'Dan'. ik twijfelde. moet ik opnemen of laten gaan? ik liet hem maar gaan.

ik had geen idee waarover Dan zou bellen. misschien is hij in nood. nee, daarvoor zou hij mij niet bellen, maar Davis.

ik hoorde mijn mobieltje niet meer .opgehangen. ik zuchtte.

waarom is mijn leven zo ingewikkeld? en dat alleen maar omdat mijn familie bijna allemaal werken bij het TS-hoofdbureau. het is wel vaag. ouderen die werken voor tienerspion. maar het kan ook zijn dat TS een afdeling van het hoofdbureau is.

ik werd weer gebeld. en alweer was het Dan. ik zuchtte even en nam dan op.

''met Alex.'' zei ik kort. ik wachtte op antwoord aan de andere kant van de lijn.

''hey Alex, met Dan.'' hij was relaxt. ik zuchtte weer.

''wat is er?'' zei ik maar toen hij niet meer verder praatte. ik merkte dat ik bot tegen hem deed. Maar ja. vind je het gek?

''uhm. is het goed als ik je kom ophalen? je fiets is toch kapot?'' ohja. dat was ik vergeten. ik keek op de klok. als ik zou lopen kom ik sowieso te laat. en hoeft Dan zijn vriendin niet op te halen ofzo?