Alexis Smith

hoofdstuk 16: Hunter Darkness

hallo beste lezers!

ik weet, het duurde lang. ik was van plan om 'Vamp Brothers' verder te schrijven maar aangezien ik daar weinig lezers heb, ga ik maar met 'Alexis Smith' verder :D

>>>>Katy Perry, Firework.<<<< vond ik wel passen bij de achtervolging xD

enjoy!!!!!!!!

hoofdstuk 16

_________________

*Alexis*

voor me stond een typisch 'bad-boy' figuur. ik trok een verbaasd gezicht en liep naar hem toe. dit moet Hunter zijn waar Davis het over had. zijn zwarte haar zat in een warrig model en zijn handen in zijn zakken. achter hem stond een zwarte motor die op de standaard leunde. 

''aangenaam, ik ben Hunter, Hunter Darkness.'' en ik vond zijn voornaam al raar. maar oké. ik oordeel hem niet op zijn naam. dat zou lullig zijn, ik had Dan ook een belachelijke undercovernaam gegeven volgens hem. hij zei: ''als mijn achternaam maar niet 'Power' is want dan sloop ik je'' ik had echt hard gelachen om zijn reactie. maar om hem een plezier te doen hebben we maar besloten om elkaars achternaam te verwisselen. er zijn toch veel mensen met de achternaam 'Smith' en 'Williams' dus het kon geen kwaad.

''Alexis.'' zei ik kort tegen hem en stak mijn hand uit die hij stevig schudde, ik gaf snel wat kracht in mijn hand zodat ik niet zwak overkom. ik had van Dan geleerd -op zo'n hele vage missie in Noorwegen vorig jaar- dat je nooit iemand zomaar kan vertrouwen, ook al zeggen anderen van wel.

''dus, hoe zagen die jongens eruit en waar gingen ze naartoe?'' vroeg hij uiteindelijk aan me. ik haalde het beeld van net terug en probeerde de jongens scherp naar voren te halen.

''uhm. het waren er twee. eentje had een rood vest aan en zwart haar. en de andere een groene sweater en krullend blond haar en allebei een donkere spijkerbroek.'' vertelde ik aan hem. hij knikte en liep naar zijn motor die een paar meter achter hem stond. hij haalde twee helmen tevoorschijn en reikte er eentje naar me uit. 

''kom je? dan zoeken we de stad even door. misschien zijn ze nog ergens.'' zei hij met een grijns. ik liep twijfelend naar hem toe en pakte de helm van hem aan en deed hem op. hij lachte en starte de motor. ik klom achterop bij hem.

''hou je vast en let op of je die jongens ziet. ik kijk rechts en jij links.'' zei hij serieus. voorzichtig en twijfelend deed ik mijn armen om zijn middel. 'het is vallen of vasthouden' zei ik in mezelf. Hunter liet de motor nog harder horen en scheurde weg. ik keek links zoals hij zei en lette op een groene sweater en een rood vest. ik werd een beetje misselijk door de beelden die zo snel voorbij kwamen. ik knipperde even met mijn ogen en keek toen weer naar de drukke straten en zocht naar de jongens.

na een half uur zoeken stopte Hunter op een parkeerplaats bij een klein cafeetje. ik stapte af en maakte mijn helm los.

''wil je wat drinken?'' vroeg hij aan me. ik knikte. hij kwam de motor af en pakte de helm van me aan. zelf deed hij ook zijn helm af. ik liep naar binnen en ging aan een tafel bij het raam zitten. Hunter volgde me en ging tegen over mij zitten. ik hing -net zoals Hunter- mijn jas over m'n stoel.

''je bent wel erg stil, hè?'' vroeg hij aan me terwijl ik dromerig naar buiten keek.

''ja, sorry. ik heb mijn dag niet echt.'' zei ik verontschuldigend en keek hem aan. zijn groene ogen vielen me nu pas op.

'' 't geeft niet. ik snap het wel.'' zei hij met een lachje. ik keek weer naar buiten naar de mensen die over de drukke straat heen en weer wandelen.