Alexis Smith

hoofdstuk 22:

heey lieve, lieve, lieve, lieve FANS!!!!!!!!!!!

hier is het nieuwe hoofdstukkie weer ^.^ en ik ben ongelooflijk vrolijk door het mooie weer. EINDELIJK ZON!!!!!!!!!!!

Bisousxxxx

__________________________________________

hoofdstuk 22

*Alexis*

de dag verliep langzaam. jammer genoeg kwam Ian naar me toe om te vragen wanneer we weer aan het project gingen werken. ik zei dat ik al veel te doen heb, en dat ik dus niet kon. je zou zijn gezicht moeten zien, hij doet me denken aan een klein broertje (ook al is hij ouder dan mij).

na school probeerde ik weer mijn fiets te zoeken. je zou denken dat een rode fiets opvalt maar nee, het echte leven is hard. zo hard dat je fiets vinden een hele uitdaging is.

''hey Alex, je fiets staat daar.'' ik schrok een beetje van Nathan maar liet dat niet merken. hij wees naar een hoekje waar ik een bekende rode fiets zag. ik liep er naartoe met Nathan en zijn fiets achter me aan.

''ga je gelijk mee? je weet maar nooit wanneer het weer veranderd.'' ik knikte. hij had gelijk, het weer kan zo veranderen.

''weet jij nog die café waar je vorige keer met Hunter zat?'' ik knikte gelijk, ik had die arme stakker daar laten zitten terwijl ik achter de groene en de rode zat.

''zullen we daar naartoe gaan?'' vroeg hij.

''ja hoor, gezellig.'' hij sprak geluidloos een 'oké' en fietste van het plein af. ik ging achter hem aan en uiteindelijk fietste ik naast hem.

''zijn we nou vrienden?'' vroeg hij opeens, het verbaasde me. ik keek hem raar aan. waarschijnlijk omdat hij bang is voor 'the friendzone' ik knikte. er was een sprankje teleurstelling in zijn gezicht te zien, ik kon het hem ook niet kwalijk nemen, hij probeert het al sinds ik hem ken.

na een paar minuten fietsten kwamen we bij het cafeetje aan. we zetten onze fietsen in een van de rekken tegen de muur aan en liepen naar binnen.

''zoek maar alvast een tafel, dan haal ik wel wat drinken.'' ik knikte en keek zoekend rond. het was aardig druk, gelukkig maar, het is niet zó leuk om in een leeg café te zitten.

ik keek naar buiten naar de rondlopende mensen. ik moest een beetje lachen om een kind die bijna door een hond omver werd gelopen. je moet dat gezicht van dat kind zien, en die hond die gewoon doorrent alsof er niks aan de hand is.

''wat is er zo grappig?'' vraagt Nathan. hij zet de glazen cola op tafel en opeens moet ik aan Dan denken.

''oh niks,'' zei ik grinnikend. Nathan schudde lachend zijn hoofd en ging tegenover me zitten.

''dus hoe zit dat eigenlijk met jou en Dan?" ik verslikte me bijna in de cola. ik dacht dat Nathan het niet serieus bedoelde maar aan zijn gezicht te zien is hij wel degelijk serieus.

"uhm. we zijn gewoon vrienden" zei ik zo duidelijk mogelijk. hij knikte en nam een slok van zijn cola.

"Nathan, Dan en ik zijn gewoon vrienden. niks bijzonders." ik was licht geirriteerd door zijn jaloezie. hij heeft geen eens het recht om jaloers te zijn.

****

wow mensen, klein inni minni hoofdstuk. maar zoals jullie weten ben ik op vakantie dus ik heb er even snel wat van gemaakt...

en er komt een vervolg maar geen 1D fanfic van alexis smith. op dit moment ben ik wel bezig met een fanfic dus sorry voor de mensen die het idee wel leuk vonden om in het vervolg een fanfic te schrijven :s

xxxx my...