Alexis Smith

hoofdstuk 10: heden

hoofdstuk 10

________________

-Alexis-

ik stapte onder de douche en genoot van het heerlijke, warme water.

ja vandaag voor het eerst in drie jaar na school. nouja, eigenlijk is het een groot undercover project. en waarom ik de afgelopen drie jaar niet naar school ben gegaan? ik had het te druk met missies dus hadden we op het hoofdbureau privélessen. ik vond het wel prima. maar ik heb de school wel gemist. vervelende docenten, smerige Wc’s en overal kauwgom. mijn schoenen zaten helemaal onder.

ik stapte de douche weer uit en kleedde me aan. ik hoorde m'n mobiel trillen op mijn bed. een sms'je van Jake.

hey zussie, alles is top in Noorwegen, behalve het weer.  ik bel je vanavond wel ff. veel plezier op school!

- Jake

hij zat in Noorwegen. we hebben afgesproken voordat hij wegging niet over de missie van hem te praten via sms en telefoon. ik ben wel bezorgd om hem. hij werkt undercover samen met Jade om een beruchte drugsbaron op te sporen. ik heb gevraagd aan hem of dat wel zo slim is om die missie aan te nemen. maar het enige wat hij zei is 'komt wel goed'.

eindelijk was ik klaar met aankleden en liep naar beneden. oma zat aan een kopje thee met de ochtendkrant in haar handen.

''goedemorgen oma'' zei ik en gaf haar een kus.

''hey meisie, nog iets van Jake gehoord?'' ze liep naar de keuken en zette haar kopje in de vaatwasser.

''ja, alles is goed, hij belt me vanavond.'' ik liep ook naar de keuken en smeerde een boterham met pindakaas. 

''oma, waar zijn de bananen?'' mijn dag begint niet goed, een boterham met pindakaas zonder banaan is een dag niet geleefd.

''oh, sorry maar die ben ik vergeten mee te nemen.'' fijn, geen bananen dus.

''geen probleem, ik haal wel vanmiddag.'' ik at mijn broodje op en liep naar de gang.

''hoe laat komt Dan? hij kwam je toch ophalen?'' ohja, vergeten te vertellen. hij zei dat hij nog belangrijke dingen moest doen. dus we zouden elkaar op school zien. ik had verder niet gevraagd wat hij nog moest doen. maar dat boeide me ook niet.

''uhm nee, we zien elkaar op school.'' Alex toch, je liegen verslechterd. nouja, dit was niet liegen, alleen de halve waarheid. ik deed mijn jas aan en pakte m'n schooltas.

''ik ga, tot vanmiddag!'' oma riep nog 'succes' en ik liep naar buiten en pakte m'n fiets en fietste  naar school. eigenlijk vind ik het wel eng. raar. want ik heb al twee gevaarlijke en vreselijke missies gehad en nooit was ik daar nerveus voor. niet eens bang. maar waarschijnlijk ben ik dat nu wel omdat ik voor het eerst weer naar school ga, een gewone school. een gewone school met pubers net zoals ik.

op school aan gekomen keek ik om me heen. veel mensen praatten met elkaar. mijn ogen zochten naar Dan, maar vonden niks. 

''hey, kan ik je helpen?'' lekker dan, nu al aandacht. ik draaide me om. een jongen (iets ouder dan ik) keek me aan met helder, bruine ogen.

''Nathan.'' zei hij en stak zijn hand uit. uit beleefdheid nam ik hem aan.

''Anna'' zei ik. undercover is ook écht undercover. Dan had mijn naam gekozen en ik de zijne. hij was niet echt blij met het horen van zijn naam. ik ben Anna Williams en Dan is Austin Smith. hij vond die naam niet bij hem passen. en Anna dan? alsof die bij me past. het klinkt zo zwak vind ik. voor de grap hebben we elkaars achternamen omgedraaid. er zijn toch zoveel mensen in Amerika die zo heten van hun achternaam. dus kwaad deed het niet.