Alexis Smith

hoofdstuk 27: make-up and bullets

hoofdstuk 27

*Alexis*

'Jade! Wacht alsjeblieft.' ik haat het om in de stad te lopen. Het is niet echt mijn ding, vooral niet als ik het compliment heb gekregen dat ik niet bepaald een sexy gevangene ben, bedankt, Jade. Ze vond dus dat het tijd was om wat aan mijn uiterlijk te doen. Eerst naar de kapper voor het Halloween Feest van vanavond, daarna shoppen en ''goede'' make-up kopen en als laatst een gezichtsmasker kopen. God, help me pleas?

'Kom, we komen te laat!' schreeuwt ze naar me. Ik laat een diepe zucht horen en sjok achter haar aan. Ik dacht dat ik lekker kon uitslapen vandaag tot Jade opeens aanbelde en me naar buiten sleurde.

Ik schreeuwde dat ik alleen een pyjama aan had dus ging ik weer naar binnen, kleed me aan en werd voor de tweede keer in een uur door Jade naar buiten gesleurd. En tja, nu sta ik hier, in een belachelijk groot modern winkelcentrum. Eigenlijk niet staan, maar eerder gedwongen om naar de kapper te gaan.

'We zijn er!' ze sleurde me enthousiast naar binnen bij een groot kapperszaak. Urg, hier heb ik zo'n hekel aan. 'Laat mij het woord maar doen.' zegt Jade en geeft me een knipoog. Ik zucht glimlachend en loop achter haar aan naar de balie. Als Jade het woord doet loop ik straks naar buiten met groen haar of helemaal kaal.

'Goedemorgen, dames. Wat kan ik voor jullie doen?' vroeg een jonge vrouw die achter de balie stond. Ze had steil blond haar en donkere ogen.

'We hadden een afspraak gemaakt op de naam Smith.' zegt Jade met een vriendelijke stem. De vrouw knikt en typt wat op de computer. Daarna wijst ze naar één van de stoelen.

'Ga maar zitten, Estelle komt zo bij U.' Jade knikt en trekt me weer mee naar helemaal achterin waar ik blijkbaar op een lege stoel moet gaan zitten.

'Je hebt echt geluk! Estelle is de beste hier.' ze glinstert helemaal. Het is niet goed voor haar CV als er in staat dat ze van mensen mee trekken houdt. Yep, ik houd mijn mond wel. 'Als we hier klaar zijn gaan we naar Ici Paris, daarna naar de Bodyshop en dan zijn we wel klaar denk ik.' aan Jade's gezicht kan je zien dat ze hard nadenkt.

'Jade, pleas. Doe eens rustig.' zeg ik lachend. Ze zucht en laat zichzelf zakken op de stoel naast mij. 'Er is geen reden voor stres.' zeg ik. 'Het is niet dat dit een opdracht is of zo.' ik glimlach naar haar en zie hoe ze zicht probeert te ontspannen en haar ogen dicht doet.

'Gewoon relaxen, dat lukt me wel.' mompelt ze. Ik rol met me ogen en zie dat iemand aan komt lopen.

'Hey, ik ben Estelle.' stelt een vrouw rond de dertig zich voor. Haar lange rode lokken zijn in mooie krullen gedraaid.

'WHAA!' schreeuwt Jade opeens en zit gespannen in haar stoel. Ik grinnik zacht en kijk lachend toe hoe ze een rood hoofd krijgt en me een boze blik geeft. 'Sorry, ik ben nogal gespannen. Geen idee waarom.' zegt ze verontschuldigend. Estelle knikt nog steeds verbaasd en richt haar blik dan naar mij.

'Wat kan ik voor je doen, meid?' vraagt ze aan me. Jade staat gelijk op en slaat een hand voor mijn mond. Als ze zegt dat ik een hanenkam wil is ze nog lang niet veilig. Dan had ze maar moeten zeggen dat ik mijn wapen thuis had moeten laten liggen, maar met wat ik meegemaakt heb de laatste week ben ik dat niet van plan.

'Ik dacht eraan om laagjes te knippen, niet te stoer, maar wel klassiek, en niet té klassiek zodat het lijkt alsof ze uit een suf sprookje komt gelopen. Het lijkt me een leuk idee om-'

'Jade!' zeg ik geïrriteerd nadat ik haar hand heb weggeslagen. Ze lijkt misschien heel rustig, maar soms heeft ze haar dag niet. Zoals vandaag.

'Sorry.' zegt ze zacht. 'Ik wil alleen maar helpen.' ik geef haar een glimlach met de hoop dat ze ophoud met praten. 'Oké!' zegt ze alsof ze me snapt en gaat weer op de stoel zitten.