EX Factor

Chapter 36 - Home

AUBREE'S POV

Naging matagumpay ang "So Inlove" Concept ng Inarez.

Most of the influential couple here and abroad inquire about  the  Inarez Couple Bag. Hindi tulad ng iba, isang pair lang ng bag bawat disenyo ang ilalabas namin. Limited lang din ang bilang ng mga bag. Good for 10 couples. Kaya naman mabusisi kami sa pagpili ng maswerteng 10 na couple.

Seb also want us to have the said couple bag. But I already told him that it will be very impossible for is to be chosen because we're not yet married, and my profile will not pass the screening for the approved couple of Inarez Bag.

Ito na ang huling araw ko sa Inarez.

Siguradong mamimiss ko ang office ko... Ito kasi ang pinangarap ko noon. Ang magkaroon ng sariling office room.

Ang team ko... Lahat naman yata ay ito ang goal, ang mag empower at maglead ng tao.

Ang mga tao rito... Mula sa guard, receptionist, hr, accounting, hanggang sa mga big boss. Wala akong masabi sa mga ito. Mrs. Inarez always tell me that the real secret of their company's success is the people working for them. If it weren't for this people, she'll doubt that they will succeed. And I totally agree to this.

Sina Mr. and Mrs. Inarez... wala akong masabi sa mga ito. Yung tiwala nila sa kakayahan ko. Yung pagtanggao nila sa akin for Gav. At ngayon kahit na wala na kami ng anak nila.

At higit sa lahat si Gav... hindi ko inakala na dahil sa naging deal namin ay mapapalapit ako sa kanya at mamahalin siya.

The only consolation I got is that, I will still work for Inarez as their model. At wala akong balak lumipat sa ibang agency.

****

Matapos ang naging huling araw ko sa Inarez ay pinayagan naman ako na magpahinga muna nila tita.

Kaya naman naisipan ko na umuwi muna sa magulang ko.

Masyadong naraming nangyari. At ang gusto ko lang sa ngayon ay ang huminga.

Dahil sa nangyari sa amin ni Seb noon, ninais ko na magtagumpay upang matanggap ako ng magulang niya.

Ngunit hindi ko napansin na habang tutok upang matanggap ng magulang nito, ay hindi ko naman namalayan na nalayo na ako sa pamilya ko.

Na may magulang pala ako.

"Ayos ka lang ba anak?"

Nilingon ko ang aking ina.

Kita ko sa mga mata nito ang pag-aalala.

Umiling ako.

"H-hindi Ma. Ang sakit sakit." Hagulgol ko sa aking ina.

Agad naman ako nitong dinaluhan.

Mahigpit ang naging yakap ko rito.

"Pinaparusahan siguro ako dahil hindi ako naging mabuting anak."

Umiling ang aking ina at iniharap ang aking mukha sa kanya.

"Hindi totoo yan anak. Proud na proud kami sayo ng Papa mo kaya wag na wag mong iisipin na hindi ka mabuting anak sa amin ng papa mo." Pag aalo sa akin ni Mama.

Umiling ako. "Hindi M-ma. Hindi talaga ako naging mabuting anak. Lahat ng ito ginawa ko hindi dahil sa inyo na magulang ko kundi para sa magulang ng ibang tao. Dahil gusto kong matanggap ako ng mga ito."

"Sa paghahangad ko na matanggap nila, nakalimutan ko kayo na magulang ko. Ma I'm so sorry. I'm really really sorry." Paulit ulit kong paghingi ng tawad.

"Shhhh wala kang dapata ihingi ng tawad. Naiintindihan ka namin. Tsaka tignan mo kung saan ka dinala ng ginawa mo? Tignan mo ang mga narating mo?"

"Puro heartaches?" Biro ko rito.

My mom chuckled. "Silly girl. Bakit kasi ang hilig mong tignan ang negatibo? Bakit hindi mo tignan ang positibo sa mga nangyari sayo? Tulad ng career mo. Aba sinong mag aakalang magiging model ka? At makikita namin ang mukha mo sa mga billboard at magazine?"

Napangiti naman ako sa tinuran ng aking ina.

"Ngayon anak bakit hindi ka muna magfocus sa sarili mo? Wag mo munang isipin ang ibang tao."

"What do you mean Ma?"

"What I mean is, why don't you focus on your self?"

Napabuntong hininga ako. "Ma I've been selfish all my life. Kaya nga po ako maraming nasaktan dahil puro sarili ko lang ang iniisip ko."

Umiling ang mama ko. "No Bree. All this time you do things to please others ang not your self. This timee do what makes you happy. Hindi kasi puro lovelife yan iniisip mo."

Natawa ako sa tinuran ni mama pero naintindihan ko ang sinasabi nito.

Tumango ako at ngumiti rito. "Yes Ma. Thank you po and I love you!"

Niyakap ako ng mama ako ng napaka higpit. "I love you too baby."

"Sama naman ako dyan!" Biglang singit ni papa.

Natawa naman kami pareho ni mama.

Nakisali si papa sa yakapan namin mag ina.

There's no place like home.