EX Factor

Chapter 11 - Confrontation Part 2

AUBREE'S POV

"You and Gavin are what?" Naguguluhang sabi ni Seb.

Napapikit ako. I'm sorry Gavin but I need to do this. Its about time na malaman ni Seb ang totoo. It may be our last chance and I don't want to lose it again.

"Me and Gavin are fake." Pag uulit ko.

Kumunot ang noo niya. Kita sa mga mata niya ang pagtataka.

Napabuntong hininga ako. "That night, Gavin got panic because Sam is about to start her 'Guilty Drama'-"

"Sam's guilty what?" Naguguluhan niyang tanong.

" 'Guilty Drama'." Pag uulit ko.

"As per Gavin, Sam's has this drama thingy sa tuwing nalalaman niya na single pa din si Gavin. She assume na siya ang reason why Gavin is still single. Siya kasi ang nakipagbreak noon so she assume that Gavin hasn't move on yet which is not true." Paliwanag ko.

"And how sure are you?" Tanong niya sa akin.

"Niligawan lang siya ni Gavin noon because of peer pressure. And the only reason why Gavin doesn't have a girlfriend until now is because he's too focus with his career in modeling and music." Paliwanag ko.

"You seems to know each other very well."

Nasa boses nito ang selos. Kaya di ko na mapigilan ang sarili ko na tanungin siya.

"Are you jealous?" Diretso kong tanong

"What if I am?" Naghahamong sagot niya.

Umiwas ako ng tingin. Hindi ko na lang pinansin ang sagot niyang iyon. Bagkus ay sinagot ko na lang ang nauna niyang statement.

"Well I can say na we knew each other QUIET WELL." Paglilinaw ko.

"I consider him as my only friend. As you can see I was so busy with my career to the point that I don't have time to make friends. That's why I'm thankful of Gavin's existence in my life now, because of him, I experience to have a friend."

Siya naman ang napaiwas ng tingin. "Good to hear that. So you two plan this pretend relationship?" Seryoso niyang tanong.

Umiling ako. "No. Nagkataon lang na I was there. Kaya ako ang pinakilala niya na girlfriend niya."

"And you agree?"

Tumango ako. "Yes. At that time I felt betrayed."

Nakita ko ang lungkot sa mga mata niya.

Muling bumalik ang sakit na naramdaman ko nung gabing iyon.

"I was so shocked when Sam introduced you as her fiancee. Kasi naniwala ako sa sinabi mo sa sulat na iniwan mo sa akin noon. Na kahit malayo tayo sa isa't isa, hindi mababago nun pagmamahal natin sa isa't isa at ako lang ang babaeng mamahalin mo." Hindi na napigilan ng mga luha ko ang kumawala sa mga mata ko.

"Seb naghintay ako." Napahinto ako ng marinig ko ang pagbasag ng boses ko.

Napapikit ako. "Naniwala ako na tayo pa din. Na hindi pa right time for us noon kaya kailangan nating magkahiwalay. Pero alam ko, at naniwala ako na tayo pa din sa huli. Na naghihintay lang tayo ng tamang panahon at oras para ipaglaban ang isa't isa."

"Kaya I did my best to succeed para naman matanggap na ko ng magulang mo. Lahat ng nangyayari sa career ko is because of you. My eagerness to succeed, to have a name is all because of you. Na sa sobrang pag aasam ko na magsucceed ay nawalan na ko ng oras para makipag kaibigan o magkaroon ng kaibigan."

"Pero anong nangyari? Naghintay lang pala ako sa wala. Kaya that night, just save my face from you, I agree to him. But I told him that we can only do this for a month. Dahil alam ko na kung patatagalin pa namin ang pagpapanggap naming iyon, sigurado na magkikita at magkikita tayo. At iyon ang bagay na ayokong mangyari. Dahil mas lalo akong hindi makakamove on. And as you can see our one month deal is over."

"B-bree I-i'm so s-sorry. I didn't mean to hurt you. I was doing this for you. Dahil alam ko kung hindi ako papayag sa gusto ni Mommy ikaw at ang pamilya mo ang pahihirapan niya. I rather be the one hurting than you."

Sa sinabi niyang yun ay hindi ko mapigilan ang maghinanakit.

"Seb tayong dalawa ang involve sa relasyong ito. Hindi lang ikaw ang dapat magdesisyon. Paano kung sabihin ko sayong okay lang na pahirapan ako ng Mommy mo basta magkasama tayo? Basta ako pa rin..."

"Bree..."

"Tingin mo ba mas pipiliin kita sa career ko? Na mas gugustuhin ko yung maayos na buhay pero wala ka kesa sa mahirap na buhay pero kasama ka? Kasi Seb mas gugustuhin kong mahirapan, kesa mawala ka ulit sa akin."

"Seb Mahal na mahal kita." Hindi ko na mapigilan ang humagulgol.

Pakiramdam ko ay ngayon ko lang nailabas lahat lahat ng nasa loob ko na pilit kong pinipigilan.

"Bree mahal na mahal din kita."

"Pero iniwan mo ako." Bakas sa boses ko ang aking hinanakit.

"Pansamantala lang Bree. Pansamantala lang."

Napakunot ang noo ko. "What do you mean?"

Hinakan niya ang kamay ko. "I will never leave you okay. Just like you mas gugustuhin ko ang mahirapan kesa ang mawala ka ulit sa akin."

"Pero ikakasal ka." Naguguluhan kong sabi.

"No. I'm not"

Nanlaki ang mata ko. "Hindi?"

"Me and Sam are also fake just like you and Gavin."

"Hindi ko maintindihan." Naguguluhan kong sabi.

"Sam knew about us."

"I know."

"And I knew about them and Gav. She told me na si Gav pa din ang mahal niya at ang gusto niyang pakasalan."

Nanlaki ang mata ko. No. Alam ko at sigurado ako sa mga nakita ko sa mga mata ni Sam. She loves Seb and not Gavin.

"Sigurado ka?" Hindi makapaniwala kong sabi.

He chuckled. "Yes. I can't imagine myself marrying any other girls but you Mrs. Dela Rama."

Nagblush ako ng marinig ang sinabing iyon ni Seb. Sa sinabi niyang iyon ay tila nawala lahat ng sakit na nararamdaman ko simula ng dumating siya sa Pilipinas.

Tumayo siya at nilapitan ako.

Inilahad niya ang kanyang kamay.

Pagkatanggap ko ng kamay niya ay agad niya akong hinila patayo at niyakap.

"So are we good now Mrs. Dela Rama?" Malambing na sabi ni Seb.

Sinagot ko ang yakap niya. Napapikit ako. Sobrang namiss ko ang yakap na ito mula sa kanya. In his arms I feel safe.

Tumango ako bilang sagot.

"Just wait until I save enough. Enough for us to runaway." He whispered.

Napakalas ako mula sa yakap niya. "Runaway?"

Tumango siya at muli akong niyakap. "Yes. Runaway. Runaway from my Mom and start to live a peaceful life with you and your family."

Napakalas ulit ako ng yakap. "With my family?"

He chuckled. "Yes. I know how much you love your family. At alam ko na sa pagkawala natin siguradong ng family mo ang pag iinitan ni Mommy para mapaghiwalay tayo ulit."

"So you have it all plan huh?"

"Of course." Then he winked and hug me for the third time.

"I love you Bree. And I miss you so much."

"I love you too Seb and I miss you more." Masaya kong sabi.

Pero agad ding nawala ang mga ngiti sa labi ko ng makita ko ang taong nakatayo sa may harapan ko.

Gavin...