Accidentally Inlove With My Boss Sungit (Bts Fanfic)

Chapter 23

Chapter 23- heartbeat♥

Keila's POV

Unti-unti kong iminulat ang mata ko. Iginala ko yung mga mata ko sa buong kwarto.

Nasan ako?

"She's awake!" Isang boses ang pumukaw sa aking atensyon.

"Nasaan ako?!" Tanong ko.

"Keila, nandito ka sa bahay!" Si Jungkook pala. Akala ko kung sino na.

"Ano bang nangyari sayo? Nag alala kami sayo nang sobra!" Si Suga pala. Alam kong concern sya.

"Tinawagan na namin ang mga pinsan mo, and alam na namin ang nangyari!" Sambit ni Jk. Medyo nahiya tuloy ako. "Don't worry, hindi namin sasabihin sa Lolo mo na andito ka!"

"Salamat po!" Tumayo ako bago ako sumandal. "Alam kong hindi dapat pero salamat po kasi pinatuloy nyo ako dito!" Unti-unti na namang tumulo yung luha sa mata ko. "Ok na naman po ako. Siguro po mauna na din po ako sa inyo!" Akma akong tatayo pero pinigilan ako ni Jin.

"Ano ka ba naman Keila. Hindi mo kaylangang umalis. We told you, you are welcome here !" Ang dami nang luha ang lumalabas sa aking mata. "Dumito ka muna, hindi pa maayos ang pakiramdam mo. Nilalagnat ka pa!"

Hinipo ko yung leeg ko at ako mismo ay napaso sa sobrang init nito.

"Ipag luluto ka muna namin ni Rapmon nang pag
kain para bumuti ang pakiramdam mo. Maiwan muna namin kayo!" Tinignan ko si Jin at Namjoon bago ko sila nginitian. Ang bait talaga nila.

Naiwan kaming tatlo nila V at Jk sa kwarto.

"Ayus ka lang ba?!" Nag aalalang tanong ni V. "Nag alala ako sayo!" Alam ko. Halata naman sa mukha nyo eh.

"Maayos na ang pakiramdam ko. Salamat ulit Jungko~!"

"No. Kay V ka dapat mag pasalamat, sya ang naka kita sayo at hindi ako!" Ay ganon. Bakit ba ang sungit nitong si JK. "Sige mag pahinga ka na. Mauna na muna ako sa inyo!" Umalis na sya sa harap namin.

"Taehyung, thank you nga pala!" Panimula ko. "Hindi ko alam kung paano kita, kayo papasalamat!" Dag-dag ko.

"Hahahaha...besty naman, diba nga were best friend, we are all best friend here, so that you don't have to say that. Kung ano man yung nangyari sa inyo nang Lolo mo, ayus lang 'yon. We understand you!" Ahhh..ka touch naman 'yon.

"Aahhhhhhh!"

May biglang kumirot sa ulo ko. Sobrang sakit nito, sobraaaaa....

"Keila, what happened? Anong masakit?!" Tanong ni V. "Guys, tulong!" Sigaw nya.

"Hala, anyare?!" bungad ni Jhope.

"Dalhin na natin sya sa ospital!"

Binuhat ako ni V papunta sa kotse nila. Nakaka overwhelmed lang kasi sumama pa talaga silang lahat.

"Keila, malapit na tayo sa ospital! Lakasan mo yung loob mo!"

Tumango lang ako sa sinabi ni Namjoon.

Nanlalabo na naman yung paningin ko. Feeling ko na naman mahihimatay ako. Takteng ulo kasi 'to eh.

At yun na nga, hinayaan ko nalang ulit yung sarili ko na makatulog.

Hindi ko alam kung saan ako pupulutin pag katapos nito, sunod sunod na kamalasan na yung nangyayari sa akin.

*******-------------********--------------

Jungkook's POV

Nag mamadali kaming lahat.

Patakbo namin syang dinala sa ospital dahil wala na syang malay sa mga oras na 'to.