Chapter 41- Okay?!

537 9 5
                                    

Kim Taehyung a.k.a asawa ni Author/Alien ng Buhay ni Author POV

[ A/N; Wag na kayong pumalag pwede? Hahaha..enjoy reading! Shout nga pala kay Jungkook my labs, ipag papalit muna kita kay V hahaha!]

[Jungkook: Lampake, sige lang -_-]

[A/N; Ajujuju, nag selos naman agad ang bebe ko, hahaha..Labyu!]

[Readers; ANG LANDI NYO! HUTA, HUSTISYA NAMAN OH! MAG SULAT KA NA AUTHOR, PWEDE? KA-BEASTMODE KA!]

[A/N; Sorna hakhakhak!]

---------------

"'Nasan si Keila?" Rinig kong tanong ni Jin hyung. Tignan mo ang isang 'to, kunware pang walang pakielam kay Keila pero nag aalala din naman.

Iminulat ko ang mata ko saka ako tumunghay sa pag kaka ub-ob ko. "Oh, V, gising ka na pala! May fan signing tayo ngayon!" Paalala sa akin ni Jimin.

Hindi na ako nag abalang sumagot. Inayos ko muna ang sarili ko saka ako mag isang lumabas. Nasa may pinto palang ako ng mapansin ko ang protective suit ni Keila. Bakit hindi nya ginamit?

"Nagugutom na ako," May pag haplas pa na sambit ni Jhope hyung sa kanyang tyan. "Kaso maraming tao sa cafeteria, punuan 'don sigurado!" Dag-dag nya.

Napa hawak na lang ako sa batok ko. Yah! How idiot!

Agad akong tumakbo paalis sa lugar na 'yon. Sa sobrang daming tao ay nakaka bunggo na ako.

Kulang nalang ay sigawan ko sila na TUMABI KAYO SA DAAN.

May iba pa ngang nakaka kilala sa akin kaya todo iwas ako. Ano ba naman 'to?

Kitanga-kita ko kung paano kabilis naka labas ng building si Keila. Palibhasa nalahian nila Jhope hyung.

Gusto ko sana syang tawagin pero syempre hindi ko 'yon gagawin lalo na't nasa loob pa ako ng building.

Hingal na hingal akong lumabas ng building hoping na maabutan ko si Keila, pero wala na sya.

"Ang bilis," bulong ko sa sarili ko. "Nasaan ka na?" Tanong ko sa sarili ko.

Luminga-linga ako hanggang sa mapag pasyahan kong kumaliwa. Naalala ko kasi na baka sa may McDo sya kumain.

Ang talino ko talaga.


Ang gwapo ko pa.


Habang tumatakbo ako, hindi ko mapigilang hindi mag alala. Hindi mag alala sa pwedeng mangyari kay Keila. Bakit ba kasi kinalimutan nyang isuot ang protective suit nya. Hindi nya ba iniisip ang mga pwedeng mangyari?

Baka kung mapa-ano sya.



Hindi ko kaya.



"Buti na lang pala ay dumating ako, dahil kung hindi baka mapula pa sa kamatis 'yang mukha mo." Cold kong sabi sa kanya na mukhang gulat na gulat pa sa nangyari.

Hindi pa din sya sanay,

She's still affected,

And I love it.

I love it, kung paano nya tina-try na mag-reach out sa akin, sa mga kagaguha'ng ginawa ko.

Akala ko susuko sya, pero kabaligtaran non ang nangyari.

Aminado akong na-miss ko sya, pero ang tanong, na-miss nya rin kaya ako? Hindi ko sya masisisi kung nag iba na ang lahat sa kanya. 'Yung dating pakiki-tungo at pakiki-sama nya sa akin—nung mga panahong ayus pa ang lahat, 'nung mga panahong hindi pa ganito ka-komplekado ang sitwasyon namin.

Accidentally Inlove With My Boss Sungit (Bts Fanfic)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon