Accidentally Inlove With My Boss Sungit (Bts Fanfic)

Chapter 29

Chapter 29- Pasabog x Isabelle

Keila's POV

Sa office...

"Sigurado ka bang okay ka na?!" Paulit-ulit na tanong sa akin ni V. "Baka naman hindi pa? Umuwi ka nalang muna, please!"

"Jusmiyo ka Ijo! Ayus nga lang ako ehh..Ang galing kaya nang mga nag alaga sa akin!" Sambit ko.

Kasalukuyan akong busy sa mga oras na 'to. Buti nalang talaga, wala si manager-nim nung nga oras na napahamak na naman ako dahil kung hindi abot-abot na sermon ang makukuha ko.

"Kapag hindi maayos ang pakiramdam mo, umuwi ka ka agad, okay?!" Paalala na naman nya. "Ui Keila, nakikinig ka ba?!"

"Opo! Sige na, umalis ka na. Ako nang bahala dito!" Sambit ko. "Iniintay ka na nila, sige na, besty!"

"Sige, sumunod ka 'don ha? Kaylangan kita 'don--este namin!" Sambit nya ulit. Hahaha..nakakatawa talaga sya. "Iintayin kita 'don--este namin pala!"

"Hahaha..sige na! Napag hahalata ka eh! Hihihi..sige na besty, susunod ako 'don, pramis!" Nag promise sign pa ako.

"Sige, alis na kami. Bye, ~love you!" Tapos hinalikan nya ako sa noo..

Lub-dub.Lub-dub.Lub-dub.

Kengenerss...Paano kumalma? Yeng tetee?

"Hoy, baliw ka talaga. Naka the moves ka na naman!" Sigaw ko sa kanya. Habang sya naman, ayun---sayang-saya sa ginawa nya at nakuha pa talagang kumanta ng miss right habang papalabas ng office.

Jusme! Kengeners, di mo naman kailangang duma-moves eh. Willing naman akong mag pahalik--sayo..yahahahahaha...charr, dalagang koreana/pilipina yata 'to!

Ilang minuto pa ang iginugol ko para matapos ang mga report na kailangan ko nang ipasa mamaya. Biglang nag flash lahat ng nagyari nang makita ko 'yung picture ng bangtan kasama ko. Syempre edited lang 'yon, edit pa ni Ailee unnie.

*****

"Keila..ayus ka na ba ha?!" Iminulat ko ang mga mata ko at nakita ko silang lahat. Mukang nasa house of bangtan yata ako.

"Ayus na, nakita ko na kayo eh!" Pinilit kong ngumiti.

Sa totoo lang, hiyang-hiya na talaga ako. Dalawang buwan palang ako pero kung ano-anong problema na ang nagagawa ko. Nakakahiya na talaga.

"Kung iniisip mo na naman na nagiging pabigat ka sa amin--alam mong hindi totoo 'yan!" Tinigna ko si Jimin. Naluluha ako. Ka-touch ka chim-chim.

"Pero, Salamat parin. Saka pinapangako ko na mas pag bubutihin ko ang pag ta-trabaho sa inyo. Mas papadaliin ko kahit papano ang mga bagay na mahirap para sa inyo. Sana wag kayong mag sawang tulungan at pag katiwalaan ako. Thank you boys!" Tumayo ako galing sa pag kakahiga ko. Isa-isa ko silang niyakap. Oo, isa-isa!

Buti na nga lang hindi umarte si Mr. Sungit. And speaking of Mr. Sungit, naisip ko 'yung napaka laking pabor na nagawa nya sa akin.

"Mr. Sungit--este, Jungkook, from the buttom and deep of my heart, Thank you so much!" Niyakap ko ulit sya. Ramdam ko naman 'yung pagka bigla nya. Kumalas na ako sa pag kakayakap dahil baka naiilang na si Mr. Sungit.

Mag iintay pa sana ako ng sagot pero mukang wala syang balak. Di wag, che..charrr, peace✌

"Sobra kaming nag alala sayo, pati nga si Miggy eh!" Singit naman ni J-hope. Nagulat ako--literal na gulat. As in bumukas 'yung bibig ko. "Akala ko nga kung napapano na sya eh, daig pa ako kung makatakbo!"