Accidentally Inlove With My Boss Sungit (Bts Fanfic)

Chapter 32- Guilt

"The person you trust the most is also the person who can betray you, just like the person that makes you happy is also the person that makes you sad"

#shaklap

Taehyung's POV

Nag dadalawang isip parin ako kung kakausapin ko si Keila o ano! Sa totoo lang ang sakit talaga na malaman na, kung sino pa 'yung mga tao na pinag kakatiwalaan ko-ay 'yung tao ding bibigo sa akin at mag tatago ng sikreto.

"Bwi, anong ginagawa mo dyan?!" Napatalon ako sa gulat kay Miggy. Tumingin sya sa direksyon kung saan ako nakatingin. "Teka si Keila at Suga 'yon 'di ba?!"

Tumango ako. "Bakit umiiyak si Keila?!" Tanong nya. "Anong nangyari?!"

"Nagkaroon lang kami ng konting hindi pag kakaintindihan!" Sambit ko.

"Like what?!" Takte, naka english ang gague!

"Text ko nalang sayo, nakakatamad mag kwento!" Pabiro kong sambit. Bigla namang nag pout ang gague.

"V naman eh!" Angal nya.

"Dumating na kasi si Isabelle!" Panimula ko. "Alam nila ni Jin hyung pero hindi nila sinasabi sa amin. Kahit si Jk hindi 'yon alam!" Dug-tong ko.

"Ganon ba? Naku, nagkita na kasi kami ni Isabelle two days palang syang nakakauwi. Akala ko alam nyo na kaya hindi ko nalang sinabi!" Nagulat naman ako.

So kami nalang pala talaga ang hindi nakakaalam. Ang ipinag tataka ko naman-bakit hindi nag papakita sa amin si Isabelle? Tinataguan nya ba kami? O ako?

Shet, ano ba 'tong naiisip ko?

"Anong pinag usapan nyo?!" Tanong ko bigla.

"Pinag usapan namin? Wala naman. I mean, we just talked about their business here in Korea! 'Yun lang!" Sambit nya. "Mag business partner kasi ang mga parents namin sa isang mini business!" Paliwanag nya.

"Wala ba syang nabanggit na kahit ano tungkol sa akin? Or sa amin?!"

"Wala naman. I think she changed a lot. mas lalo syang umarte!"

"Ano?!"

"Wala hahaha!" Tumawa pa ang gague. "Kaya kung ako sayo, kakausapin ko na sila. Nag tago man sila pero sigurado namang may dahilan 'yon. Pag isipan mong mabuti, V!"

Then he left me with this handsome face! 😎

Napakamot nalang ako sa ulo ko sabay salpak sa tenga ko ng earphone. Isinuot ko din 'yung mask ko at shades bago ako lumabas ng building. Nag punta ako sa isang park malapit sa may building.

Wala namang masyadong tao dito kaya walang makakakilala sa akin. Iba talaga kapag sikat ang grupo nyo! Jwk!

Kinuha ko 'yung phone ko sa bulsa ko. Binuksan ko 'yon para sana ilipat 'yung music ng magkamali ako ng pindot at na-enter ko 'yung gallery. Bigla akong nanghina ng makita 'yung mga picture namin ni Keila'ng magkasama.

Pinagmasdan ko 'yon isa-isa. Kaibigan ko sya-best friend pa nga kamo. Ewan ko kung anong nangyayari sa akin at hindi ko sya kinakausap. Siguro nadala lang ako ng emosyon ko kaya ako nag tampo at nag sungit bigla sa kanya. Nakaramdam ako ng guiltiness sa sarili ko.

"Miss mo na nho?!" Sa gulat ko nahila ko bigla 'yung baba nya palapit sa sandalan ng inuupuan ko. Shet na J-hope hyung na 'to? Bigla-biglang sumusulpot! "Aray naman!" Angal nya.

"Sorry naman. Wag ka kasing mang-gugulat ng ganon!" Umupo sya sa tabi ko. Naka ka-bakla ha!

"Bro...!" Ay puta sincere ang gague. "Ba't ganya ka?!" Tanong nya