That Whacky Afternoon In That Salon

His and Her Circumstances

That Wacky Afternoon in that Salon

By shise004

Chapter 34

Nang makapasok sa mansyon, agad kong pinalis ang luhang naglalandas sa buo kong pagmumukha.  Binilisan ko pa lalo ang paglalakad. Kahit four inches ang suot suot kong hills, nakakaya kong maglakad ng mabilis.

"Maymay, what's wrong? "
Tawag nya sakin habang nakasunod sa likuran ko. Pero di ko sya pinag aksayahang tapunan ng tingin. Balak kong makarating agad ng kwarto ni Laura. Gusto kong ikulong ang sarili. Gusto kong magtago sa mapang aping mundong to.

Balak kong mag impaki gusto kong makausap si Nanay at malaman mula mismo sa kanya ang buong katotohanan.

"Maymay, please. " mabilis nya akong nahabol malapit sa railings ng hagdan at agad pinihit paharap sa kanya.

"Ano ba Edward bitawan mo 'ko. " sabay marahas akong bumitaw sa pagkakahawak nya.

"Can you explain, what happened?  Why the hell your acting this way? "Garalgal ang boses nya.. Eh kaya napatingin ako ng wala sa oras sa pagmumukha nya, na sana di ko na lang ginawa. Kasi sa totoo lang di na kapani-paniwala kong acting langang lahat ng ito. Pero di nya ako makukuha sa ganyanan. 

"Pwede ba wag kang umaktong walang alam. Bakit Edward?  Bakit kailangang gawin mo to sakin ha? Anong naging kasalanan ko sayo? " naiinis na sumbat ko sa kanya.

"What are you saying? " Pansin ko ang pamumula ng likod ng tinga nya. Aba ! Pati pala tenga nagagawang papulahin ng kumag nato ma convince lang ako sa acting nya. Tsk!! 

"Alam kong matagal mo na akong niloloko, ginagamit mo lang ako. Bakit Edward ganon ba ko kababaw sa tingin mo para paglaruan ang damdamin ko? " Salamat at di ako pumiyok sa lagay na yun.

"No! Listen to me... Maymay..... "

Di ko na sya pinatapos, wala sa sariling inabot ko sa kanya ang envelope. Ang envelope na naglalaman ng katibayan. Agad nya naman yung nasalo. Huling-huli ko ang pamumutla nya habang unti-unting tumambad sa harap nya ang buong katotohanan.

"Where did you get this? " pinaglabanan kong salubungin ang mga titig nya. Ayaw ko mang patalo pero nauna parin akong umiwas ng titig. Putek na mga mata kasi yan eh... Para akong tinutunaw. 

"Wala kana dun! Bakit di mo agad sinabi? Bakit hinayaan mong sa iba ko pa malaman. Yung buong katotohanang Nanay ko ang matagal mo ng hinahanap. Sabagay laruan nga lang pala ang tingin mo sakin. Alam kong di ako marunong mag isip mensan pero may pusot damdamin parin ako na marunong masaktan. "

"Who said that? Cause, It's not true. I'm not using you ," Sa naiiritang boses nya.

"Tanggap ko na Edward. Isa pa wala kana dapat pang alalahanin. Sayong-sayo na ang buong kompanya. Gawin mo ang gusto mo sa buhay mo , tapos na tayo," iritadong sagot ko habang pinipilit kong pigilan ang mga luhang nagbabadyang pumatak.

"Wait! What? Your breaking up with me? "

" Aba'y ano sa tingin mo?" 

" I'm against it..." 

"Ganun? Matapos mo akong lukohin may gana kang umasta ng ganyan..? " Grabehan lang kong nag artista siguro tong kumag nato baka inuwi lahat ng awards..