"Uminom ka muna kuya."
Inabot sakin ni Nate ang isang bottled mineral water saka sya tumabi sakin sa upuan na labas ng room kung nasaan naka confine si Tan.
"Nakakaloka ang doctor at nurse na iyon. Parang ngayon lang nakakita ng gwapong nilalang sa harapan nila. Pero hospital kasi ang punta kuya hindi Acquiantance party."
Tinignan pa ako mula ulo hanggang paa ng babaeng ito then tinaasan pa ako ng kilay. Ano bang problema sakin? Nagmadali na nga ako makapunta dito eh.
"Anong problema sakin hah?"
"Wala naman ang ayos ng porma mo eh kailangan na lang ng tuxedo para sa bow tie mo sa leeg."
The heck. May bow tie pala ang tshirt na nakuha ko sa cabinet ko. Hindi ko alam kung saan iyon nagmula. Tinanggal ko iyon at nilagay sa bulsa. Uminom ako ng maraming lagok para akong tumakbo ng napakalayo sa bilis ng tibok ng puso ko ngayon. Halong kaba, inis at pag aalala sa mokong na ito ang nararamdaman ko ngayon.
"Woah sa 10 segundo ubos ang isang boteng tubig kung isang galon kaya kuya ilang minuto mo lang kaya iyon mauubos ngayon?"
Hindi ko parin alam kung gaano kalala ang nangyari sa mokong na iyon. Hanggang kailan sya sa ganung sitwasyon alam ko napakahirap nun para sa kanya. Napakasakit din para sakin dahil para akong kinokonsensya ng sarili ko na hindi ko man lang binigay ang patawad na dapat naman nyang matanggap mula sakin.
"Kuya kung pinatawad mo na kaya si TanTan oppa hindi kaya mangyayari sa kanya ito ngayon?"
"Aksidente ang nangyari diba. Hindi nya iyon sinadya."
"Yeah its an accident and because of his out of mind thinking hindi sya nakapag focus sa pagdidrive kaya iyan naaksidente sya."
"So its my fault that's what you want to say?"
"Easy brother that's not what you think. Ibig ko lang naman sabihin ay kung paano kung huli na ang lahat hindi mo na masasabi sa kanya na pinapatawad mo na sya sa kung ano man nagawa nya sayo. Makakatulog ka ba na kinokonsensya ka sa isip mo?"
Lalo ako naguguluhan. Hindi pa naman huli ang lahat ah? Gusto ko pa masabi sa kanya na pinapatawad ko na sya. Hindi ko naman maikakaila na may pinagsamahan na kami ng mokong na iyon at magkaibigan kami.
"Tell what your hearts want to say before it's too late brother."
"Makapagsalita ka eh noh alam mo ba dahilan kung bakit kami hindi magkasundo ngayon ng lalaking iyon?"
"Buti niremind mo kuya come on split out a story."
Ako lang ang nagbabantay dito sa hospital buong araw. Hindi ako pumapasok inexcuse ko ang sarili ko because of emergency. Pumupunta punta din dito si nerdy boy oara samahan ako at ang kapatid ko na kapag tapos na ang klase nya ay dumidiretso sya dito.
Masyadong nasa malayo ang pamilya ng mokong na ito at kung ipapaalam ko pa sa kanila malaking sagabal ang layo ng lugar mula dito sa syudad.
"Yana."
"Anong nangyari?"
Napatayo ako at lumapit kay Yana. Bakas sa mukha nya ang pag aalala sa sinapit ng kaibigan. Pinakalma ko muna sya at pinaupo para masabi ang buong pangyayari.
"Baka naman lasing sya?"
"Hindi naman daw sabi ng doctor."
Sagot ni Nate. Napatigil kaming lahat sa napansin ni Pao at lumapit kami kay Tan.
BINABASA MO ANG
The GUY who makes me SMILE (BoysLove)
Novela JuvenilRanked #107 in ManxMan (12/9/18)🏆🌟 After a year of waiting I thought we can be back to the old times where we both friends again and like a brothers in real life.👬 Nauwi sa isang pag aaway na hindi ko alam kung maibabalik pa sa dati ang aming pag...