Twisted Past
CHRISTINE's PoV
"Something's bothering you." Jeryl stated.
Gano'n na ba ako kahalata? Dapat ko ba sabihin sa kanya? Umiling ako. No, hindi ko dapat sabihin. Sigurado akong ayaw niyang makipagkita ako kay Joshua. I sighed.
"Hey, you can tell me." malumanay niyang sabi sabay hawak sa palad ko.
"Huh?" usal ko. Pinasingkitan niya ako ng mata. "Wala naman gumugulo sa akin. Don't worry." pagsisinungaling ko.
Mukha siyang hindi kumbinsido ngynit tumango siya at ngumiti bago binalik sa pagkain ang atensyon. I need an alibi. Think, Christine. Think.
Napatingin ako sa cellphone niya nang tumunog ito. Tinignan niya muna kung sino ang tumatawag bago sinagot.
"I'm in the middle of my lunch, Doc Tuazon." seryosong sabi niya sa kabilang linya habang nakatingin sa akin. "What's the result of the x-ray?" tanong niya. "Okay, I'll be there." dugtong niya.
"Emergency?" tanong ko.
Tumango siya. "Finish your food. See you later." tumayo siya at hinalikan ako sa noo bago umalis.
Sinundan ko siya nang tingin hanggang sa wala na siya. Despite of his hectic schedule na maya't-maya may pasyente siyang kailangan operahan, he's making sure na sabay kami kumakain ng lunch.
Simula no'ng napabalitaang engaged na kami ay naging hot topic ito sa buong hospital. Paano ba magiging hindi? Ang taong crush ng bayan ay ikakasal na balang araw. Speaking of it, hindi pa namin pinag-uusapan ang kasal, kung kailan. Mas excited pa ang pamilya namib lalo na si Mamami. Pag umuuwi ako ng gabi, iba't-ibang tao ang pinapakilala niya sa akin, like wedding planner, wedding dresser at kung anu-ano pa. Hinahayaan ko na lamang siya. Tuwing nababanggit ko ito kay Jeryl ay natatawa na lamang siya.
Tinignan ko ang cellphone ko. May bagong message galing kay Joshua. I don't know what he really want. Araw-araw niya sa akin pinapaalala ang araw na ito. He even congratulated me for being engaged. He's creeping me out.
See you, I replied.
Yes, makikipagkita ako sa kanya if this is the only way to end everything between us. He promised he will not touch me not even a strand of my hair.
Pagkatapos ko kumain ay bumalik na ako sa opisina. Itinuon ko ang buong atensyon ko sa mga email reports ni Niko. Araw-araw ako nakakatanggap ng report galing sa firm ko.
"How's lunch?" Kristof asked that got my attention.
May hawak siyang cup of coffee galing sa vendo machine and he's enjoying it.
"Busog naman." my usual answer for his usual question for two days.
Dito na rin niya kasi ginagawa ang mga details ng bar para hindi hassle sa amin. His presence is a big help though.
"I see." tugon niya. "We'll start the construction tomorrow. We should all be there." he stated viciously.
Tumango ako.
"Finalized na ba lahat? Wala na ba siyang gusto idagdag?" tanong ko sa kanya.
"Wala naman. Maliban lang sa mga materyales na binago niya. He wants the best kaya malaking budget plan na naman ang ginawa ko kagabi. Gladyl, he aproved this morning." pahayag ni Kristof.
