"Sen Amerikansın değil mi?" Karşımdaki adama baktım. İçkimden yudumlayıp bitirdikten sonra cam şişeyi kenara fırlattım ve elimdeki silahın tetiğini çektim. Az önce zaman kazanmaya çalışan adamın alnının ortasından başlayarak yüzüne kurşun deliklerinden oluşan bir 'B' harfi çizdim. Fotoğrafını çekip yanındaki korkudan titreyen adama verdim.
"Bunu gazetenin sağ köşesine yerleştir orası her zaman benim olmuştu"
"P-pekala"
"Şimdi git" Sesim boş otoparkta yankılandı adam arabasına ilerlerken bende sandalyeye oturup ayaklarını açarak uzattım. Kafamı yana eğip saçımdan bir tutam aldım elimle ve oynamaya başladım.
Yaklaşık 20-25 dakika sonra plakasını otomatik olarak ezberlediğim "1D" arabası otoparka giriş yaptı. Geri zekalılar. Bide plaka yapmışlar. İçinden çıkan 5 dingile keyifle baktım. Kıvırcık olan beni görüp çapkın bir gülümsemeyle yanıma yaklaştı. Ardından da diğerleri."Selam bebeğim" Bir şey demeyip piskopat bakışlarımı üzerinde gezindirdim. Rahatsız olmuş gibi kıpırdandı. (Nasıl baktığı multimedia'da var) Yüzümde şu anda hiçbir duygu barındırmıyordum.
"Harry piçiliği bırakda işimize bakalım" Esmer çocuk onların başı gibiydi sanırım. Ela gözlerini gözlerime dikip konuştu.
"All varmış buralarda tanıyor musun? Böyle kaslı iri yapılı bir adam olacaktı?"
"Evet onu tanıyorum, çok yakından hemde" Çocuklar sanki bunu bir hava atma amaçlı cümle olduğunu sandıkları için gözlerini devirdiler. Aynı anda, vay canına çalışmış olmalılar!
"Beni takip edin" Diğerleri arkamdan gelirken kıvırcık olan yanımda bitti.
"Şu All denen adam nasıl biri?"
"Kimse ondan pek haz almaz" Geri zekalı bu çocuk.
"Hım, peki sen onu nereden tanıyorsun?"
"Kendimi bildim bileli tanıyorum, tanrı vergisi"
"Bu görüşmeden sonra seni görebilecek miyim?"
"Görüşmeden sonra beni görmek isteyeceğini sanmıyorum"
"Yanılıyorsun" Gözlerimi devirip durdum. İstediğim yere gelmiştik. Topuklarım üstünde dönüp 5 dingile baktım. Çarprazımdaki deri, döner ayaklı siyah sandalyeye oturup bacak bacak üstüne attım. Çocuklar bana şaşkın bakışlarını atarken histerik bir kahkaha attım. Sesim boş arazide yankılandı.
"Manyak mıdır nedir?"
"Yavaş ol esmer çocuk" Diye mırıldandım. Bakışlarını bana çevirip kaşları alayla yukarı kalktı. Yanıma doğru gelecekken arkadaşı Liam onu tuttu.
"Bırak gelsin bakalım ne yapacak"
Liam, Zain'i yada Zayn'i bırakınca, hışımla yanıma gelip kolumdan tuttu. Arkadan gelen öksürük sesi ile gözlerimiz oraya kaydı.
"All, sadece bir uyarı demiştim değil mi? " Tad, yavaş adımlarla yanımıza geldi. Hay aksi şeytan! Zayn gözlerini kocaman açıp bir bana birde Tad'e baktı.
"Ne yani bu kız All mı?" Ayağa kalkıp kolumu elinden çektim ve alayla güldüm.
"İyi oyuna geldiniz" Zayn bir iki adım gerileyip çocukların yanına ulaştı. Dudaklarımı ıslatıp güldüm. Tad benim az önce oturduğum yere oturup bizi izleyemeye başladı.
"Şimdi...Ben All değilim. Allison'um, ama bu sizi ilgilendirmez."
"Siktir" Harry'e baktım
"Ayakta boşalacaktın lan" Diyerek kahkaha attım.
![](https://img.wattpad.com/cover/15080984-288-k782761.jpg)
KAMU SEDANG MEMBACA
Çete || Tanışma
Подростковая литератураGeçmişinin beynindeki yankı sesi ile boğulan asi, zeki ve güzel bir genç kız. Bazı genetik bozuklukları nedeni ile insanlarla çok iyi anlaşamıyor. 5 kişiden oluşan bir grup...Allison'un adlandırması ile '5 Dingil' Geçmiş ve geleceğin yarışı...