Pov. Onbekende jongen
Ik loop door het dorp als ik plots een zachte gil hoor, alleen is hij gevuld met pijn.
Ik begin sneller te lopen in de richting van de gil, vanuit een steegje rennen 3 personen weg.
Ik ren naar het steegje en kijk om de hoek, in het steegje ligt een roerloos lichaam.
Ik loop er snel heen en kniel naast het lichaam, aan de bouw van het lichaam kan ik zien dat het een meisje is.
Ik draai het meisje op haar rug zodat ik kan zien wie het is, van schrik spring ik op en zet een paar stappen achteruit als ik zie wie het is. Het is het nieuwe meisje van school, alleen is ze bijna onherkenbaar.
Over haar hele gezicht zitten blauwe plekken en op haar linker wang loopt een flinke snee, ik schud zachtjes aan haar schouder. Maar ze word niet wakker, ik schuif mijn ene arm onder haar knieën en mijn andere arm om haar rug.
Met gemakt til ik haar op, ik kijk even verbaast naar haar bleke gezicht. Ze is heel licht, ook al ben ik sterk ik weet zeker dat ze ondergewicht heeft.
Ik loop de steeg uit langs een fiets, ik bedenk dat dat die van haar wel eens zou kunnen zijn. Nou ja die halen we later wel op als hij van haar is, ik loop de straat uit en ga de hoek om.
Ik loop door één van de hoofdstraten op weg naar de rand van het dorp, als ik eenmaal aankom bij mijn huis laat ik haar benen los zodat haar voeten op de grond rusten. Maar ik hou haar stevig tegen mij aangedrukt zodat ze niet valt, met één hand maak ik de deur open.
Ik loop met haar naar binnen en sluit de deur, ik til haar op en loop naar de bank in de woonkamer.
Als ik haar heb neergelegd zie ik dat haar shirt iets omhoog is geschoven, maar in plaats van huidskleur te zien, zie ik alleen maar blauw.
Ik stroop haar shirt zo op dat haar buik zichtbaar is, haar buik zat onder de blauwe paarse en gele plekken. Ik bekijk haar armen en benen, ja ik hem haar broek uitgedaan maar het was maar goed dat ik het gedaan heb. Op haar benen en armen zitten veel schrammen waarvan een paar ontstoken zijn, ik haal de EHBO doos uit een van de keuken kastjes.
Ik pak helende zalf en smeerde het op de wonden die het nodig hadden, ik liet het een halfuur in trekken en trok daarna haar kleren weer aan. Ik bleef de hele tijd bij haar in de buurt voor het geval ze wakker werd, ik zat in de stoel schuin naast de bank en las op mijn laptop het laatste nieuws.
Ik kijk op als ze beweegt en haar ogen opent, ze kijkt om zich heen en als ze mij ziet is de schrik van haar gezicht af te lezen.
Ze staat snel op maar verliest haar evenwicht, ik snel naar haar toe en vang haar op. Met grote ogen kijk ze me aan...
Hay hay lezertjes weer een hoofdstuk,met een andere Pov😉
hopelijk vonden jullie het leuk!
Foto>huis van de onbekende jongen😉❤
Volgend hoofdstuk kom je erachter wie het is...😉💪
JE LEEST
Mates
Werewolf"Mine....." zegt hij als hij me tegen de muur van mijn huis duwt, Vince doet nog een stap dichterbij en ik kan zijn ademhaling voelen op mijn huid. "Laat me los," snauw ik naar hem. "Je bent van mij!" zegt hij bezitterig, ik probeer hem van me af t...
