Mates

Hoofdstuk 12

Pov. Sofie
Ik draai mij langzaam om en kijk in de boze gezichten van mijn ouders, nou mijn moeder ziet er meer bezorgt uit dan boos.
Mijn vader daarin tegen kookt van woede,
"Woonkamer nu!" Zegt mijn vader en beent naar de woonkamer.
Hij schuift een stoel naar achter en gaat zitten, mijn moeder gaat naast hem zitten en legt haar hand op zijn arm om hem een beetje tot rust te malen.
"Wat ging er in jullie hoofd om? Zijn jullie gek geworden, jullie hadden wel dood kunnen zijn." Zegt mijn moeder
"Nou ja dood denk ik niet maar wat jullie deden was erg onverantwoordelijk," zegt mijn vader.
"Eigenlijk waren we wel bijna dood, of nou ja soort van." Zeg ik als mijn ouders mij geschrokken aankijken, ik vertel het hele verhaal. En mijn vaders verbazing gaat over naar paniek/bezorgdheid, "tot we weten wie er achter je aanzit moet je altijd beschermt worden." Zegt mijn vader dan uiteindelijk, "wat??? Je bedoelt toch niet dat Max en Levi continu bij me gaan zijn??"
Mijn moeder pakt mijn hand, " het is voor je eigen veiligheid. Suus kan jij je broers even halen?" Vraagt ze aan Suus.
Suus knikt en rent de trap op, ik kijk mijn ouders aan. ~ze hebben gelijk~ Zegt Lara, ~als er echt iemand achter ons aanzit is bescherming van belang.~
Suus komt terug de trap af gelopen terwijl Levi en Max meer rennent naar beneden rennen, ze kijken onze ouders verbaast aan.
Ze worden op de hoogte gebracht van de situatie en verzekeren mijn ouders dat ze mijn geen moment uit het oog zullen verliezen, ik zucht zachtjes.
"Het lijkt me ook beter als er elke avond een van jullie in haar kamer slaapt," zegt mijn vader kalm.
~oke dat slaat echt nergens op~ zegt Lara verontwaardigd, ik ben het met haar eens. Maar ik wil er ook niet aan denken dat er opeens één van die vampieren in mijn kamer staat, ik knik als bevestiging dat ik het oke vind.
Max bied aan om als eerst bij mij te slapen, samen lopen we naar mijn kamer.
Hij neemt zijn  matras mee en legt die naast mijn bed, "welterusten zus."
"Welterusten," zeg ik tegen hem en doe dan het licht uit.

(Volgende dag op school)
"Merel rent naar mij toe en geeft mij een knuffel, ik knuffel haar terug en geef ook Daan een knuffel.
Ik kijk rond of ik Vince ergens zie, maar hij is nergens te bekennen.
Ik richt mij weer tot Merel en Daan, we kletsen over van alles en nog wat.
"Hey Soof zijn dat niet jouw broers met Vince?" Zegt Daan verbaast, ik kijk om en ja hoor. Mijn broers zullen Vince alles vertelt hebben zodat hij tijdens de lessen een oogje in het zeil kan houden.
Wanneer zijn ogen de mijne kruisen versnelt hij zijn pas en trekt me in zijn armen, "ben je oké? Als die vampiers je nog één keer aanraken ruk ik met mijn blote handen hun koppen eraf.
"Hey rustig het gaat prima met me, maak je geen zorgen." Probeer ik hem gerust te stellen, "Wacht wat zei je net over vampiers?" Vraagt Merel geschrokken, ik draai me om in Vince zijn armen en leg ze zachtjes de hele situatie uit.
Eerst zijn ze geschokt dan boos en dan ongerust, ik probeer ze te kalmeren en te overtuigen dat het echt goed met mij gaat.
Wanneer Daan er iets tegen in wil brengen word er een bericht door de speakers van school doorgegeven:
"Willen Sofie en Merel uit klas 4b zo snel mogelijk naar de directrice komen," zegt een vrouwen stem.
Ik en Merel kijken elkaar verbaast aan, ik maak me los uit de armen van Vince.
Hij pakt mijn arm en trek me terug, hij geeft mij een kus op mijn lippen en laat me dan los.
Ik glimlach naar hem en zwaai naar Daan, samen met Merel lopen we naar het kantoor van de directrice.
Zenuwachtig kloppen we op de deur, "binnen!" Word er geroepen en er stappen het kantoor in, de directrice zit achter haar bureau papierwerk te makend.
Ze legde haar pen neer en schoof de papieren aan de kant, ze gebaard ons voor haar bureau te gaan staan.
"Ik wil jullie om een gunst vragen, Merel jij kent de school tot in alle hoekjes. En jij Sofie bent hier net nieuw en hebt veel nieuwe indrukken opgedaan nu jij hier nieuw bent.
Daarom wil ik jullie vragen of jullie een nieuw meisje die vanaf vandaag op deze school zit een beetje weg wijs willen maken?" Vroeg de directrice, Merel en ik keken elkaar aan en knikten toen enthousiast.
"Oh en Sofie je ouders hebben mij ingelicht over de gebeurtenissen van gister avond. Er is extra beveiliging rond de school geplaatst voor jou veiligheid en die van de andere studenten."
Ik knik en hoop dat de beveiliging niet lang nodig hoeft te zijn,
"Hoe heet de nieuw leerling?" Vraagt Merel enthousiast.
"Ze heet Sterre en zit bij jullie in de klas, ze kan er elk moment zijn." Antwoord de directrice.
We blijven wachten en na 10 minuten word er op de deur geklopt, de directrice geeft toestemming om binnen te komen.
Mijn mond valt open van verbazing en ik doe een stap naar achter, "jij?" Vraag ik totaal overdondert.
"Wat mooi jullie kennen elkaar?" Vraagt de directrice. Ik antwoord:
"Ja dat kan je wel zeggen ja, zij was er gister avond ook bij......"

Hey lezertjes van mij!!! Wat vonden jullie ervan? Een nieuw personage, of nou ja nieuw. Sofie kent haar dus wel.
Morgen weer een hoofdstuk en misschien wel 2 als ik er aan toe kom!
Foto> Sterre
Liefs 🌺