Hoofdstuk 23

237 17 0
                                    

Pov. Luca
Ik loop door het dorp van de bondgenoot, ik word met angst aangekeken door de mensen die bij de deur van hun huis blijven staan.
Ik kijk met een grote grijns mijn raadsman aan, we worden opgewacht door een aantal wachters.
We worden een groot kasteel ingeleid en lopen samen met de wachters naar de raadszaal, aan het hoofd van een gigantische tafel zit onze bondgenoot.
Ik sta stil en buig voor hem, hij staat op en buigt terug.
Met zijn handen gebaart hij ons te gaan zitten, er word ons wat bloedwijn aangeboden maar ik sla het af met de smoes dat ik eerder al iets gedronken had.
Ik sla mijn handen in elkaar op tafel, "Goed om te beginnen wil ik je bedanken voor jullie gastvrijheid."
Onze bondgenoot knikt, en maakt een wegwuifend gebaar.
"Verder wou ik graag onze strategie verder uitwerken voor onze voorbereidingen van de oorlog die er aan komt." Zeg ik tegen hem
"Uiteraard, je liet mij per brief weten dat je het meisje in je macht hebt?" Vraagt hij nieuwsgierig.
Ik knik, "ik heb alle controle over haar. Ze vertrouwt mij 100%, ik heb haar bijgestaan in moeilijke tijden." Zeg ik met een grijns,
"En heb je nog last gehad van die halfbroer van haar?"
"Nee, hij heeft haar één enkele keer kunnen bereiken maar tien kwam een van mijn wachters erachter. Hij is meteen de kerkers in gegooid," antwoord ik hem.
"Wij willen hem ook wel als jullie niks met mij doen? Ik heb gehoord dat zijn bloed verrukkelijk is," zegt hij lustig.
"Nee dat zal niet gaan, we hebben zijn gave nodig voor ons plan" zeg ik ijzig.
Onze bondgenoot knikt en fronst zijn voorhoofd, hij staat op en loopt naar een grote kast.
Daar haalt hij een aantal grote kaarten uit, hij spreid ze uit over de tafel en gaat terug zitten op zijn plek aan het hoofd.
De gebieden van het territorium van de wolven is blauw omrand en ons territorium is rood omrand, ik bekijk de kaarten en kijk dan naar mijn raadsman.
Ik geef hem toestemming mee te kijken, hij gaat naast mij staan en bekijkt staand de kaarten.
We overleggen onze strategieën voor de aanval, en daarna onze vlucht mogelijkheden.
We worden onderbroken als er op de deur word geklopt, ik zucht hardop.
Er komt een bewaker binnen met een
boodschapper aan zijn zij, "er is een boodschap voor u binnen gekomen heer Luca." Zegt de boodschapper zakelijk, ik wenk hem dat hij mag komen.
Hij overhandigt mij een stuk papier en buigt dan voor mij en zijn leider, hij doet een paar stappen achteruit en wacht tot ik klaar ben met lezen.

Heer wij moeten u melden dat Sofie vandaag ontsnapt is uit haar kamer, ze ging in vermomming naar de tuin. Daar heeft ze in de fontein gekeken, ik ben bang dat nu u het beeld niet kon vervormen ze haar mate heeft gezien.
Toen we haar eruit haalde stribbelde ze wild tegen en noemde ons leugenaars. We zijn er van verzekerd dat ze de waarheid weet.
Keer snel terug heer!

Woede stroomt door mij heen, mijn zicht vervaagt een beetje en ik zie alles met een rode waas.
Ik sta met een ruk op en smijt de stoel kapot tegen de muur, ik draai mij om naar de boodschapper en sta in een flits voor hem.
Ik sla mijn handen om zijn hoofd en draai in een snelle vloeiende beweging zijn hoofd eraf, mijn woede zakt een beetje weg en ik kijk hijgend naar het lichaam van de boodschapper.
"Het spijt mij, ik zal je een nieuwe boodschapper en stoel sturen" zeg ik verontschuldigend en buig.
Hij knikt en ik loop met snelle passen de ruimte uit, mijn raadsheer volgt mij op de voeten.
We rennen door het dorp en iedereen gaat verschrikt aan de kant, ik duw een paar trage mensen aan de kant.
De deuren van de auto worden geopend en ik stap in, "gaat alles goed heer?" Vraagt mijn raadsheer.
"Ze zal wat beleven als ik terug ben"

Hey lezers! Weer een hoofdstuk, hoe vonden jullie het?
Fijne avond allemaal!Laat
Liefs🌺

MatesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu