Mates

Hoofdstuk 7

Pov. Sofie
"Lang zal ze leven, lang zal ze leven!"
Klinkt er door mijn kamer, ik schiet omhoog en kijk naar mijn ouders, broers en zus die luidkeels aan het zingen zijn.
IK BEN 16!!!!!
Ik bloos een beetje en geef mijn ouders een knuffel, mijn broers omhelzen mij tegelijk waardoor ik half uit mijn bed word gesleept.
Mijn zus springt bij me op bed en trekt me in een knuffel, "Suus geen lucht." Breng ik met moeite uit, "oh sorry haha." Giechelt ze, ik kijk haar quasi boos aan maar kan dan mijn lach niet langer inhouden.
Van mijn vader krijg ik een kettinkje met een wolf eraan, van mijn broers krijg ik schilder doek. En van mijn zus verf, mijn moeder komt bij me op bed zitten en geeft me een langwerpig ingepakt doosje.
Ik haal voorzichtig het papier eraf terwijl mijn broers roepen: "scheuren! Scheuren!"
Ik open het doosje en op een fluwelen kussen ligt een prachtig penseel.
Ik omhels mijn moeder en bedankt haar, ze fluistert in mijn oor: "je ontdekt nog wel dat het een heel speciaal penseel is.."
Ik wil doorvragen maar ze staat op en commandeerd iedereen om weg te gaan zodat ik me klaar kan maken voor school, ik stap uit bed en kleed me aan.
Een donker blauwe broek met een wit blousje, ik loop naar mijn nachtkastje en pak mijn telefoon van de oplader. 7 berichten van Daan, 10 van Merel en 3 van Vince. Bij de laatste maakt mijn hart een sprongetje, ik lees eerst de berichten van mijn vrienden waar vooral felicitaties in staan en open dan de berichten van Vince.
{V=Vince}
V: Goodmorning sunshine, gefeliciteerd!!🎉🎉
Ik zie je over een halfuur voor je huis, X
Mijn hart maakt een sprongetje als ik zijn berichtje lees.
Ik lach en sluit mijn telefoon af, ik ren naar beneden met een big smile op mijn gezicht.
Dan stop ik abrubt op de trap, wat denk ik nou weer? Begin ik nou serieus iets voor hem te voelen?
~Daar lijkt het wel op~ zegt Lara
"Maar ik ken hem nog maar net,"
~en daarbij we kunnen vanaf vandaag onze mate vinden!!!~ zegt Lara enthousiast.
"Dat ook nog," zucht ik hardop.
"Wat is er zus, jongens problemen?" Lacht een van mijn broers terwijl hij langs me naar beneden loopt.
Max gaat een tree onder me staan en kijkt me met een serieuze blik aan, "Nee er is geen jongen die me lastigvalt." Zeg ik snel voor hij iets kan zeggen, ik loop snel langs hem  heen voor hij toch iets kan zeggen.
Mijn moeder duwt me op een van de stoelen aan de eettafel en loopt naar de keuken, ik kijk verbaast naar mijn vader die alleen maar terug kan lachen.
Mijn moeder komt de keuken uitlopen met een diemblad vol met lekker dingen: ei op brood, allemaal verschillend fruit en vers geperste sinaasappelsap.
Ik glunder en bedank mijn moeder duizend keer, ik deel al het fruit met mijn broers en zus want alleen kan ik het nooit op.
Ik kijk naar de klok en zie dat ik nog maar 10 minuten heb voordat Vince voor de deur staat, ik bedank mijn moeder nogmaals en zet het dienblad in de keuken.
Ik sprint naar boven om mijn tanden te poetsen en mijn haar in een scheve vlecht te vlechten, ik pak de boeken die ik vandaag nodig heb en pak nog snel mijn telefoon.
Ik ren naar beneden en knuffel mijn ouders, ik pak mijn sleutels en loop naar de voordeur.
Ik open de deur en ruik meteen een heerlijke geur van bos en lavendel.
Ik draai me met een ruk om en kijk in zijn ogen, natuurlijk van alle jongens is het net hem.
~MATE, MATE, MATE!~ roept Lara
Vince komt met grote passen naar me toe gelopen, wat me een beetje bang maakt.
"Mine....." zegt hij terwijl hij me tegen de muur van ons huis aanduwt, Vince doet nog een stap dichterbij en ik kan zijn ademhaling voelen op mijn huid.
"Laat me los," snauw ik naar hem.
"Je bent van mij!" Zegt hij bezitterig, ik probeer hem van me af te duwen maar het heeft weinig, of nou ja helemaal geen zin.
Van achter ons hoor ik een grom en Vince word van me weg getrokken.
"Je hoorde wat ze zei, dus je dan laat je haar los."
Onee nu gaat Max zich er ook nog mee bemoeien...

Hoofdstuk 7 alweer!!!! Ik krijg steeds meer plezier in het schrijven van dit verhaal ik hoop ook dat jullie het leuk vinden!
Het kan soms zijn dat er spel foutjes in zitten, dan komt dan waarschijnlijk omdat ik dit schrijf op mijn telefoon en ik heb autocorrectie aan staan. En dan verandert hij soms woorden in iets wat ik helemaal niet bedoel😂.
Veel plezier met het lezen van de rest!
Liefs 🌺