De bel ging en ik liep naast Daan, hij vertelde onderweg hoe de school in elkaar zat en bij wie je beter uit de buurt kan blijven.
"Vooral Annabel is niet zo aardig om het wat aardiger te zeggen," zei Daan terwijl we de hoek opliepen.
Ik keek de gang door en mijn ogen bleven hangen op 2 grijze ogen, ze waren helder en keken mij doordringend aan.
"Hey joehoe, aarde aan Sofie?" Vroeg Daan met zijn hand voor mijn ogend zwaaiend, maar ik bleef in zijn ogen staren.
Tot Daan voor me ging staan en mijn zicht op de grijze ogen verbroken werd en ik Daan wel aan moest kijken, hij keek me met een vragende blik aan.
"Het is niks, ik dacht even dat ik iets zag." Loog ik snel, meteen liegen op je eerste dag. Goed bezig Soof! Zei ik in gedachten tegen mezelf, de tweede bel ging en Daan en ik liepen snel naar het lokaal.
Daan ging zitten op zijn vaste plek terwijl ik me ging voorstellen aan de leraar, hij wees me een plek aan op de één naar achterste rij van de klas.
De plek naast mij was nog leeg, ik pakte mijn boeken erbij en keek naar de andere leerlingen die in de klas zaten en die nog binnen kwamen.
Mijn hart maakte een sprongetje toen de er een jongen de klas in kwam lopen, hij bleef even staan en zijn grijze ogen boorden zich in die van mij. De leraar kuchte en de jongen liep de klas in, ik hield mijn adem in toen hij recht achter mij plaatsnam.
De leraar stond op het punt de deur te sluiten toen er een meisje de klas in rende,
"Weer net op tijd mevrouw Jansen." Zei de leraar geïrriteerd, ze rolde met haar ogen en lachte. Ik keek rond en de enige plekken die over waren was die naast mij en naast de jongen met de grijze ogen, tot mijn blijdschap schoof ze de stoel naast mij zo dat ze erop kon gaan zitten.
"Jij bent dus het nieuwe meisje?" Vroeg ze nieuwsgierig, ik lachte en knikte ja.
De leraar keek geïrriteerd onze kant op waardoor het meisje nog meer haar best moest doen om haar lach in te houden, ze wachtte tot de leraar begon met dingen op het bord te schrijven toen ze wat meer naar mij toe boog en zich voorstelde als Merel.
"Sofie" zei ik zachtjes, voordat we er uitgestuurd zouden worden.
Samen met Merel en Daan liep ik naar de kluisjes en pakte mijn jas eruit, na een aantal vreselijk saaie lessen waren we eindelijk vrij.
We liepen met zijn drieën naar het fietsenhok en namen afscheid, "tot morgen!" Riep ik ze na en fietste in hun tegenovergestelde richting weg.
Daan en Merel woonden aan de andere kant van het dorp dus ik moest alleen fietsen, "je verdient ze toch niet." Zei de stem in mijn hoofd...
Hoofdstuk 2 alweer Jongens!! Ik hoop dat jullie het leuk vonden, als er on duidelijkheden zijn of er klopt iets niet laat het me weten!!
Foto>Daan
Liefs 🌺
JE LEEST
Mates
Manusia Serigala"Mine....." zegt hij als hij me tegen de muur van mijn huis duwt, Vince doet nog een stap dichterbij en ik kan zijn ademhaling voelen op mijn huid. "Laat me los," snauw ik naar hem. "Je bent van mij!" zegt hij bezitterig, ik probeer hem van me af t...
