POV: Sofie:
Toen ik hier kwam had ik gehoopt dat alles anders zou zijn dit keer, met hoop was ik weer opnieuw begonnen.
Maar blijkbaar was er iets niet goed aan mij, was er iets verkeerd.
Al vanaf de eerste keer dat ik de school inliep hadden ze me nageroepen voor "nieuwe" en "groentje", en in mijn nieuwe klas ging het net zo. Ik klopte op de deur en ging naar binnen, iedereen maar dan ook iedereen keek me aan alsof ik van een andere planeet kwam. De leraar stelde me voor en er werd me een plek toegewezen naast een meisje, aan haar gezicht te zien was ze daar niet zo blij mee. Ik vroeg haar hoe ze heette maar ze negeerde me en draaide zich om naar haar achter buurman, ik hoorde haar iets zeggen wat leek op "haar heel moeilijk maken.... zwakke plekken zoeken.... kapot maken."
Die middag in de aula zat ik alleen. Net toen ik wou beginnen aan mijn lunch kwamen het meisje waar ik naast zat en twee andere jongens op me aflopen...
"Je gaat dat toch niet werkelijk eten ofwel"? Vroeg een van de jongens met een spottende toon, ik keek naar de tafel en hoopte dat ze vanzelf weg zouden gaan. Iemand trok het brood uit mijn handen, ik keek op en zag nog net mijn brood verdwijnen in de dichtsbijzijnde prullenbak.
Lachend liepen ze weg en bleef ik weer alleen achter, "hey gaat het? Trek je niet teveel aan van hun. Wil je een stukje van mijn brood?" Vroeg een vriendelijke stem.
Ik keek op en zag een jongen voor mij staan, hij had een vriendelijk gezicht en ik herkende hem als een van de jongens uit mijn nieuwe klas. "Ja graag" zei ik zacht tegen hem.
Hij kwam tegen over mij zitten en gaf mij de helft van zijn brood, ik nam het aan en bedankte hem.
"Ik heet Daan en jij?" vroeg hij me, " ik heet Sofie". We schudden elkaar hand en ik keek hem even aan, toen nam ik een hap van het brood.
"Vind je het lekker? We hebben het zelf gebakken," vraagt Daan.
"Ja het is heerlijk," zeg ik enthousiast.
Daan lacht een beetje door mijn plotselinge enthousiasme, ik kijk snel de andere kant op.
"Zullen we straks samen naar de volgende les gaan? Dan kan ik je ook een beetje rondleiden door de school," stelt Daan voor. Ik knik omdat ik mijn mond vol heb, het is zo'n gigantische school ik zou hier zeker een keer verdwalen.
Hay hay, wauw dit is het eerste hoofdstuk!^Op de foto staat Sofie^.
Ik hoop dat jullie het leuk vinden, nog veel lees plezier♡
JE LEEST
Mates
Hombres Lobo"Mine....." zegt hij als hij me tegen de muur van mijn huis duwt, Vince doet nog een stap dichterbij en ik kan zijn ademhaling voelen op mijn huid. "Laat me los," snauw ik naar hem. "Je bent van mij!" zegt hij bezitterig, ik probeer hem van me af t...
