MY LOVELY STRANGER

CHAPTER 40: You're my only Bride

[[ A/N: Do you like spoilers? Well I have to say some scenes are not for very young readers. You can skip it if you want. HaHa ✌😉
Just kidding. But!  I've warned you ~❤ ]]

I woke up from the sunlight that's coming in from the window. It is a peaceful morning.

Tumingin ako sa muka ni Tristan, mahimbing pa rin syang natutulog. He must be tired from driving all night. Napadpad kami sa Baguio.

We got into an old house, sabi nya bahay daw ito ng mom nya dati. Dito sila nag stay when we first met.

Maganda ang bahay. Hindi kalahihan pero kumpleto ng furnitures. May katiwala din na naglilinis.

I put a finger on his eyebrows, traced his eyelashes, his perfect nose, and down to his red lips. We shared countless kisses last night. But we never did more than that. I loved him more for that. It means he respects me enough.

He pulled me closer and kissed my forehead. "Good morning baby" he said.

"Good morning, my king" I replied.

"I love you" he whispered.

"I love you more"

He opened his eyes and smiled at me. "It's like music to my ears."

Bumangon sya at nag inat.

"It's nice waking up like this." he stared at me. "Let's get married"

My mouth opened. Out of the blue, he said that.

"Wag ka ngang magbiro dyan" I giggled.

"Di ako nagbibiro. I want you and noone else to be my only bride. Just say yes and I'll marry you right away.. " he held my hand.

"Sira. Di ka pa nga nagpaalam kay Mama." nasabi ko.

"Pero gusto mo?" he asked.

Bago pa ako nakasagot, he leaned closer and kissed my lips. Bahagya ko syang tinulak dahil wala pa kaming toothbrush o mumog man lang. He caught my hands and pinned it on each side upper of my head. I have no way to protest now. His tongue is playfully teasing mine. Licking my lips up and down. Then he bit my lower lip. I left out a moan.

"Bad girl" he said and got out of the bed. He chuckles while heading to the door. Binato ko sya ng unan pero hindi sya tinamaan.

Salbahe!

I was left blushing. Bumangon na rin ako at nagligpit ng higaan.

Lumabas ako ng kwarto at pumunta sa kusina. He is preparing breakfast.

"You have to learn how to cook, you know." sabi nya. Naupo ako sa silya.

"Marunong naman akong magsaing at magprito ng itlog" sagot ko.

"You can't expect your husband to eat that, for life" he said.

Umirap ako. "Marunong naman akong magluto no. Hindi nga lang kasing sarap ng luto mo"

He laughed at my words. "Kahit hindi masarap, kakainin ko basta luto mo.

Ang galing talagang mambola.

Matapos syang magluto ay kumain na kami. Muka talaga kaming mag asawa dahil sa itsura namin. Kinilig ako sa isiping yun.

Namasyal kami sa Baguio buong maghapon. Namili ng ilang damit at nagtry kumain ng mga exotic food. It was fun.

Pagdating ng hapon ay nagyaya na syang umuwi.

We rode his care but to my surprise, he drove back to Manila.

"Tristan, bakit?" tanong ko.

Ngumiti sya. "I can't take you away from your mother."

"Pero.. Akala ko ba.." naguguluhan ako sa ginagawa nya.

"Gusto mong magpaalam ako sa mama mo bago kita pakasalan di ba? So, magpapaalam tayo"

Natakot ako. I can't face my mother now. Baka galit yun sa'kin dahil nakipagtanan ako kay Tristan. Ano kayang sasabihin nya?

"Are you afraid?" tanong nya.

"Yes" I responded.

"Don't be. I'm by yourside" kumindat sya sa akin.

Dumating kami sa bahay.

Kinakabahan man ay kumatok ako sa pinto. It was past 10 in the evening.

Bukas pa ang ilaw sa sala. Palagay ko gising pa si mama.

Bumukas ang pinto at nakangiting bumungad si Mama.

"Oh, ginabi na kayo?" sabi ni Mama. "Ang bilis nyo namang bumalik. Kumusta sa Baguio?"

Nagtaka ako sa mga sinabi ni Mama. Tumingin ako kay Tristan. Pumasok kami sa loob.

"Hi, Tita. Nagdala po ako ng Strawberries as you requested. And this,  for you po."

Inabot nya kay mama ang isang scarf.

Natuwa si Mama. Pinagawa yun ni Tristan sa Baguio, with her name embroidered on it.

"Naku thank you iho. Nung bata pa sila Chelsea, pinagawan ko din ng ganito. Kaso naiwala nya yung kanya. Ang mahal mahal pa naman magpagawa"

Tumawa si Tristan. "Actually Tita, binigay nya po sa'kin yung scarf. Nagmeet na po kami dati sa Baguio. Ten years ago"

Amazed na amazed si Mama sa kwento ni Tristan.

"Dito ka nalang kaya matulog, iho. Gabi na, mahaba ang binyahe nyo. Baka pagod ka na kaka drive." she offered.

"Hindi na po, Tita. May aasikasuhin pa po kasi ako bukas ng maaga. Baka hindi ko rin mahatid si Chelsea sa work bukas" sabi nya.

"Ah ganun ba?Oh sya sige. Mag iingat ka ha?"

Umalis na din agad si Tristan. Naiwan akong nagtataka sa ginawa nya.Could it be na nagpaalam sya kay mama na aalis kami?

I shook my head. He is always full of surprises.

"Pahinga ka na, 'nak. Ang sweet na bata talaga nyang si Tristan. Wag mo nang pakawalan" she said at inilagay sa ref ang mga dala naming pasalubong.

"Sorry, Ma. Hindi kami nakapagpaalam na aalis" nasabi ko.

"Nagpaalam na sya sa akin kahapon ng umaga. Akala ko nga ilang days kayo dun eh. Kaso nagtext kanina na uuwi na kayo." sagot ni Mama.

"Ah" napatango ako at natawa. Ang loko talaga ng lalaking yun.

Umakyat na ako sa kwarto ko at nagshower bago matulog.

Kinuha ko ang cellphone ko at tinext si Tristan.

"Goodnight" I typed. Parang may kulang. Nilagyan ko ng ❤ Emoji sa dulo.

"Goodnight Wifey ❤"

He replied soon enough. I smiled and went to sleep.