MY LOVELY STRANGER

CHAPTER 23: Angel Eyes.

It's Monday again.

Kinapa ko ang cellphone ko sa ilalim ng unan ko para icheck ang oras.

Ilang beses ko nang pinindot pero black pa rin ang screen. Naalala kong nakaturn off nga pala yung kahapon pa.

I pressed it on.

6:25 am

Bumangon na ko at naligo. Mabilis akong nakapagbihis at bumaba. Hindi ako nakapag alarm. Sayang yung 25 minutes. Nakakain pa sana ako.

Tumakbo na ako palabas ng bahay at nilock ang pinto.

Sa labas ay naghihintay si Tristan.

"Bakit nandito ka?" tanong ko.

"Nagworry ako kasi mag isa ka lang. Kung seven na at hindi ka pa lumalabas, I'll definitely break down the door" sabi nya casually.

Tinapik ko ang noo ko. Sabay na kaming naglakad papunta sa sakayan ng bus.

"Bakit di ka nagdala ng sasakyan?" usisa ko.

"Ayaw ko. Masyadong hassle. I hate driving" sabi nya.

"Kaya pala nakakotse ka kahapon sa mall."

He looked at me. "Pina-car wash ko lang"

We continued talking about small things hanggang makasakay.

"I think we should do this often" he said while we sat on the bus.

"Alin?" tumingin ako sa kanya.

"Yung ganito, sabay pagpasok at pag uwi. Ang sweet" may inabot sya sakin. Siopao. Mainit pa. "Eat up"

"Thank you" sabi ko at kinain ang bigay nya.

Before I can even react, gumagawa sya ng distraction. Should I confront him?

Biglang nagring ang phone ko. Parehas kaming nagulat.

Zeus calling...

Kinansela ko ulit ang tawag. Tinitingnan lang yun ni Tristan.

"I think you should answer it" sabi nya.

"Bakit naman? Ayaw ko na syang makausap."

"You should tell him. Para tigilan ka na. Say it right to his face." he looked at me.

I looked back at him and our eyes met. He has the most gorgeous eyes I've ever seen.

He smiled at me.

"You never liked him that much. You just hated the idea na niloko ka nya."

The phone rang again. I decided to pick it up.

"Hello?"

"Hi Chelsea. Thank Goodness, sinagot mo na rin" sabi ni Zeus sa kabilang linya.

"Napatawag ka?" I coldy ask.

"Galit ka ba? Sorry talaga kahapon." he apologize. "Actually napatawag ako para itanong kung naibigay sa'yo ng waiter yung card ko kahapon, naiwan ko kasi sa resto."

He sound fucking nice. Akala mo napakabait.

"Yes. Nakuha ko kahapon" I paused. "Hinabol pa nga kita"

"Ah ganun ba?"

"Ibibigay ko nalang sa'yo mamaya. Puntahan mo ko sa school. Sige, nagmamadali ako" pinatay ko na ang phone ko dahil dumating na kami sa bus stop.

Bumaba na kami ni Tristan mula sa bus.

He took me by the hand.

"You ok?" tanong nya.