MY LOVELY STRANGER

CHAPTER 8: A knight in shining blonde hair

The next day, Tristan is able to come to school. Magaling na ito. Thank God at hindi ako pinanagot sa pagkahulog nito sa hagdan. I guess no one in the staff actually gives a fuck about it. Still, it doesn't feel right.

Nasa canteen ako at kumakain ng lunch. I was in the middle of my meal ng biglang pumasok ang grupo ni Xyerah. Malapit lang ako sa pinto kaya kitang kita ako ng mga pumapasok.

Umismid ang babae ng makita ako. Umismid din ako. Tumaas ang kilay nya. May ibinulong ito sa mga kaibigan at pumunta ang dalawa sa counter para siguro umorder ng pagkain para dito.

Tumayo si Xyerah sa harap ng mesa ko.

"Your eyes annoy me the most" sabi nito sa kanya.

"The feeling is mutual." sagot ko. I can't help it. Naiinis ako sa kanya.

"You have the guts" she crossed her hands against her chest. "May ibubuga ka ba?"

I rolled my eyes.

People starts talking. Nagbubulong bulungan tungkol sa amin. Dumating ang dalawang kaibigan ni Xyerah at may dalang tray ng pagkain. Paglapit ay tinabig yun ni Xyerah dahilan para tumapon lahat sa akin. Ang mga ulam ay pawang may sarsa pero ininda ko ang sabaw ng sinigang dahil mainit ito.

"How dare you! " tumayo ako at nagpagpag.

"Sorry, my friend's hand slipped" sabi ni Xyerah.

I glared at her. Pissed.

"What? Are you angry? Come on, hit m--" napatigil sya nang bigla ko syang sampalin ng malakas. Napakahawak sya sa mesa para hindi matumba.

"Stupid peace of shit. You really don't know where to stand" she scream nang makabawi.

Dinampot ko ang baso ng tubig sa mesa at sinaboy yun sa muka nya.

"Enough of your games. While I'm still being patient" sabi ko.

She laughed sarcastically. "Really huh? Let's see then. "

Umalis ito kasama ang dalawang kaibigan.

Hiyawan ang mga nasa canteen.

~~❤

Nasa washroom ako at pilit inaalis ang mantsa ng sarsa sa damit ko. Pero mukang hindi madaling matatanggal ang mga stains. I looked at my face in the mirror. Ang dungis ko.. Tears fell down from my eyes as I thought about why this is happening to me.

Tok. tok. tok

Katok sa pinto ang pumukaw sa'kin.

"Sandali lang" sabi ko. Naghilamos ako bago buksan ang pinto. Nilock ko kasi yun.

Nasa labas si Tristan. His face is so serious. He examined me. Pumasok ito sa loob at nilock ang pinto.

"OK ka lang ba?" concerned na tanong nito.

Tumango ako.

"No." Hinawakan nya ako sa balikat. "Take it off"

"What?" gulat na tanong ko.

"Take off your uniform. Wash it. Matutuyo yan within one hour." utos nito.

"Wala akong extrang damit." sagot ko

Hinubad nya ang suot na jacket at inabot yun sa'kin. "One hour is enough"

I hesitated.

"Come on. Gusto mo bang mangamoy sa room, ha?" tanong nito.

Tinanggap ko ang Jacket. "Then get out."

Lumabas ng CR si Tristan. Nilabhan ko ang blouse at sinuot ang Jacket nito. Paglabas ko, kinuha nya ang uniform ko at sinabing isasampay yun sa rooftop. Pinauna na nya akong pumasok sa room.

Makalipas ang ilang oras, hindi pa rin binibigay ni Tristan ang uniform ko. Hanggang matapos ang araw ay suot ko ang jacket nya.

Nang uwian na, kinompronta ko sya.

"Nasaan na ang blouse ko?"

"Nasa locker" sabi nya. Nakatitig sa'kin.

"Stop doing that" supla ko sa kanya.

"Stop doing what?" maang maangan nyang tanong.

Umirap ako. "Akin na ang blouse ko. Hindi ako pwedeng umuwi ng ganito"

"Why not? You look beautiful in my Clothes." ngumiti ito

Sumimangot ako. "I'm not. You said I'm not cute."

Tumango ito. "Yeah. You're not cute"

Sinipa ko sya sa paa.

He chuckled. "Wait for me. Kukunin ko yung damit mo sa locker ko"

"Sa labas na'ko maghihintay" sabi ko. Pinagtitinginan na kasi kami ng mga estudyante.

Mga echusera.

Naghintay ako sa labas ng gate. Habang nakatayo ay may lumapit sa'kin.

"Hi, Miss Chelsea?" tanong ng isang matangkad na lalaki. May dimples.

"Yes?" pamilyar sa'kin ang muka nya. Pero I can't remember exactly where I met him.

"I'm Zeus. I believe we met before." nagkamot ito ng ulo. Smiling shyly.

"Ah!" ngumiti ako. "Yeah I remember now."

"Itatanong ko sana kung pumasok na si---" naputol ang sasabihin nito nang dumating si Tristan at humarang sa pagitan naming dalawa.

"What brings you here?" tanong ni Tristan.

"I'm just checking on you. I hope you got the invitation." sabi ni Zeus.

"I'm not interested. " hinawakan ako ni Tristan at hinila palayo.

I managed to wave bye to Zeus.

"Ano ba?" nainis ako nang makalayo na kami.

"I don't like that guy" sabi nito.

"Sino ba kasi yun? Bakit magkakilala kayo?" tanong ko.

"Hindi importante." sagot nya. "Ihahatid na kita sa coffee shop"

Hindi na ako umimik. Bumitaw ako sa pagkakahawak nya. Hindi na kami nag usap hanggang marating ang shop. Ibinigay nya lang sakin ang blouse ko at sinabing labhan ko ang jacket nya bago isauli. Nagpaalam na rin sya agad.

~~