MY LOVELY STRANGER

CHAPTER 34: Party with the Elites

We got to our destination. It was a grand hotel. May red carpet na nakalatag sa entrance. Binuksan ko ang pinto sa passenger's seat.

"Wait" pinigilan nya ako sa braso.

"Ha? Bakit?" nilingon ko sya. Pababa na ako e.

"May kulang sa suot mo" he leaned closer to me. "Look outside"

Sumunod ako sa sinabi nya. Nakatalikod ako sa kanya. May isinuot syang kwintas sa leeg ko. Kinapa ko ang pendant.

"Heart ba to?" I asked.

"Yes. My heart" he got down from the car at umikot papunta sa pwesto ko. He opened the door and offered his hand.

Tinanggap ko ang kamay nya at we walked hand in hand. We stopped at the entrance for some picture taking. Camera here, camera there. Ang showbiz.

Pakiramdam ko nanlalamig ang kamay ko. Pero pinisil yun ni Tristan. Assuring me that I'm not alone.

Pumasok na kami sa loob. He didn't even have to show any invitation card. Maraming bisitang pumapasok. Sumabay kami sa karamihan para hindi kami makakuha ng atensyon, ganun pa man, Tristan's appearance stands out. Marami pa rin ang napapatingin sa'min. May mga bumabati at nginingitian lang ni Tristan hanggang makapasok na kami sa mismong venue. Maraming lamesa ang nakaayos. Well, as expected sa isang eleganteng pagtitipon,diba?

Dinala ako ni Tristan sa isang mesa malayo sa stage. Naupo na kami. The table can accomodate up to 6 people.

Binasa ko ang nakasulat sa stage.

Guevara Group of Companies 50th Founding anniversary.

Wow.

Not long after, napuno na ang bulwagan. May mangilan ngilang lumalapit sa mesa namin at bumabati.  Ilang sandali pa, nakita kong pumasok si Xyerah at ang dalawang lagi nitong kasama sa school. Kasama nila ang Director at isang magandang babae na malamang ay mommy nito.

Naghiwalay silang lima. Lumapit sa mesa namin sina Xyerah. Umupo sila.

"I'll get some drinks" sabi ni Tristan.

Hinila ko ang kamay nya, ayaw kong iwan nya ako.

"I'll go back soon" he kissed my hand. "Xyerah, look after my princess. Don't let any guy go near her, ok?"

Umirap si Xyerah. "Cmon"

Tumayo si Tristan at umalis. Tiningnan ko si Xyerah.

She looked at me from head to foot. "Two hundred fifty thousand."

"Huh?" napakunot noo ako.

"Your dress and shoes" she said. "costs almost 5000 dollars."

My mouth opened automatically. "Ito?" hinawakan ko ang damit ko.

"Tristan must have love you that much. He bought you a real expensive cloth. Even I can't afford it" she sigh. "Anyway it looks good on you."

Naweirdo-han ako sa kanya. Wala yatamg balak mang away ngayon.

"Maganda ka rin sa suot mo ngayon" I complimented her.

"Really?" she looked on the stage. "Too bad, he won't see me in this dress."

I noticed the gloomy look on her face.

Dumating na si Tristan, may dala syang juice. May dumaan na waiter at humingi sya ng wine.

"Gusto ko rin ng wine!" sabi ni Xyerah.

"Shut up. It's not for minors" ani Tristan.

"Speak for yourself" tinawag ni Xyerah ang waiter at kumuha ng isang glass ng wine.