When the moon came out and everything was surrounded by darkness and silver light coming from the Moon, I lay down and stared at the ceiling.
Kahit kailan, hindi ko naisip na may taong mabubuhay sa mundong ito na ganun ang magiging effect ko sa buhay nya. Isa lang naman ako sa bilyong bilyong tao sa mundo na nangangarap ng simpleng buhay.
“Lord, I don’t understand.. first, You showed me my fate.. How am I supposed to live with these curse..” I looked at my hands, “And now, Yvan.. I’m afraid that he might not accept me. He love me now, how about when he knew about the curse…… I know You know, dear Lord, that I’m falling for him. Please, let me understand everything..”
Tumayo ako sa kama, nadanggi kong yung book sa shelf. May nalaglag na book and it opened in a page, God put two people in the earth and they are lucky enough to find one another.. It says. Ayokong magconclude, ayokong umasa, pero pwede bang isipin ko kahit ngayon lang na kami siguro ni Yvan ang para sa isa’t isa?
Biglang may tumunog at agad kong hinanap. Yung phone na regalo ni Yvan. At syempre, sya din yung nagtext. Hala! Paano ba ‘to gamitin? Nakalimutan ko na yung binasa ko sa manual. I opened his text message. Kahit hirap akong gamitin ‘tong phone, nireplyan ko padin sya. A minute after I sent my reply, bigla syang tumawag..
“Uhm.. hello?” I said.
“Akala ko tulog ka na.” sabi ni Yvan.
“I can’t sleep..” I said and sat on my bed.
“Me, too.”
“Can I ask you something?” I smiled.
“Okay. Ano yun?” I heard him laugh silently.
“Anong ayaw mo sa babae?” I stated. After some seconds, hindi nakasagot si Yvan, I smiled. Sabi kasi sa mga books, may mga ayaw din ang mga lalaki. Maybe I can test him if he really loves me.
*****
Yvan’s POV
Kinakabahan ako habang nakaupo dito sa upuan. Pinapunta ako ni Maria kasi may itatanong daw sya. Pagdating ko naman, pinaupo ako tapos nagtatakbo na paakyat at hanggang ngayon hindi pa nababa.
Tungkol kaya ‘to sa tanong nya kagabi? Ano daw ang ayoko sa babae, wala akong sinabi kasi kahit malaman nya, hindi nya rin naman ginagawa lahat ng ayaw ko babae. I love every little thing about her. At ayun ang hindi nya malaman. Bakit kaya sya nahihirapan na paniwalaan na mahal ko sya?
Maya maya bumaba na si Maria kasama si Joseph, natuwa naman ako sa itsura ng asong ito.
“Ikaw may gawa nyan?” tanong ko kay Maria.
“Oo.” she said proudly. Nilagyan lang naman nya ng napakaraming ribbons ang balahibo ni Joseph kaya nagmukha syang babae. Tumawa ako ng tumawa at himala sa asong ito, behave ngayon. “Pinaglaruan ko si Joseph, and he’s terribly pissed.” Nakacross arms na sabi ni Maria.
“He really looked pissed.” I said laughing, bigla namang tumahol si Joseph.
“And now, are you still inlove with me?” She suddenly asked out of nowhere.
“What!?” Gulat na gulat naman ako sa tanong nya.
“I played with Joseph, I can also play with you.. Uhm.. I’m- I’m a p-player!” Natawa ako sa sinabi ni Maria. She really has sense of humor.
“If you’re a player, I’m the coach.” I said. Halatang nagulat si Maria sa sagot ko, tumalikod sya para yata umakyat uli, “And yes!” habol ko.
“What yes?”
“I’m still inlove with you.” Nanlaki ang mga mata nya at nagtatakbong umakyat. Maya maya, bumaba na naman sya pero wala syang dala. “Oh, ano na?” Tumalikod sya, pagharap nya natawa ako sa itsura nya. Nilakihan nya ang mata at butas ng ilong nya tapos nakanganga.
“Er—yu-shtill—nlove-wit-me?” She asked.
“Yes, I am.” Natatawa kong sagot. Tinanggal nya yung mga kamay nya sa mukha nya.
“Eh, eto!” ginulo nya ng ginulo yung buhok nya, “Are you still inlove with me?”
“I still am.” I answered.
“Look at this.” Nag make- faces sya. Yun face dance ng Showtime dati. And I really loved her with that. Tawa ako ng tawa.
“Ang cute mo nga eh!”
“Are you still inlove with me?”
“Of course.” I said. Nagulat na naman sya at nagtatakbo sa loob ng kusina. Ano bang gusto nyang mangyari? Maturn- off ako sa kanya? Dahil sa ginagawa nya, baka mawalan lalo ako ng dahilan para maturn- off pa.
Maingay na tumakbo pabalik sa sala si Maria. She held her skirt on both sides and standing in a very good way.
"Ano na naman ‘to?” Nakangiti kong sabi.
“I know you hate this.” She said and started dancing. No. Not just dancing, she’s tap dancing. I just can’t help but to smile. Ano pa bang hindi nya kayang gawin?
“I don’t hate it.” I said. “Your good. Lalo akong nainlove!” Sigaw ko. Napatigil sya.
“Wait, you don’t hate tap dance?” Tanong nya.
“No. Sino nagsabi sa’yo?”
“Nevermind. I just read it somewhere.” Umalis sya pero biglang bumalik, “Eto na lang.” And on the spot, she sings a song. Terrified by Katharine McPhee, I stood up at sinabayan syang kumanta kahit hindi naman kagandahan ang boses ko.
“Nothing changes, Maria.” I whispered. Natahimik sya tapos biglang syang humikab. Umiling ako. Napangiti si Maria, akala nya siguro nabago ng hikab na yun ang pagtingin ko. Umiling ulit ako, “I’m still inlove with you.” Sumimangot naman sya. Lumayo sya sakin at may kinuha sa bulsa nya. Yung phone na regalo ko. “Ano naman yan?” I challenged her.
“Sure nako dito.” She smiled at binitawan yung phone. Parang slow motion na nahulog yung phone mula sa kamay ni Maria hanggang sa tatlong beses itong tumalbog sa sahig. Sumimangot ako. “HA! Sabi ko na nga ba!”
“Yan lang ba ang kaya mong gawin to upset me?” I stepped closer to her. She looked scared, “Well, you didn’t succeed.” I kissed her nose. “ARAAAY!” Tinapakan nya ng sobrang lakas ang paa ko.
“Are you still-!”
“Yes, I am! That’s final.” I said. I looked at her eyes and I saw that she gave in. What worries her? What’s holding her?
“Anong nangyayari dito?” Uh- oh? Sabay kaming napatingin ni Maria kay Ms. Eli na nasa hagdan. Lumayo ako agad sa alaga nya, baka kung ano pang gawin sakin ni Ms. Eli kung sakali.
