Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Song: Beautiful Things- Tori Kelly
Food
Dumiretso ako sa penthouse ni Zach kahit na alam kong wala pa naman siya doon.
Their practice starts at six o'clock in the morning and it ends at six o'clock in the evening. So, they basically have twelve hours of training.
He gave me the keys to his penthouse a few days ago. At sinabihan niya na rin ang mga guard doon na papasukin ako. Dumiretso ako sa kusina. Tiningnan ko ang ref para makahanap ng pwedeng lutuin mamaya. I checked the time it's already five o'clock.
Isang oras nalang at babalik na siya rito. I decided to cook pasta. Gabi na at dapat hindi na masyadong heavy pa ang kakainin namin. Gusto ko sanang kumain ng kanin. Dahil nakakamiss ito. Of course, as an asian, hindi talaga mawawala sa sistema mo ang pagkain ng kanin kahit na bawal pa ito sa trabaho mo.
Our agency is prohibiting us from eating white rice. Brown rice daw ay pwede pero ayoko ng lasa noon. Kaya minsan ay sinusuway ko sila.
They can't do anything about it! Ginusto ko ito, e.
Habang nag-luluto ay may sumagi naman sa isipan ko. Hindi ko akalain na kaya ko palang mag-isip ng ganito na parang handang handa na sa kung ano mang mangyari sa aming dalawa.
Paano kaya kung ikasal kami? Will I quit modeling and focus on being his wife? At mag focus na rin sa magiging anak namin?
Goddamnit, Samantha! Anong anak ka diyan? E, hindi pa nga kayo nagsesex even though you two made out a lot.
Hindi ko na rin talaga alam kung paano nakokocontrol ni Zach ang sarili niya sa akin. Sometimes I feel his hard on on my stomach whenever we make out while he's on top of me.
Maybe he just respects me so much. Tumango tango ako sa naisip.
Tsaka wag muna akong pakasiguro na ako talaga ang papakasalan ni Zach. Malay mo mag-sawa siya sa akin... o di kaya... makahanap siya ng iba...
I groaned when I realized that. Hindi ko ata kakayanin. At hindi pa ata ako handa sa mga ganoong bagay. Just not... yet.
Nawala lahat ng iniisip ko nang marinig ko ang pagbukas ng pinto sa kanyang penthouse. Dali dali kong inayos ang pagkain at binitbit palabas ang mga ito.
"Hi! Kumain ka na ba?" I asked. Nalipat naman ang tingin niya sa akin.
He's wearing a white tshirt and an athletic shorts habang may tuwalya na nakapatong sa kanyang balikat. Binaba niya ang kanyang duffel bag sa sofa at lumapit sa akin. Nilapag ko rin ang pagkain sa lamesa at hinintay ang kanyang gagawin.
Alam ko na naman iyon kahit pa di siya lumapit. Hindi ko nga alam na ganito siya kaclingy na sa lahat ata ng oras gusto niyang hinahalikan niya ako.
He pressed a kiss on my lips at tsaka bumaling sa niluto kong pagkain. He smiled.
"What did you cook?" Hinawakan niya ako sa baywang at idinikit sakanya.
