Chapter Thirteen

21.9K 622 62
                                    

Song: Home- Passenger

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Song: Home- Passenger

Propose

Mabilis na kumalat iyong balita tungkol sa nangyari sa amin ni Wilhelm. Sobrang nasira ang imahe ni Wilhelm dahil sa ginawa niya. I don't want to press charges against him dahil ayoko nang lumaki pa ang issue. Tsaka, sira na siya. Ayoko ng sirain pa siya lalo.

I know it was really pathetic of me not to do anything about it... pero it would be really useless. I know that Wilhelm can still get away with it. He can bail himself out dahil mayaman iyong pamilya niya.

Tsaka, hindi naman niya ako nirape. Well, almost... Pero I don't think na malaking laban 'yon sakanya.

Zach constantly texts me ever since that day. He's asking me if I'm okay which I always reply with a yes.

Laura also decided to give me a break while I'm still trying to get over what happened. Ryan decided to take a break, too para masamahan niya ako. Tony will be here in a few weeks. I don't know why pero mukhang sobrang biglaan.

"Okay na ba kayo ni Zach?" Ryan suddenly asked.

Eto na naman siya at si Zach na naman ang tinatanong. Talagang nagdududa na ako sakanya ha? Konti nalang talaga at iisipin ko nang may gusto nga talaga siya kay Zach.

Sumbong ko kaya 'to kay Tony!

Pero sa totoo lang ay hindi ko rin naman alam ang sagot sa tanong ni Ryan. Hindi ko alam kung inaayos ba namin o kung may inaayos ba kami?

"Bakit mo natanong?" Humarap siya sa akin at itinuko ang siko sa ulo ng sofa. Tinaasan niya ako ng kilay.

"You two seems okay already."

"I don't think so. We're far from okay." He pouted. Parang disappointed sa narinig. "Everything's just so awkward. It's so hard to look at him without remembering what happened before."

Nilapag niya iyong bowl na hawak niya kanina sa center table at tsaka hinawakan ang kamay ko.

"I hope you don't get mad at me for doing this but..." Kumunot ang noo ko. Ang buong atensyon ko ay nasa kanya na at hinihintay nalang ang sasabihin niya. "I was the one who told Zach you're here."

Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya. I can't believe he did that! Hindi ko alam kung bakit hindi ako naiinis? I should me mad, right? Sabi ko kasi sakanya na huwag sasabihin kahit kanino kung nasaan ako. Pero anong ginawa niya?

But I'm not mad, though. Maybe he had his reasons.

"Why?"

"He just couldn't stop asking me where you are." He bit his lower lip. My mouth parted.

Zach... asked for me?

Nang dahil doon ay agad na nangilid ang mga luha ko. Hindi ko talaga maintindihan kung bakit sobrang emosyonal ko pag dating sakanya. It's so weird!

When We Made It Real (When Trilogy #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon