Twisted • SM ✔️

Hoofdstuk 4

Wanneer ik het kantoorgebouw uitliep zag ik een auto voor de deur staan. Ik keek kort naar binnen en zag donker bruine haren. Ik deed alsof ik het niet gezien heb en draaide me om. Ik liep naar het treinstation om mijn trein te halen. Ik haakte mijn tas over mijn schouder. Wanneer ik begon te lopen hoorde ik een auto optrekken. Ik negeerde het. Ik liep langs een winkelstraat en keek in de etalages. Ik moest nog een jurk hebben voor aanstaande woensdag. Dat deed ik in mijn eigen stad wel. Misschien dat het een goed idee was vanavond Calvin mee te nemen om een eerlijke mening te krijgen. Ik liep door en botste tegen een grote man aan. Ik nam mijn oprechte excuses en liep door. Ik keek naar de weg en zag de zwarte auto nog naast mij rijden. Dezelfde snelheid als ik liep. Het raam ging omlaag. "Stap je nog in?" Vroeg de stem. Ik keek op.

"Laat me met rust," zei ik tegen hem. Het was Shawn. Ik keek hem kort aan maar liep verder. De auto trok weer op. Ik stopte en ook de auto stopte. Ik liep richting de auto en bukte om tegen Shawn te praten. "Ik vraag je om me met rust te laten." Zei ik boos.

"En Ik vraag je een ding: stap in en doe niet zo raar," zei hij. Er kwamen twee mannen naar me toe gelopen.

"Mevrouw word u lastig gevallen?" Vroeg een van de mannen. Ik keek op en zag de politie naast me staan.

"Oh nee," zei ik geschrokken. "Nee," herhaalde ik nogmaals.

"Zo lijkt het er wel op," zei de andere man met een grote snor. Shawn keek wat verward naar de politie mannen. Hij stapte de auto uit en kwam erbij staan. "Meneer, wilt u uit de buurt van deze vrouw blijven. We willen even in gesprek met haar," ik keek de kant van Shawn op, die mij hulpeloos aan keek.

"Meneer het is goed. Hij valt mij niet lastig," zei ik. "Ik ken hem," de mannen keken me wat verward aan. De mannen knikte toch en wenste ons nog een fijne dag toe. Shawn stapte de auto weer in. Ik liep naar de andere kant in en deed de gordel om.

"Altijd om aandacht vragen," mompelde hij. Hij pakte het stuur vast en startte de auto. Hij reed weg. Door mijn hoofd schoten de momenten hoe er leraren ons uit elkaar probeerde te trekken als wij weer elkaar om de haren vlogen. De hele rit naar huis was het stil. Alleen de radio vertelde het nieuws. Wanneer we thuis waren liep ik naar de woonkamer. Ik zag Parker en Catherine bij elkaar zitten. De benen van Catherine lagen over die van Parker. Ik had moeite mijn tranen binnen te houden. "Ik heb eten gemaakt," zei Shawn. Ik draaide me om.

"Ik kom," zei ik. Hij haalde een schaal uit de oven. Ik ging zitten en hij legde het op een plateau. Ik veegde een ontsnapte traan weg. Hij pakte een wijnglas en schonk twee glazen wijn in. Ik keek er even vies naar maar zei er niets van.

"Ik heb spinazie lasagne gemaakt," zei hij en schepte wat op. Hij legde een stukje op onze borden. We wenste elkaar een smakelijk eten. Ik nam een hap, en verbaasde me over de smaak.

Shawn kon enorm goed koken, ik moest dat toegeven. Tijdens het eten was het stil. Shawn keek me wat aan. Ik negeerde het maar had hem zeker door.

Wanneer we ons eten op hadden hielp ik met de borden. Wanneer alles de vaatwasser in was, wachtte Shawn wat in de keuken. "Ik kan vanavond niet die stomme tijdsindeling doen hoor," zei ik. "Ik moet naar de stad,"

Shawn knikte en liep de kamer uit. Ik ging naar de stad en kocht daar een nieuwe jurk voor woensdagavond

Heeft er iemand een goede leertip waar je niet te veel voor hoeft te schrijven?